Sygnatura:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-05-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Treść wyniku:
Oddalono wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu
Sędziowie:
Małgorzata Wolf-Mendecka /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. B. i J. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia […], nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania.
Uzasadnienie: Decyzją oznaczoną w sentencji niniejszego postanowienia Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję z dnia […], nr […] odmawiającą uchylenia w wyniku wznowienia postępowania ostatecznej decyzji Izby Skarbowej w K. z dnia […], nr […] uchylającej w części decyzję Urzędu Skarbowego w R. z dnia
[…], nr […] w sprawie określenia K. i J. B. należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r. w kwocie […] zł, wysokości zaległości podatkowej z tego tytułu w kwocie […] zł oraz odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji w łącznej kwocie […] zł i określającej podatnikom wysokość odsetek za zwłokę naliczonych na dzień wydania decyzji Urzędu Skarbowego w kwocie […] zł, a w pozostałej części utrzymującej ją w mocy.
W skardze na powyższą decyzję pełnomocnik skarżących zawarł wniosek
o "wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonalności decyzji, skutkującego zawieszeniem postępowania egzekucyjnego do czasu prawomocnego zakończenia postępowania skargowego."
W uzasadnieniu skargi pełnomocnik skarżących nie przedstawił argumentacji przemawiającej za wstrzymaniem wykonania wskazanej decyzji.
Odpowiadając na skargę Dyrektor Izby Skarbowej zauważył, że wniosek
o wstrzymanie wykonania decyzji jest niezrozumiały, gdyż zaskarżona decyzja została wydana w nadzwyczajnym trybie postępowania i rozstrzygnęła ostatecznie
w wyniku wznowienia postępowania o odmowie uchylenia innej decyzji ostatecznej. Dlatego też nie jest to, jak wskazał organ, decyzja, która mogłaby podlegać wykonaniu, czyli taka, która nakłada na stronę obowiązki podlegające egzekucji administracyjnej. Ponadto organ zaznaczył, że z uwagi na fakt, iż pełnomocnik skarżących nie wskazał, na podstawie jakich przepisów miałoby dojść do wstrzymania wykonania, ocenę wniosku pozostawiono decyzji Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej ppsa), wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Tym samym postanowienie o wstrzymaniu wykonania przełamuje tę zasadę i może być wydane jedynie w okolicznościach faktycznych o charakterze wyjątkowym. W myśl zatem art. 61 § 3 ppsa sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub
w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Przystępując zatem do oceny wniosku, w pierwszej kolejności należy mieć na uwadze, że nie każdy akt lub czynność może podlegać wstrzymaniu wykonania. Wniosek o wstrzymanie wykonalności może bowiem dotyczyć jedynie takich aktów lub czynności, które nadają się do wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy przy tym rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub przymusowy zaistnienia takiego stanu rzeczy, który jest zgodny
z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (zob. J. P. Tarno, Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006,
s. 186, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 2006 r., sygn. akt II FZ 882/05, niepubl.). Wykonalność dotyczy zatem aktów zobowiązujących, które ustalają dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (T. Woś [w:] T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 295 i n.). Cechy tej nie mają z kolei akty odmowne, jak również te z konstytutywnych aktów uprawniających, które nie wymagają żadnych działań ze strony uprawnionych podmiotów dla spowodowania określonego w nim stanu faktycznego lub prawnego (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s. 186 i n.).
W omawianej sprawie pełnomocnik skarżących złożył wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji utrzymującej w mocy decyzję odmawiającą uchylenia w wyniku wznowienia postępowania ostatecznej decyzji w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. W świetle powyższych uwag decyzja ta nie korzysta z przymiotu wykonalności, a tym samym nie można orzec o wstrzymaniu jej wykonania. Wynika to z samej istoty decyzji wydanej w wyniku wznowienia, która jest orzeczeniem
o charakterze procesowym. Nie obliguje ona bowiem strony do jakiegokolwiek działania, nie przyznaje również uprawnień. Jest to zatem rodzaj aktu prawnego – co należy podkreślić – nienoszącego znamion wykonalności. Stosownym wnioskiem można by natomiast objąć decyzję określającą zobowiązanie podatkowe, gdyż
w myśl art. 61 § 3 ppsa wstrzymanie wykonania dotyczy także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Oznacza to, że we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy można wstrzymać akty wydane w pierwszej instancji oraz akty,
w stosunku do których toczy się postępowanie w trybie nadzwyczajnym lub w trybie autokontroli (por. K. Stuła-Marcela, Wstrzymanie wykonania aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Zagadnienia wybrane, Przegląd Prawa Publicznego 2008, nr 4, s. 80).
Na marginesie warto zauważyć, że pełnomocnik skarżących nie przedstawił jakichkolwiek argumentów mogących przemawiać za uwzględnieniem wniosku. Nawet zatem, gdyby decyzja, co do której pełnomocnik strony wniósł o wstrzymanie wykonania, korzystała z przymiotu wykonalności, to brak byłoby podstaw, aby wniosek ten uwzględnić.
Z wyżej wymienionych względów, na podstawie art. 61 § 3 ustawy ppsa, Sąd orzekł jak w sentencji.
Uzasadnienie wyroku