Sygnatura:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Hasła tematyczne:
Inne
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-03-06
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Ustanowiono radcę prawnego
Sędziowie:
Dariusz Pirogowicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz Sądowy Dariusz Pirogowicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W.K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi W.K. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność organów postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych w W.
Uzasadnienie: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 3 września 2009 r. odrzucił skargę W. K. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność organu.
Pismem z dnia 14 października 2009 r. W. K. wniósł na powyższe postanowienie osobiście sporządzoną skargę kasacyjną, w której zawarł wniosek o przyznanie mu prawa pomocy. W dniu 12 listopada 2009 r. do Sądu wpłynął, złożony na urzędowym druku, formularz wniosku o przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
W formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący podał, że zamieszkuje w zadłużonym mieszkaniu i prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Na skarżącym ciąży ponadto dług alimentacyjny. Zgodnie z oświadczeniem, jego źródłem utrzymania jest renta w wysokości […] złotych. Nie posiada oszczędności, ani przedmiotów wartościowych. Nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem lub radcą prawnym.
W tym stanie rzeczy stwierdzono co następuje.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.
W myśl art. 245 § 1 – 3 powołanej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w zakresie częściowym – gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2).
W świetle przedstawionej przez wnioskodawcę sytuacji materialnej i rodzinnej stwierdzić należy, że znajduje się on w sytuacji kwalifikującej do przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie w sprawie radcy prawnego. Niewątpliwie skarżący, systematycznie korzystający ze świadczeń z Ośrodka Pomocy Społecznej (fakt ten znany jest referendarzowi sądowemu z urzędu), należy do osób ubogich, a z uzyskiwanych dochodów w kwocie […] złotych miesięcznie, nie jest w stanie z całą pewnością zabezpieczyć środków niezbędnych do ustanowienie w sprawie radcy prawnego z wyboru, bez uszczerbku koniecznego dla siebie utrzymania. Tym samym spełniona została przesłanka przyznania prawa pomocy określona w art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy.
Jednocześnie wskazać należy, że podejmując niniejsze rozstrzygnięcie nie orzekano w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych, bowiem skarżący zwolniony jest z obowiązku ich uiszczania z mocy ustawy. Zwolnienie to wynika z przepisu art. 239 pkt 1 lit. "a" powołanej wyżej ustawy, w myśl którego strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Wprawdzie przedmiotem zaskarżenie jest bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpoznania jego skarg na działalność różnych organów administracji samorządowej, niemniej mając na uwadze to, że w treści skargi W. K. wskazuje na nieprawidłowości, jakie jego zdaniem miały miejsce przy wypłacaniu zasiłków celowych, uznać należy, że sprawa ta mieści się w kategorii szeroko rozumianych spraw z zakresu pomocy i opieki społecznej.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Uzasadnienie wyroku