I SA/Bd 297/09 – Postanowienie WSA w Bydgoszczy


Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Przywrócenie terminu
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-05-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Treść wyniku:
Odmówiono przywrócenia terminu
Sędziowie:
Dariusz Dudra /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009r., na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia […] nr […] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do października 2003r. postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Uzasadnienie: Pismem z dnia 10 kwietnia 2009r. pełnomocnik A. D. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia […] , utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do października 2003r.
Zarządzeniem z dnia 14 maja 2009r. pełnomocnik skarżącej został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 1.500,00 zł w terminie 7 dni od daty jego odebrania.
W odpowiedzi pełnomocnik skarżącej złożył pismo z dnia 4 czerwca 2009r.,
w którym wniósł o zwolnienie A. D. od uiszczania w całości kosztów sądowych.
W wykonaniu zarządzenia Referendarza Sądowego z dnia 22 czerwca 2009r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wezwał skarżącą, poprzez jej pełnomocnika, do wypełnienia złączonego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF) w terminie 7 dni od dnia doręczenia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Powyższe wezwanie wraz z formularzem PPF doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 30 czerwca 2009r. (K-29)
Skarżąca wypełniony druk formularza PPF nadała w placówce pocztowej w dniu 08 lipca 2009r. (K-34), a więc z uchybieniem 7-dniowego terminu, który upłynął w dniu 07 lipca 2009r.
W związku z powyższym Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2009r. wniosku A. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych zarządził pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
Powyższe zarządzenie pełnomocnik skarżącej odebrał dnia 30 lipca 2009r.
(K-40).
Następnie pismem z dnia 06 sierpnia 2009r. nadanym w tym samym dniu
w placówce pocztowej (K-43) pełnomocnik skarżącej wyjaśnił przyczynę uchybienia terminowi do złożenia wniosku PPF przez skarżącą. Nadmienił, iż było to spowodowane chorobą dziecka i pilną koniecznością przeprowadzenia konsultacji lekarskiej, co przypadło na ostatni dzień zakreślonego przez Sąd terminu, w którym skarżąca miała wysłać wypełniony formularz.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 14 sierpnia 2009r. sekretariat Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy zwrócił się do pełnomocnika skarżącej o wyjaśnienie czy pismo z dnia 06 sierpnia 2006r. Sąd ma potraktować jako wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o prawo pomocy na urzędowym formularzu, czy też ma charakter sprzeciwu od zarządzenia referendarza.
Pismem z dnia 08 września 2009r. pełnomocnik skarżącej wyjaśnił, że pismo
z dnia 06 sierpnia 2009r. stanowi wniosek o przywrócenie skarżącej A. D. terminu do złożenia wniosku o prawo pomocy na urzędowym formularzu.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu, o przedstawienie dokumentów potwierdzających przyczynę przekroczenia przez skarżącą zakreślonego terminu do złożenia wniosku o prawo pomocy, pełnomocnik skarżącej przedłożył kserokopię karty leczenia szpitalnego w okresie od 05 do 07 marca 2009r., kserokopię zaświadczenia lekarskiego z dnia 07 kwietnia 2009r. o przewlekłej chorobie córki skarżącej i objęciu jej stałą opieką lekarską oraz oświadczenie skarżącej z dnia 20 października 2009r.
o chorobie córki, konieczności korzystania z prywatnego gabinetu lekarskiego
i ponoszonych kosztach leczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Wniosek strony nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 ustawy). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87
§ 2 ustawy). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Należy podkreślić, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy. Podstawową przesłankę przywrócenia terminu jest brak winy w jego uchybieniu.
Brak winy powinien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy
i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem (por. postanowienie SN z dnia 29 października 1999r., sygn. akt I CKN 556/98, postanowienie SN z dnia 12 stycznia 1999r., sygn. akt II UKN 667/98, wyrok WSA
z dnia 06 października 2005r. sygn. akt II SA/Bk 369/05, postanowienie NSA z dnia
04 października 2000r., sygn. akt I SA/Gd 560/00). O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie NSA z dnia
02 października 2002r., sygn. akt V SA 793/03, postanowienie NSA z dnia
04 października 2000r., sygn. akt I SA/Gd 560/00). Wskazane w art. 87 § 2 omawianej ustawy kryterium braku winy polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Orzecznictwo sądowe wskazuje jednoznacznie, iż niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw nie uzasadnia przywrócenia terminu (por. post. NSA z dnia 10 lutego 2000r. sygn. akt SA/Sz 1117/99). Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu zalicza się np. przerwę w komunikacji, nagłą chorobę,
która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar (wyrok NSA z dnia
19 września 2000r., sygn. akt I SA 1072/00, wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 1999r., sygn. akt I SA/Ka 1609/97).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy w pierwszej kolejności stwierdzić należy, iż wniosek skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem strona nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak winy
w uchybieniu terminu.
Strona jako uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia formularza PPF wskazała chorobę córki i konieczność przeprowadzenia konsultacji lekarskiej. Z dokumentów przedłożonych Sądowi na okoliczność przekroczenia zakreślonego terminu do złożenia wniosku PPF wynika, iż córka rzeczywiście cierpi na przewlekłą chorobę gastrologiczną, jednakże żaden z dokumentów nie potwierdza odbytej wizyty lekarskiej przypadającej na ostatni dzień zakreślonego terminu do złożenia formularza PPF.
W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że długotrwała choroba nie jest okolicznością uzasadniającą przywrócenie terminu, a za taką chorobę należałoby uznać stan córki strony skarżącej w świetle dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. Przedstawione informacje nie pozwalają na stwierdzenie, że choroba córki strony skarżącej ma charakter nagły. W odróżnieniu od nagłej choroby, która nie pozwala
na wyręczenie się inną osobą, to długotrwała niedyspozycja nie wyklucza dokonania konkretnej czynności procesowej przez pocztę osobiście lub przez domownika
(por. wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1998r., sygn. akt SA/Sz 1435/97). Przedstawione przez stronę zaświadczenie lekarza z dnia 07 kwietnia 2009r. o stanie zdrowia córki, wypis z leczenia szpitalnego czy też pisemne oświadczenie skarżącej o konieczności sprawowania opieki nad córką nie stanowią potwierdzenia braku winy strony
w uchybieniu terminu.
Nawet gdyby przyjąć, że rzeczywiście skarżąca wraz z córką musiały w dniu 07 lipca 2009r. udać się do prywatnego gabinetu lekarskiego na konsultację, nie wyklucza to możliwości dokonania czynności procesowej w postaci złożenia wniosku PPF drogą pocztową, tym bardziej iż w Bydgoszczy przy ul. Jagiellońskiej 6 mieści się Urząd Pocztowy czynny całą dobę.
W świetle powyższego, w ocenie Sądu, wniosku o przywrócenie terminu nie oparto na uzasadnionej podstawie. Okoliczności przytoczone przez stronę nie stanowią bowiem wystarczającego dowodu, że nie dotrzymała ona terminu nie ze swojej winy. Zgodnie z art. 87 § 2 cytowanej ustawy, strona winna uprawdopodobnić, że uchybienie jest efektem okoliczności od niej niezależnych, którym pomimo dołożenia należytej staranności, nie była w stanie przeciwdziałać.
Z tych względów na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd odmówił skarżącej przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.

Uzasadnienie wyroku