Sygnatura:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2009-10-15
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Sędziowie:
Małgorzata Tomaszewska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. B.-M. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia […] nr […] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia […], nr […] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc maj 2005 r.
Uzasadnienie: W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wniesionej na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia […] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia […] określającej skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc maj 2005 r. w związku z dokonaniem nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, skarżąca złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania powyższej decyzji organu pierwszej instancji.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), zwanej dalej P.p.s.a, Sąd może na wniosek strony skarżącej wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia stronie znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Złożony przez skarżącą w trybie powyższego przepisu wniosek o wstrzymanie wykonania nie dotyczy zaskarżonego do Sądu postanowienia Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania, lecz wydanej przez organ pierwszej instancji decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. Możliwość zastosowania przez Sąd rozpatrujący skargę instytucji wstrzymania wykonania nie tylko wobec zaskarżonego aktu lub czynności, ale także wobec innych aktów podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy, wynika z art. 61 § 3 zdanie trzecie P.p.s.a. Zwrócić należy przy tym uwagę, że pomimo toczących się w początkowym okresie stosowania przepisów P.p.s.a. sporów co przedmiotowego zakresu normy zawartej w końcowej części art. 61 § 3 tej ustawy, późniejsze orzecznictwo oraz komentatorzy opowiedzieli się za poglądem o możliwości badania w ramach art. 61 § 3 P.p.s.a. nie tylko decyzji zaskarżonej, ale również wcześniejszych decyzji – ściśle związanych z tą zaskarżoną, jako wydanych w granicach tej samej sprawy (por. niepublikowane postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 16 maja 2005 r. sygn. akt II OZ 363/05 czy z dnia 20 grudnia 2006 r. sygn. akt I FZ 513/06, a także J.P.Tarno w: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze "LexisNexis", Warszawa 2004 r., s.122 oraz B. Dauter w: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz, Wydawnictwo Zakamycze 2005 r., s.169).
Przechodząc do analizy przesłanek wstrzymania wykonania aktu podkreślić należy, że przepis art. 61 P.p.s.a. przewiduje możliwość wstrzymania wykonania określonego aktu bądź czynności wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia stronie skarżącej znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Strona występując z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji powinna uzasadnić, dlaczego uważa, że wykonanie tego aktu narazi ją na znaczną szkodę lub niebezpieczeństwo trudnych do odwrócenia skutków. Tymczasem wniosek złożony w niniejszej sprawie nie zawiera w tym względzie żadnego uzasadnienia. Skarżąca nie wskazała żadnych okoliczności świadczących o tym, że wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby spowodować wskazane wyżej następstwa. Nie wynika to również z okoliczności i charakteru sprawy. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 9 września 2004 r., sygn. akt FZ 358/04, który podziela skład orzekający w niniejszej sprawie stanowisko skarżącej, że skarżony akt jest merytorycznie niesłuszny i narusza prawo, nie stanowi przesłanki do wstrzymania jego wykonania na podstawie art. 61 P.p.s.a.
Wobec powyższego Sąd na podstawie przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku