Sygnatura:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Sygn. powiązane: II FZ 379/09
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-05-15
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania prawa pomocy
Sędziowie:
Małgorzata Klimek /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie – Małgorzata Klimek po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2009r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółki A o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[…]", nr "[…]" w przedmiocie: odmowy umorzenia zaległości podatkowych postanawia : odmówić przyznania prawa pomocy
Uzasadnienie: Wnioskiem z dnia 09.04.2009r., złożonym wraz ze skargą, spółka A zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Ze złożonego przez skarżącą formularza wniosku o stanie majątkowym i dochodach wynika, iż spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji rolnej i przetwórstwa. Wysokość kapitału zakładowego spółki wynosi 50.000,00 zł, wartość środków trwałych 343.489,92 zł, natomiast za ubiegły rok obrotowy spółka osiągnęła zysk w wysokości 45.918,80 zł. Skarżąca oświadczyła iż posiada rachunek bankowy w BGŻ S.A., na którym nie posiada żadnych środków pieniężnych. Argumentując wniosek wskazała, iż Spółka nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania, a ponadto posiada liczne zaległości i zobowiązania. Zobowiązanie wobec Urzędu Miasta "[…]"ok. 25.000 zł z tytułu podatku od nieruchomości i podatku rolnego. Wobec ZUS ok. 24.000 zł. W związku z egzekucją komorniczą prowadzoną przez komornika przy Sądzie Rejonowym w Olsztynie ( sygn. akt "[…]") – około 8.000 zł. Zaległości wobec Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w "[…]" 32.907,25 zł. Zaległości wobec Urzędu Skarbowego około 7.000 zł. Wskazała dodatkowo, iż spółka nie otrzymuje dopłat unijnych, a nadto doznała znacznych strat na skutek suszy.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, generalną zasadą jest, że każdy podmiot wszczynający postępowanie przed sądami administracyjnymi musi liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów postępowania sądowego. Zgodnie jednak z art. 246 § 2 pkt 1 i 2 p.p.s.a. osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym bądź częściowym, gdy wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek środków postępowania czy dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Zatem to na stronie spoczywa obowiązek udowodnienia zaistnienia okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy w określonym zakresie. Osoba prawna (jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej) obowiązana jest wykazać nie tylko, że nie ma adekwatnych środków na poniesienie kosztów postępowania, ale także że nie ma ich, mimo iż podjęła wszelkie niezbędne środki, aby zdobyć fundusze na pokrycie tych wydatków. Dodatkowo należy podkreślić, iż przyznanie prawa pomocy osobom prawnym i innym jednostkom organizacyjnym, przy spełnieniu przesłanek przewidzianych w wyżej wskazanej regulacji, nie ma charakteru obowiązkowego. Sąd bowiem może, a nie musi, przyznać taką pomoc, gdy w oparciu o powyższy przepis uzna, że zachodzi taka potrzeba w świetle zapewnienia stronie realizacji zasady prawa do sądu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lipca 2008 r., sygn. akt I GZ 173/08, orzeczenie dostępne na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).
Oceniając sytuację finansową na podstawie złożonych przez skarżącą oświadczeń zawartych w formularzu wniosku PPPr, należy stwierdzić, iż skarżąca nie wykazała, że spełnia przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Po pierwsze należy wskazać, iż skarżąca nadal funkcjonuje w obrocie gospodarczym prowadząc działalność gospodarczą. W ocenie rozpoznającego wniosek, spółka nie wykazała większych trudności finansowych, z którymi się boryka, a które mogłyby uzasadniać przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Twierdzenie powyższe uzasadnia chociażby zakończenie ostatniego roku obrotowego zyskiem w wysokości 45.918,80 zł. Nie wykazała tym bardziej żadnych problemów związanych z niewypłacalnością, nie została również postawiona w stan upadłości. Stwierdzić zatem należy, iż sytuacja podmiotu gospodarczego jest stabilna. Natomiast ewentualne przejściowe kłopoty finansowe związane z wykazywanymi zaległościami nie uzasadniają automatycznie konieczności zwolnienia spółki od kosztów sądowych.
Dlatego też stanowiska w kwestii odmowy nie zmienia również okoliczność posiadania przez spółkę wykazywanych zaległości i zobowiązań. Biorąc bowiem pod uwagę rodzaj i wysokość posiadanych zobowiązań wskazać należy, iż wiążą się one w sposób racjonalny z prowadzoną działalnością gospodarczą. Godzi się zauważyć, iż naturalną konsekwencją posiadania majątku nieruchomego jest m.in. obowiązek uiszczania z tego tytułu podatku od nieruchomości czy podatku rolnego. Podobny charakter mają również zaległości wobec ZUS czy Urzędu Skarbowego.
Dodatkowo oceniając kondycję finansową podmiotu przypomnieć należy, stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym spółka dysponująca wciąż majątkiem, którego wartość wielokrotnie przewyższa wysokość wpisu, nie mieści się w hipotezie art. 246 § 2 pkt 1 i 2 p.p.s.a. (post. z dnia 19 listopada 2004 r., FZ 463/04, niepubl.). Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy wskazać należy, iż wnioskodawczyni posiada majątek w postaci środków trwałych o wartości 343.489,92 zł.
Ponadto dodać należy, iż podmiot działający w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może pokryć koszty sądowe przez zażądanie dopłat od wspólników. Nie ma przeciwwskazań aby środki pieniężne konieczne na uiszczenie kosztów sadowych pochodziły z dopłat od wspólników zwłaszcza, iż na obecnym etapie postępowania sądowego jedynym wymogiem dla nadania sprawie dalszego biegu jest uiszczenie przez skarżącą wpisu od skargi w kwocie 500 zł. Aktualne na gruncie przedmiotowej sprawy pozostaje orzeczenie SN z dnia 13 września 1937r. II C 618/37 OSN(C) 1938/6/293, Lex 4328, w którym wyrażono pogląd, że "Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ubiegająca się o prawo ubogich, (…) nawet w razie przeciążenia majątku swego ponad wartość nie może się powołać na swe zupełne ubóstwo, gdyż może pokryć opłaty sądowe przez zażądanie dopłat od wspólników".
Zauważyć również należy, iż postępowanie sądowe dla przedsiębiorcy zorganizowanego w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest elementem prowadzonej działalności gospodarczej i w tym zakresie musi ona liczyć się z koniecznością ponoszenia kosztów tej działalności, jakim są również m.in. właśnie koszty sądowe.
Reasumując należy stwierdzić, iż wnioskodawczyni nie wykazała, że spełnia przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie tj. w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Zdaniem rozpoznającego wniosek spółka będąca czynnym podmiotem gospodarczym zorganizowanym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadająca majątek trwały, osiągająca zyski jest w stanie wygospodarować środki pieniężne na uiszczenie kosztów sądowych w dwóch sprawach zawisłych przed tut. Sądem ( tj. wpis od skargi 2 x 500 zł)
Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej argumenty, na podstawie art. 246 § 1 i 2 p.p.s.a. w oparciu o art. 258 §2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
Uzasadnienie wyroku