Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-10-19
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Jolanta Rosińska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Dnia 17 listopada 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia […] roku, Nr […] w przedmiocie uznania zażalenia na bezczynność organu za niezasadne postanawia: – odrzucić skargę K.O.
Uzasadnienie: K. K. wniosła skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie uznania zażalenia na bezczynność organu za niezasadne.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, gdyż rozstrzygnięcie którego dotyczy skarga jest niezaskarżalne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg m. in. na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty oraz postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie.
Bezspornym w sprawie jest to, że strona w treści skargi kwestionuje postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego wydane na postawie art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. W treści tego postanowienia organ uznał zażalenie strony na bezczynność organu za niezasadne.
Zgodnie z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2006 roku (I OSK 306/05; Lex Nr 196463), organ administracyjny właściwy do rozpoznania zażalenia wniesionego na podstawie art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego wydaje w celu jego załatwienia postanowienie, o jakim mowa w art. 123 Kodeksu postępowania administracyjnego. Jest to postanowienie zaliczane do grupy wydawanych w toku postępowania administracyjnego dotyczące poszczególnych kwestii – jak w tym przypadku bezczynności organu – wynikających w toku tego postępowania lecz nie rozstrzygające o istocie sprawy. Nie jest to też postanowienie kończące postępowanie, a także nie przysługuje od niego zażalenie. Tego rodzaju postanowienia nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Stanowisko takie potwierdza orzecznictwo (por. np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 czerwca 2006 roku, I SA/Wa 2174/05; Lex Nr 232925; wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2005 roku, I SA/Wa 941/04, Lex Nr 179056; wyrok NSA z dnia 24 maja 2001 roku, IV SA 572/99, ONSA 2002/3/116 i inne). Skład orzekający w przedmiotowej sprawie podziela ten pogląd.
W tej sytuacji skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 oraz § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
K.O.

Uzasadnienie wyroku