Sygnatura:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Hasła tematyczne:
Inne
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2008-10-27
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Ustanowiono radcę prawnego
Sędziowie:
Lucyna Picho /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia […] sierpnia 2008 r., nr […] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: przyznać W. K. prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie z urzędu radcy prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.
Uzasadnienie: Postanowieniem z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1544/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie W. K. wniesione na postanowienie tegoż Sądu z dnia 13 sierpnia 2009 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W terminie otwartym dla wniesienia środka zaskarżenia W. K. nadesłał do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zaznaczył w nim, że domaga się częściowego zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego. W oświadczeniu złożonym na formularzu W. K. ujawnił, że nie posiada majątku, zamieszkuje w zadłużonym i zdewastowanym mieszkaniu. Jego dochód stanowią świadczenia w wysokości […] uzyskiwane z tytułu renty.
Rozpoznając złożony wniosek na wstępie należy zauważyć, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje – gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 powołanej ustawy).
W ocenie referendarza sądowego rozpoznającego wniosek W. K. wykazał, że pozostaje w trudnej sytuacji materialnej. Skoro źródłem utrzymania skarżącego jest renta we wskazanej przez niego kwocie, i dodatkowo co wynika z akt administracyjnych sprawy jest on objęty stałą finansową i doraźną opieką właściwego ośrodka pomocy społecznej oczywistym jest, że nie jest on w stanie opłacić kosztów profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku koniecznego dla swojego utrzymania.
Jednocześnie wskazać należy, że podejmując niniejsze rozstrzygnięcie nie orzekano w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych o które wnosił skarżący, gdyż jest on zwolniony z obowiązku ich uiszczania z mocy ustawy. Zwolnienie to wynika z przepisu art. 239 pkt 1 lit. "a" powołanej ustawy, w myśl którego strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Taka sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie, bowiem skarga odnosi się do rozstrzygnięcia wydanego w tym właśnie zakresie.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i 2 pkt 7 powołanej ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku