Sygnatura:
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne:
Budowlane prawo
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2009-09-09
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżoną decyzję
Sędziowie:
Agnieszka Wilczewska-Rzepecka /przewodniczący/
Mirosława Kowalska /sprawozdawca/
Tadeusz Nowak

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka, , Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2009 r. sprawy ze skargi M. Sp. z o.o. w K. na decyzję Wojewody […] z dnia […] lipca 2007 r. nr […] w przedmiocie zmiany decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Wojewody […] na rzecz skarżącej M. Sp. z o.o. w K. kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie: Zaskarżoną decyzją z dnia […] lipca 2007 r., Nr […], Wojewoda […], na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania Wspólnoty Mieszkaniowej […] od decyzji Prezydenta […] z dnia […] kwietnia 2007 r., Nr […], zmieniającej własną decyzję Nr […] z dnia […] czerwca 2006 r. w części dotyczącej projektu budowlanego i zatwierdzającej projekt budowlany zamienny zespołu dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym oraz zagospodarowaniem terenu na działce nr ew. […], przy ulicy […], dla inwestora "M." Sp. z o.o. – uchylił w całości ww. decyzję Prezydenta […] Nr […] i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
Postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie miało następujący przebieg.
Decyzją z dnia […] czerwca 2006 r., Nr […], Prezydent […] zatwierdził projekt budowlany i udzielił inwestorowi – "M." Sp. z o.o., z siedzibą w K. pozwolenia na budowę zespołu dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym oraz zagospodarowaniem terenu przy ul. […] na terenie działki nr ewid. […] w W.. W decyzji tej organ I instancji wskazał, że obszar oddziaływania obiektu, o którym mowa w art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, zawiera się w granicach nieruchomości własnej inwestora, tj. działka nr […], natomiast dojazd i dojścia stanowią działki nr […].
W dniu 2 marca 2007 r. "M." Sp. z o.o. wystąpiła z wnioskiem o zatwierdzenie projektu budowlanego zamiennego na terenie ww. nieruchomości, wskazując na zakres zmian projektowanych, tj.: – zmianę lokalizacji śmietnika i wjazdu do garażu podziemnego (zrezygnowano z wjazdu od południowej strony nieruchomości czyli dz. nr ewid. […] i umiejscowiono bramę wjazdową od strony wschodniej działki, tj. drogi oznaczonej na rysunku planu symbolem […] o nr ewid. […]); – zmianę oznaczeń budynków z A na F i z B na G; – odsunięcie budynku F (dawniej A) od nieprzekraczalnej linii zabudowy o 2 m (obecna odległość wynosi 6 m od wschodniej granicy działki nr […]) odległość między budynkami została zmniejszona i wynosi 17,80 m; – podłączenie kanalizacji do wewnętrznej osiedlowej sieci kanalizacyjnej (zgoda właściciela); – zmniejszenie gabarytów garażu podziemnego oraz zmiana układu pomieszczeń technicznych.
Po rozpoznaniu ww. wniosku, Prezydent [….] decyzją z dnia […] kwietnia 2007 r., Nr […], na podstawie art. 36a i art. 28, art. 33 ust.1, art. 34 ust. 4 Prawa budowlanego zmienił opisaną wyżej własną decyzję Nr […] w części, dotyczącej projektu budowlanego i zatwierdził projekt budowlany zamienny opisanej wyżej inwestycji, o zmienionych parametrach: – powierzchnia zabudowana 1031,00 m2; – ilość mieszkań 31; – ilość miejsc postojowych 54; kategoria obiektu XIII.
Organ I instancji stwierdził, że warunki decyzji Nr […] pozostają bez zmian, a obszar oddziaływania obiektu, o którym mowa w art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, obejmuje działki nr […]. Wskazał, że w dostarczonych projektach inwestor przedłożył wymagane opinie (Inżyniera Ruchu oraz ZUD) i zgodę na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane, tj. działką nr […]. W ocenie organu I instancji przedłożony zamienny projekt budowlany jest zgodny z obowiązującym na tym terenie miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego […] w części dotyczącej osiedla Z., jest kompletny i został sporządzony przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane oraz legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu – zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 Prawa budowlanego oraz posiada informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 b ww. ustawy. Ponadto inwestor złożył wymagane oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a strony postępowania zostały prawidłowo powiadomione o toczącym się postępowaniu – pismo z dnia 12 marca 2007 r. i 10 kwietnia 2007 r.
Odwołanie od ww. decyzji wniosła Wspólnota Mieszkaniowa […], wskazując, że przedmiotowa inwestycja spowoduje zagrożenie wobec kolizyjnego usytuowania zjazdów do garażu na działkach nr […] przy ul. […]. Ponadto nowa inwestycja spotęguje niedobory wody na osiedlu […] w W..
Zaskarżoną decyzją, po rozpoznaniu ww. odwołania, Wojewoda […] uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania
W uzasadnieniu stwierdził, że decyzja Prezydenta […] z dnia […] kwietnia 2007 r., Nr […], winna zostać uchylona jednak z innych przyczyn niż podnosi strona odwołująca się, ponieważ przedmiotowa inwestycji niezgodna jest z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Z. i K. w części dotyczącej osiedla "Z.", zatwierdzonego uchwałą Nr […] Rady Gminy […] z dnia […] lutego 1998 r. (Dz. Urz. Woj. Warszawskiego Nr 21, z dnia 16 kwietnia 1998 r., poz. 63), w zakresie ilości kondygnacji. Zapisy planu dopuszczają zabudowę 2,5 kondygnacji zaś z dokumentacji budowlanej wynika, że projekt przewiduje 3 kondygnacje a nie 2,5.
Zdaniem Wojewody […], organ I instancji powinien przy ponownym rozpatrywaniu sprawy szczegółowo zbadać, czy podziemny garaż stanowi w tym wypadku osobną kondygnację i czy winien być brany pod uwagę przy sumowaniu kondygnacji w trakcie ustalania maksymalnej wysokości budynku.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła "M." Sp. z o.o., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych.
Skarżąca Spółka zarzuciła zaskarżonej decyzji naruszenie: – art. 138 § 2 k.p.a., przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
W ocenie strony skarżącej dokonana przez Wojewodę […] interpretacja zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie jest dopuszczalna, gdyż prowadzi do wniosków sprzecznych z przepisami prawa oraz do niewykonalności postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa.
W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.) Sąd administracyjny, sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.
Rzeczą tutejszego Sądu, było zatem dokonanie oceny zaskarżonej decyzji z punktu widzenia zgodności z przepisami prawa materialnego i postępowania administracyjnego, oraz trafności ich wykładni.
Skarga zasługuje na uwzględnienie, ponieważ zaskarżona decyzja zapadła z naruszeniem przepisów prawa art. 138 § 2 k.p.a. oraz art. 7, 77, 127 k.p.a. w zw. z art. 28 ustawy Prawo budowlane.
Zgodnie z przepisem art. 138 k.p.a. organ odwoławczy ma kompetencje zarówno kontrolne, jak i merytoryczne. Oznacza to, że organ ten winien rozpatrzyć sprawę ponownie w jej całokształcie (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2006 r. sygn. akt VII SA/Wa 508/06, publ. LexPolonica nr 414841, Rzeczpospolita 2006/188 str. C2), a więc w oparciu o kompletny materiał dowodowy.
Organ odwoławczy może uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części. Przekazując sprawę organ ten może wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że możliwość uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania przez organ odwoławczy powinna być stosowana tylko wyjątkowo, w warunkach ściśle określonych przepisem art. 138 § 2 k.p.a. Uchylenie decyzji organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania może więc nastąpić tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2008 r. sygn. akt II OSK 1629/07, publ. LexPolonica nr 2011114 i http://orzeczenia.nsa.gov.pl; oraz z dnia 21 kwietnia 2009 r. sygn. akt II GSK 864/08, publ. LexPolonica nr 2056325 i http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie organ odwoławczy dysponował materiałem dowodowym, który pozwalał mu na podjęcie merytorycznej decyzji na podstawie art. 138 § 1 k.p.a.
Wojewoda […], rozpoznając odwołanie w niniejszej sprawie, w pierwszej kolejności zgodnie z art. 127 § 1 k.p.a. miał obowiązek zbadać, czy odwołanie to pochodzi od strony postępowania w rozumieniu art. 28 ustawy Prawo budowlane.
Wyjaśnienie tej kwestii jest tym bardziej konieczne, że Prezydent […] w decyzji z dnia […] kwietnia 2007 r., Nr […], zgodnie z art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, określił obszar oddziaływania przedmiotowej inwestycji, który ogranicza się do działek nr […]. Z wniesionego przez Wspólnotę Mieszkaniową […] odwołania wynika, że wykonanie ww. decyzji Prezydenta […] spowoduje naruszenie interesu prawnego Wspólnoty w zakresie działek nr […], a więc działek, które zgodnie z decyzją organu I instancji nie znajdują się w obszarze oddziaływania przedmiotowej inwestycji. Ponadto pierwotna decyzja o pozwoleniu na budowę określała też obszar oddziaływania inwestycji, wskazując, że zawiera się on w granicach nieruchomości własnej inwestora, tj. działka nr […], natomiast dojazd i dojścia stanowią działki nr […].
W tym miejscu należy podkreślić, że ustalenie obszaru oddziaływania w decyzji organu pierwszej instancji, z wyłączeniem nieruchomości odwołującej się Wspólnoty, nie zamyka, co do zasady, możliwości przyznania jej prawa strony w niniejszym postępowania. Musi to jednak wiązać się z ustaleniem i uznaniem, że nieruchomość Wspólnoty pozostaje w obszarze oddziaływani inwestycji.
Zdaniem Sądu, organowi II instancji umknęło uwadze, to że decyzja organu pierwszej instancji zapadła w trybie art. 36a Prawa budowlanego, w związku z wnioskiem o zatwierdzenie projektu budowlanego zamiennego. Ten wskazywał zaś konkretny zakres zmian projektowanych, tj.: – zmianę lokalizacji śmietnika i wjazdu do garażu podziemnego (zrezygnowano z wjazdu od południowej strony nieruchomości czyli dz. nr ewid. […] i umiejscowiono bramę wjazdową od strony wschodniej działki, tj. drogi oznaczonej na rysunku planu symbolem […] o nr ewid. […]); – zmianę oznaczeń budynków z A na F i z B na G; – odsunięcie budynku F (dawniej A) od nieprzekraczalnej linii zabudowy o 2 m (obecna odległość wynosi 6 m od wschodniej granicy działki nr […]) odległość między budynkami została zmniejszona i wynosi 17,80 m; – podłączenie kanalizacji do wewnętrznej osiedlowej sieci kanalizacyjnej (zgoda właściciela);
– zmniejszenie gabarytów garażu podziemnego oraz zmiana układu pomieszczeń technicznych.
Decyzja organu pierwszej instancji nie zatwierdzała projektu, który wprowadzałby zmiany w zakresie wysokości budynków, czy też ilości pięter w porównaniu z projektem zatwierdzonym pierwotną decyzją pozwolenia na budowę. Rozważania merytoryczne organ II instancji, odnoszące się do kwestii zgodności inwestycji z planem zagospodarowania przestrzennego w związku ilością pięter, są zatem nie zrozumiałe.
W okolicznościach niniejszej sprawy, organ odwoławczy powinien mieć na względzie to, że wniosek inwestora złożony został w trybie art. 36a Prawa budowlanego i wszczął nowe postępowanie, które toczy się tylko i wyłącznie w zakresie przedstawionych w nim zmian pierwotnego projektu budowlanego.
Organ administracyjny w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 36a ust. 3 bada, czy przedstawione zmiany są zgodne z przepisami obowiązującego prawa, dokonując sprawdzeń odpowiednio stosując art. 32-35 ustawy Prawo budowlane.
W niniejszej sprawie organ architektoniczno-budowlany miał zatem obowiązek sprawdzenia, czy przedstawione przez inwestora zmiany w projekcie nie naruszają m.in. ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Uwadze organu II instancji uszło, że pozwolenie na budowę (o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego) wydane na podstawie art. 36a ust. 1 obejmuje przedstawione przez inwestora zmiany, natomiast pozostałe warunki zawarte w decyzji Prezydenta […] z dnia […] czerwca 2006 r., Nr […], pozostały bez zmian
Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd orzekł jak w sentencji w trybie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c, art. 152 oraz art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.).

Uzasadnienie wyroku