Sygnatura:
6040 Wyrób, rozlew i obrót alkoholami
Hasła tematyczne:
Przeciwdziałanie alkoholizmowi
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-06-29
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Joanna Zdrzałka /przewodniczący/
Małgorzata Wolska /sprawozdawca/
Maria Zarębska-Kobak
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka Sędziowie NSA Małgorzata Wolska /spr./ NSA Maria Zarębska- Kobak Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 17 listopada 2009 r. sprawy ze skargi R.C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia […] kwietnia 2009 r., Nr […] w przedmiocie wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych -skargę oddala-
Uzasadnienie: Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia […] kwietnia 2009 r., nr […], po rozpatrzeniu odwołania R. C., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta […] z dnia […] marca 2009 r., […] stwierdzającej z dniem 1 lutego 2009 r. wygaśnięcie udzielonego R. C. zezwolenia Prezydenta Miasta z dnia 23 kwietnia 2008 r., nr […] na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu oraz piwa przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży w lokalu gastronomicznym pod adresem: […]. Decyzję wydano na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. i art. 18 ust. 12 pkt 5 w zw. z art. 111 ust. 7 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm., zwanej dalej u.w.t.). W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że warunkiem prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych na podstawie uzyskanego zezwolenia jest uiszczanie pobieranej przez gminę opłaty za korzystanie z zezwolenia (płatnej w trzech ratach, w terminach: 31 stycznia, 31 maja i 30 września), stosownie do art. 18 ust. 7 pkt 2 u.w.t. Niedokonanie należnej wpłaty na rachunek gminy w tych terminach powoduje, że nie zostaje dochowany warunek korzystania z zezwolenia i zezwolenie to wygasa na podstawie art. 18 ust. 12 pkt 5 u.w.t. Rodzi to po stronie organu obowiązek stwierdzenia wygaśnięcia dotychczasowej decyzji (zezwolenia) zgodnie art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 18 ust. 12 pkt 5 u.w.t. Bezspornym jest w sprawie, że R. C. nie uiściła należnej opłaty w terminie przypadającym na 31 stycznia 2009 r. Prawidłowo zatem organ pierwszej instancji stwierdził wygaśnięcie udzielonego jej zezwolenia. Terminy na uiszczenie opłaty są terminami prawa materialnego, więc uchybienie im wywołuje nieodwracalne skutki w postaci utraty prawa uzyskanego na podstawie zezwolenia.
Z decyzją nie zgodziła się R. C., składając na nią skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. W skardze przyznała, że opłatę uiściła z uchybieniem terminu przypadającego na 31 stycznia 2009 r., gdyż wpłaciła należność dopiero 6 lutego 2009 r. Przyczyną uchybienia terminowi wpłaty była błędna informacja, jaką uzyskała od biura rachunkowego, gdzie pouczono ją, że powinna oczekiwać pisma od Urzędu Miasta. Prowadzona przez nią pizzeria znacząco straci na obrotach wskutek utraty prawa do sprzedaży piwa. Uważa, że kilkudniowa zaledwie zwłoka nie powinna prowadzić do wygaśnięcia zezwolenia. Tym bardziej, że działalność gospodarczą podjęła dzięki pomocy publicznej udzielonej przez organ zatrudnienia z Funduszu Pracy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, zważył co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Decyzja w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych ma charakter rozstrzygnięcia związanego. Oznacza to, że wynik postępowania nie jest zależny od woli organu; nie poddano go uznaniu administracyjnemu. Treść decyzji wydanej w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych jest w pełni zdeterminowana faktami prawotwórczymi wskazanymi przez art. 18 ust. 12 pkt 5 w zw. z art. 111 ust. 7 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami nieuiszczenie w wymaganym terminie opłaty z tytułu korzystania z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych jest obligatoryjną przesłanką wygaśnięcia decyzji udzielającej zezwolenia. Terminy na uiszczenie opłaty tego rodzaju (przypadające na 31 stycznia, 31 maja i 30 września) są terminami prawa materialnego (zostały wymienione w zezwoleniu nr 6435/A/62/2008). Stanowią nieodłączny składnik konstrukcji normatywnej zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Nieuiszczenie wymaganej opłaty w ogóle, podobnie jak uiszczenie jej z uchybieniem terminu lub w wysokości niższej niż należna, bezwzględnie skutkuje wygaśnięciem udzielonego zezwolenia.
Organy nie zostały wyposażone w kompetencje do wydłużania lub przywracania uchybionych terminów na uiszczenie opłaty z tytułu sprzedaży napojów alkoholowych. Przeciwnie, przyjęto założenie, że nieterminowe regulowanie należności nałożonych zezwoleniem skutkuje utratą prawa inkorporowanego w dotychczasowej decyzji udzielającej zezwolenia. Nie mogą z tych powodów zasługiwać na uwzględnienie argumenty skargi dotyczące niewielkiego przekroczenia terminu płatności oraz błędnej informacji udzielonej przez biuro rachunkowe. Również względy socjalne (związane z utratą części zysków przedsiębiorstwa) nie przesądzają o wydaniu decyzji z naruszeniem prawa.
Procesowym następstwem wygaśnięcia prawa inkorporowanego w decyzji jest stwierdzenie wygaśnięcia decyzji, o jakim mowa w art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a.
Z przedstawionych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny, uznając, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji.
Uzasadnienie wyroku