II SA/Ke 624/09 – Postanowienie WSA w Kielcach


Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-10-27
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Treść wyniku:
Ustanowiono radcę prawnego
Zwolniono od kosztów sądowych
Sędziowie:
Małgorzata Długońska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 16 listopada 2009 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. R. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] znak: […] w przedmiocie odmowy nakazu rozbiórki obiektu budowlanego p o s t a n a w i a I. zwolnić skarżącego od kosztów sądowych w całości, II. ustanowić dla J. R. radcę prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych .
Uzasadnienie: J. R. złożył w dniu 6 listopada 2009 r. na formularzu urzędowym PPF wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie z jego skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] w przedmiocie odmowy nakazu rozbiórki obiektu budowlanego.
Ze złożonego formularza wynika, że wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z bezrobotną córką. Skarżący nie wykazał żadnego majątku. Z akt administracyjnych wynika, że jest on współwłaścicielem zabudowanej działki w S.. Posiada także mieszkanie komunalne w W.. Wnioskodawca oświadczył, że przez 13 lat był bezrobotnym bez prawa do zasiłku, pozostawał na utrzymaniu nieżyjącej już żony. Skarżący spłaca powstałe w tym okresie zadłużenie z tytułu czynszu w ratach po 300 zł miesięcznie. Od 8 lat leczy się na choroby neurologiczne, serca, dusznicę i miażdżycę. Po dokonaniu opłat związanych z utrzymaniem mieszkania i wykupieniu leków do dyspozycji wnioskodawcy i jego córki pozostaje kwota 550-600 zł miesięcznie.
Na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących postępowań sądowych obowiązuje zasada, zgodnie którą koszty sądowe, jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.
Zgodnie z art. 245 § 1 i art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego). Ubiegający się o przyznanie prawa pomocy winien w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające – może zwrócić się o pomoc państwa.
W rozpatrywanej sprawie wnioskodawca w sposób przekonujący wykazał, że nie stać go na ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z wyboru i poniesienie kosztów sądowych. Przemawia za tym przede wszystkim przede fakt, że skarżący jest zadłużony, a po spłacie raty zadłużenia, dokonaniu opłat związanych z utrzymaniem mieszkania i wykupieniu leków do dyspozycji jego i córki pozostaje kwota, która może wystarczyć jedynie na zaspokojenie bieżących potrzeb życiowych dwojga dorosłych osób. Nieruchomość będąca współwłasnością wnioskodawcy nie przynosi mu zysków. W tym stanie rzeczy wniosek o przyznanie prawa pomocy jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie.
Wobec powyższego działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7, art. 245 § 1 i 2, art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Uzasadnienie wyroku