Sygnatura:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-08-17
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Treść wyniku:
*Odmówiono przyznania prawa pomocy co do całości wniosku
Sędziowie:
Barbara Koźlik /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu – Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. Ch. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia […] nr […] w przedmiocie odmowy umorzenia kosztów egzekucyjnych postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Uzasadnienie: Skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych wskazując w uzasadnieniu wniosku, że na dzień 30 stycznia 2009 r. ciążyły na nim zaległości podatkowe z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych w kwotach 72.124,90 zł (odsetki – 59.024 zł), 11.881 zł i 465,10 zł (odsetki – 553 zł) oraz z tytułu podatku od towarów i usług w wysokości 135.493,80 zł (odsetki -136.606 zł). Ponadto jest zadłużony z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne na kwotę 16.262,89 zł. Wydatkuje 420 funtów na utrzymanie, 532,30 zł z tytułu wierzytelności prywatnoprawnych. Spłaca kredyt w […], do spłaty którego pozostało 2.000 zł oraz raty na wykup mieszkania w wysokości 800 zł. Resztę pieniędzy przekazuje żonie na utrzymanie.
Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie żoną, z którą posiada mieszkanie o powierzchni 52,10 m2 i nieruchomość rolną (2 ha). Poza tym nie dysponuje żadnymi zasobami pieniężnymi ani przedmiotami o wartości powyżej 3.000 euro. Żona skarżącego pozostaje całkowicie na jego utrzymaniu. Wymieniona wyżej nieruchomość rolna należy do jej majątku odrębnego i nie przynosi jakichkolwiek dochodów. Wnioskodawca zakończył działalność gospodarczą w 2004 r., a jej wykreślenie z ewidencji nastąpiło 2008 r. Czynsz najmu w kwocie 700 zł w całości przekazuje do Urzędu Skarbowego na poczet zaległości podatkowych egzekwowanych w postępowaniu egzekucyjnym. Poza czynszem najmu w kwocie 700 zł dochód rodziny skarżącego stanowi jego wynagrodzenie z prac dorywczych w wysokości 1.000 funtów.
Na wezwanie zgodnie z zarządzeniem Referendarza sądowego, do przedłożenie dodatkowych dokumentów i oświadczeń dotyczących stanu majątkowego i finansowego, nie udzielono odpowiedzi. W związku z tym przyjęto do rozpoznania wniosku dokumenty i oświadczenia, które wnioskodawca przedłożył celem uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie o sygn. akt I SA/Wr 1382/09, w której również jest stroną skarżącą. Są to mianowicie: zeznanie o wysokości uzyskanego przychodu i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 3.500 zł oświadczenie skarżącego, że rozlicza się na terenie W. B. i w związku z tym nie złożył zeznania podatkowego za 2008 r. w polskich organach podatkowych. Dochód wynikający z przedłożonego zeznania pochodzi z czynszu najmu mieszkania przy ul. […] we W., który został w całości zajęty przez organ egzekucyjny. Wnioskodawca wskazał, że żona nie jest w stanie przedstawić dowodów ponoszonych opłat w zakreślonym w wezwaniu terminie. Podał, że wysokość i podstawa zadłużenia wynika z dokumentacji postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez organ podatkowy. Posiada jedynie pojazd wskazany we wniosku o przyznanie ulgi podatkowej. Nieruchomość rolna jest utrzymywana przez żonę skarżącego tylko na cele ubezpieczenia rolniczego. Dodatkowo z akt administracyjnych sprawy o wymienionej wyżej sygnaturze, dotyczącej odmowy przyznania ulgi podatkowej oraz z treści odpowiedzi na skargę w tej sprawie wynika, że skarżący na dzień złożenia wniosku o przyznanie ulgi podatkowej w postaci rozłożenia zaległości podatkowych na raty, tj. w styczniu 2009 r., posiadał samochód marki […] o wartości około 500 funtów, spłacał kredyt w […], którego pozostało do spłaty około 2.000 zł oraz raty w wysokości 800 zł (na dzień złożenia wniosku pozostało do spłaty osiem rat).
Zgodnie z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w skrócie p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, czyli w zakresie częściowym, może być przyznane osobie fizycznej, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z brzmienia przytoczonej regulacji wynika zatem, że to na wnioskodawcy ciąży obowiązek udowodnienia w sposób wiarygodny, że nie ma możliwości zgromadzenia dostatecznych środków na opłacenie kosztów sądowych. Rola Sądu/ Referendarza sądowego ogranicza się do wezwania o uzupełnienie wniosku o dodatkowe oświadczenia i dokumenty na podstawie art. 255 p.p.s.a., w razie wątpliwości co do stanu majątkowego, finansowego i rodzinnego wnioskującego oraz uwzględnienia okoliczności wynikających z akt danej sprawy lub znanych Sądowi z urzędu.
Jako, że w niniejszej sprawie żadne dodatkowe informacje i dokumenty nie zostały przedłożone, do rozpoznania przyjęto dokumentację zawartą w aktach sprawy o sygn.
I SA/Wr 1382/09, gdzie przedstawiono na urzędowym formularzu tożsamy stan faktyczny. W rezultacie stanowisko zajęte w tej sprawie w wyniku rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy, a przedstawione w postanowieniu z dnia 5 października 2009 r., nie mogło ulec zmianie. Co za tym idzie, zasadnym jest ponowne przedstawienia argumentacji w nim zawartej.
Mianowicie, w oparciu o przytoczoną regulację oraz przedstawione okoliczności faktyczne, stwierdzić należy, że wnioskodawca nie wykazał, iż nie jest w stanie opłacić kosztów sądowych w niniejszej sprawie, w której wpis od skargi wyznaczony został na kwotę 100 zł, gdyż przedstawione dane budzą wątpliwości.
Skarżący wskazał we wniosku o przyznanie prawa pomocy, datowanym na dzień 8 lipca 2009 r., że pozostało mu do spłaty około 2.000 zł kredytu w […], który – jak wynika z wyjaśnień – spłaca regularnie. Taką samą informację podał w złożonym w styczniu 2009 r. do organu podatkowego wniosku o rozłożenie zaległości podatkowej na raty. Co do rat na wykup mieszkania, należy sądzić, że obecnie (listopad 2009 r.) mieszkanie zostało już wykupione, skoro na dzień 29 stycznia 2009 r. pozostało do spłaty osiem rat.
Co do zaległości podatkowych wymienionych w uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy, to zauważyć trzeba, że zostały one już zabezpieczone hipoteką przymusową na lokalu mieszkalnym położonym we W. przy ul. […], co wynika z akt administracyjnych sprawy. Natomiast dochód skarżącego, jako że jest pozyskiwany poza granicami kraju, nie został objęty egzekucją. Nie jest wiadome, czy zaległości z tytułu niezapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, są również ściągane w postępowaniu egzekucyjnym lub egzekwowane w inny sposób, wnioskodawca natomiast nie przedłożył żadnego dokumentu dotyczącego tego zadłużenia, pomimo wezwania do przedłożenia m.in. dokumentów potwierdzających zadłużenia wymienione we wniosku.
Ponadto zwrócić należy uwagę, że wnioskodawca został wezwany do przedłożenia m.in. szczegółowego – określonego kwotowo – zestawienia miesięcznie ponoszonych wydatków przez jego rodzinę, wskazania źródła ich finansowania oraz przedłożenia w miarę możliwości dowodów opłat. Z tak sformułowanego żądania wynika zatem, że dowody opłat nie były bezwzględnie konieczne dla rozpoznania wniosku. W rezultacie nieuzasadnione jest wyjaśnienie, że zebranie dowodów miesięcznie ponoszonych opłat było niemożliwe w zakreślonym w wezwaniu terminie 7 dni. Z udzielonych informacji wynika natomiast, że skarżący wydatkuje na własne utrzymanie 420 funtów, a pozostała kwota jest przeznaczona na spłatę kredytów i utrzymanie żony. Przy czym znana jest tylko jedna kwota ponoszona miesięcznie, mianowicie 532,30 zł z tytułu wierzytelności prywatnoprawnych (tytułu i charakteru tych wierzytelności nie wskazano), gdyż nie podano wysokości raty kredytu spłacanego w ,[…], a raty na wykup mieszkania, co zostało już wykazane, na dzień niniejszego postanowienia powinny być spłacone.
W oparciu o tak przedstawione wyjaśnienia i wnioski z nich wypływające, nie jest możliwe dokonanie oceny, czy rzeczywiście wnioskodawca nie ma możliwości poczynienia rezerw na opłacenie kosztów sądowych w niniejszej sprawie, w której wpis wynosi 100 zł, a co za tym idzie, również pozostałe koszty nie będą odbiegać od tej kwoty.
Końcowo wskazać należy, że znane jest z urzędu, iż wnioskodawca jest stroną postępowania przed tutejszym Sądem łącznie w sześciu sprawach, to jest I SA/Wr 1366/09 oraz I SA/Wr 1382-1386/09. W pięciu ostatnich sprawach, po wniesieniu sprzeciwów od postanowień Referendarza sądowego, Sąd, postanowieniami z dnia 9 listopada 2009 r., zwolnił stronę skarżącą w części od ponoszenia kosztów sądowych, to jest od uiszczenia wpisu sądowego w kwocie przewyższającej 200 zł, stwierdzając, że ma możliwość poczynienia rezerw na opłacenie takiej kwoty łącznie we wszystkich tych sprawach. W istocie postanowienia te na dzień niniejszego orzeczenia nie są jeszcze prawomocne, niemniej potwierdzają zasadność rozstrzygnięcia podjętego po rozpoznaniu przedmiotowego wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Wobec powyższego, na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 1 pkt 2 oraz 258 § 1 i
§ 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku