Sygnatura:
6192 Funkcjonariusze Policji
Hasła tematyczne:
Policja
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Komendant Policji
Data:
2009-08-19
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Ewa Grochowska-Jung /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Grochowska – Jung po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. P. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia […] kwietnia 2009 r. nr […] w przedmiocie ustalenia miejsca pełnienia służby postanawia odrzucić skargę.
Uzasadnienie: W dniu 31 lipca 2009 r. W. P., ekspert Wydziału […] Komendy Głównej Policji, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia […] kwietnia 2009 r. nr […] o ustaleniu jej z dniem 15 kwietnia 2009 r. miejsca pełnienia służby w Komendzie Głównej Policji.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, względnie oddalenie, wskazując, że zaskarżony rozkaz nie jest decyzją administracyjną, stąd nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego oraz, że ustalenie miejsca pełnienia służby należy do sfery wykonywania władzy kierowniczej właściwego przełożonego w sprawach osobowych i wynika z podległości służbowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej ppsa, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Jednocześnie przepis art. 5 pkt 2 ppsa wyłącza właściwość sądów administracyjnych w sprawach wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy wyjaśnić, że samo ustalenie policjantowi miejsca pełnienia służby, bez zmiany jego stanowiska służbowego i uposażenia, stanowi jedynie wykonywanie władzy kierowniczej właściwego przełożonego w sprawach osobowych i wynika z podległości służbowej, a zatem nie ma podstaw do wydawania w tym przedmiocie decyzji administracyjnej. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 § 3 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze. zm.) przepisów kodeksu nie stosuje się do postępowania w sprawach wynikających z podległości służbowej pracowników organów i jednostek organizacyjnych wymienionych w pkt 1, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. W rozpoznawanej sprawie brak jest również przepisów szczególnych, które przewidywałyby wydawanie decyzji w tym przedmiocie. Skoro zatem rozkaz personalny z dnia […] kwietnia 2009 r. nie jest decyzją administracyjną, postanowieniem ani innym aktem lub czynnością wymienioną w art. 3 § 2 ppsa, oraz dotyczy sfery wykonywania władztwa służbowego przełożonego nad podległym mu podwładnym, to nie jest dopuszczalne jego zaskarżenie do sądu administracyjnego.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na mocy art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Uzasadnienie wyroku