Sygnatura:
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne:
Budowlane prawo
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2009-07-20
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Joanna Zdrzałka /przewodniczący/
Małgorzata Wolska
Maria Zarębska-Kobak /sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka Sędziowie NSA Małgorzata Wolska NSA Maria Zarębska- Kobak /spr./ Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 17 listopada 2009 r. sprawy ze skargi U. i M. K. na decyzję Wojewody […] z dnia […] maja 2009 r., Nr […] w przedmiocie pozwolenia na rozbudowę i przebudowę obiektu budowlanego I. skargę oddala; II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na rzecz adwokata A. S. kwotę 257 zł /słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie: II SA/Rz 589/09
U Z A S A D N I E N I E
Przedmiotem skargi jest decyzja Wojewody […] z dnia […].05.2009 r. nr […] wydana w wyniku odwołania M. i U. K. od decyzji Starosty Powiatu […] z dnia […].03.2009 r. nr […] o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na rozbudowę i przebudowę istniejącego budynku gospodarczego, przebudowę przyłącza energetycznego na działce nr 1536/2, dawna 2604/1 położonej P., własności P. S.
Z uzasadnienia decyzji i akt sprawy wynika, że inwestor P. S. właściciel działki nr 1536/2 poł. w P. w dniu 30.01.2009 r. złożył wniosek o wydanie pozwolenia na rozbudowę i przebudowę istniejącego budynku gospodarczego oraz przyłącza energetycznego kablowego, położonego na działce nr 1536/2.
Do wniosku dołączył wymagane dokumenty, tj. projekt budowlany co do rozbudowy i przebudowy istniejącego budynku gospodarczego, oraz projekt budowlany co do przebudowy istniejącego przyłącza elektroenergetycznego, decyzję Wójta Gminy z dnia […].01.2007 r. nr […] o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej rozbudowę w/w obiektu budowlanego, oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Analiza w/w dokumentów dała podstawę, że zostały spełnione wymagania określone w art. 35 ust. 1 i art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 7.07.1994 r. Prawo budowlane, co w konsekwencji dało podstawę do wydania decyzji o pozwoleniu zgodnie z wnioskiem inwestora.
W odwołaniu do Wojewody odwołujący M. i U. K. właściciele działki sąsiedniej nr 1035 nie sprecyzowali kierunku weryfikacji zaskarżonej decyzji, jedynie zgłosili zastrzeżenia do tej decyzji, kwestionując legalność obiektu będącego przedmiotem rozbudowy. W ocenie odwołujących inwestor próbuje z obiektu, który został usytuowany nielegalnie, rozbudować ten obiekt w pierwszej fazie na budynek gospodarczy, a następnie przekwalifikować go na budynek mieszkalny.
Opisali swoją trudną sytuację zdrowotną i materialną, wskazując jednocześnie, że fakt rozbudowy tego obiektu, który usytuowany jest w granicy ich działki, spowoduje ograniczenie w przyszłości w zabudowie ich działki.
Rozpatrując odwołanie organ odwoławczy nie uwzględnił odwołania i stawianych w nim zarzutów i wyjaśnił, że inwestor dołączył wymagane dokumenty wymienione w art. 33 ust. 2 Prawa budowlanego, tj. przedłożył projekt budowlany wraz z wymaganymi opiniami, uzgodnieniami, oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, oraz ostateczną decyzję o warunkach zabudowy dla przedmiotowej inwestycji.
Usytuowanie projektowanej rozbudowy budynku gospodarczego jest zgodne z wymogami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. nr 75, poz. 690, ze zm./.
Ściana projektowanej rozbudowy budynku od granicy z działką odwołujących będzie usytuowana w odległości 3 m jako ściana pełna bez otworów okiennych lub drzwiowych. Zatem zostały zachowane wymogi odległości określone w § 12 ust. 1 pkt 2 w/w rozporządzenia.
W granicy z działką nr 1035 własności skarżących usytuowana jest ściana istniejącej części budynku nie przewidziana do rozbudowy. Domniemanie odwołujących się dotyczące przeznaczenia budynku gospodarczego na mieszkalny nie znajduje uzasadnienia w przedłożonym materiale dowodowym, a na zmianę użytkowania budynku gospodarczego na mieszkalny wymagana jest odrębna decyzja właściwego organu.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skarżący nie sprecyzowali kierunku weryfikacji zaskarżonej decyzji, powtórzyli argumentację jak w odwołaniu, podkreślając nielegalność obecnego obiektu budowlanego w granicy ich działki, który to obiekt spełnia rolę budynku garażowego, a działania inwestora zmierzają pokrętnymi przez niego wnioskami do zmiany tego obiektu na budynek mieszkalny na co oni nie wyrażają zgody.
W dalszej części skargi opisali trudną sytuację zdrowotną i materialną.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie z przyczyn wywiedzionych jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
skarga jest nieuzasadniona
Kontrola tego Sądu sprowadza się do badania zaskarżonego aktu pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej /art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych – Dz.U. z 2002 r. Nr 153 poz. 1269/, przy czym Sąd ten z mocy art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153 poz. 1270/ zwana dalej P.p.s.a., nie jest związany zarzutami ani wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przedmiotem skargi jest decyzja Wojewoda […] z dnia […] maja 2009 r. Nr […],utrzymująca w mocy decyzję Starosty Powiatu […] z dnia […] marca 2009 r. Nr […] dotycząca zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na rozbudowę i przebudowę obiektu budowlanego /budynku gospodarczego/ i przebudowę przyłącza energetycznego na działce położonej P. nr ewid. 1536/2 / dawna 2604/1 własności P. S.
W/w decyzja została wydana w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane /Dz.U. z 2003 r. Nr 207 poz. 2016 ze zm., zwana dalej ustawą/.
Stosownie do art. 4 w/w ustawy każdy ma prawo zabudowy nieruchomości gruntowej, jeżeli wykażę prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod warunkiem zgodności zamierzenia inwestycyjnego z przepisami.
Przez prawo do dysponowania nieruchomością należy rozumieć tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego, albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych /art.3 pkt 11 ustawy/.
Pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu kto, złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana z godnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane /art. 32 ust.4 pkt 1 i 2 ustawy/.
Akta administracyjne wskazują, że inwestor do wniosku o pozwolenie dołączył wymagane dokumenty określone w art. 33 ust.2 ustawy pkt 1-3 ustawy /tj. projekt budowlany, oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, ostateczną decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu/, zatem zostały spełnione wymaganie o których mowa w art. 45 ust.1 i art. 32 ust.4 ustawy.
Wobec spełnienia przez inwestora wszystkich warunków określonych w/w przepisach ustawy, organ nie mógł odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę /art. 35 ust. 4 ustawy/.
Usytuowanie natomiast obiektu jest zgodne z wymogami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. Nr 75 poz. 690 ze zm./. Ściana projektowanej rozbudowy budynku od granicy z działką skarżących jest usytuowana w odległości 3 metrów jako ściana pełna bez otworów okiennych i drzwiowych. Zachowanie takiej odległości stanowi spełnienie wymogi określone w § 12 ust.1 pkt 2 rozporządzenia
W granicy z działką skarżących nr ewid. 1535 usytuowana jest ściana istniejącej części budynku nie przewidzianej do rozbudowy, gdyż rozbudowa tego obiektu skierowana jest w kierunku przeciwnych.
Zarzuty podnoszone przez skarżących zarówno w odwołaniu jak i w skardze nie znajdują uzasadnienia.
Sprawa legalności spornego obiektu była przedmiotem rozważań organu tj. Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, który decyzją z dnia […] maja 2007 r. Nr […] umorzył postępowania w tej sprawie.
W postępowaniu tym zostało ustalone, że sporny obiekt budowlany był wybudowany w latach osiemdziesiątych przez byłego właściciela działki 2604/1 i 2604/1, które to działki wówczas stanowiły jedną nieruchomość.
Z działki tej w 1999 roku wydzielono działkę 2604/1 o pow. 0,18 ha, ustalono wówczas obecne granice, i działka ta została sprzedana aktem notarialnym skarżącym.
W/w decyzja została skarżącym doręczona wraz z pouczeniem o terminie i sposobie jej zaskarżenia, z którego to uprawnienia skarżący nie skorzystali. Zatem zarzut legalności tego obiektu w niniejszym postępowaniu jest nieuprawniony wobec w/w decyzji.
W tej sytuacji skoro zaskarżona decyzja odpowiada prawu, gdyż tylko w tym zakresie Sąd z mocy 145 § 1 P.p.s.a. jest uprawniony do kontroli zaskarżonej decyzji – Sąd skargę oddalił jako nieuzasadnioną, w oparciu o art. 151 P.p.s.a.

Uzasadnienie wyroku