Sygnatura:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
Hasła tematyczne:
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-09-09
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Treść wyniku:
odmówiono wstrzymania wykonania decyzji
Sędziowie:
Renata Czeluśniak /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Doroty Kursy o wstrzymanie wykonania decyzji w dniu 13 listopada 2009 r. w sprawie ze skargi D.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 7 lipca 2009 r. znak: […] w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie: Skarżąca D.K. w swojej skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia […] lipca 2009r. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, podnosząc, że jej wykonanie narazi ją na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Skarżąca wskazała, że skutki wyegzekwowania orzeczonej opłaty byłyby dla niej niezwykle dotkliwe i spowodowałyby znaczące pogorszenie się jej sytuacji życiowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje
Stosownie do treści art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z treści przytoczonego przepisu jednoznacznie wynika, że zasadą jest, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, zatem wniosek skarżącego o wstrzymanie zmierza do zastosowania przez sąd wyjątkowej instytucji, jaką jest wstrzymanie wykonania ostatecznej decyzji lub postanowienia. Przesłankami uzasadniającymi wstrzymanie są grożące niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Należy podkreślić, że do skarżącego należy wskazanie w uzasadnieniu wniosku okoliczności przemawiających za tym, że wykonanie zaskarżonego aktu grozi wyrządzeniem znacznej szkody lub wywoła skutki trudne do odwrócenia. Strona powinna zatem we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji lub postanowienia wskazać wiarygodne dowody wskazujące, iż przesłanki o których mowa w art. 61 § 3 ppsa faktycznie zaistnieją oraz wskazać na konkretne przyczyny uzasadniające możliwość nastąpienia sytuacji, która spowoduje zajście choćby jednej z przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 ppsa. Na aprobatę zasługuje także teza sformułowana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w postanowieniu 5 września 2008r. II SA/Gd 652/08 (LEX nr 477258), iż nie spełnia funkcji uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego powołanie się na przesłankę ustawową niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub niebezpieczeństwa spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Strona powinna wskazać we wniosku konkretny stan faktyczny oraz materiał dowodowy na jego poparcie.
W niniejszej sprawie strona skarżąca, wnosząc o wstrzymanie wykonania decyzji, powołuje się na ustawowe przesłanki, o których mowa w 61 § 3 ppsa, jednak w żaden sposób nie uprawdopodabnia, iż przesłanki te faktycznie występują. Fakt konieczności zapłacenia przez stronę skarżącą kwoty 7.412,40 zł sam w sobie nie przesądza o wystąpieniu nieodwracalnych skutków. We wniosku strona nie opisuje swojej sytuacji finansowej ani też nie przedstawia jakichkolwiek dowodów na poparcie swoich twierdzeń, że wyegzekwowanie obowiązku zapłaty orzeczonego zaskarżoną decyzją spowoduje zaistnienie przesłanek przemawiających za wstrzymaniem przez sąd wykonalności decyzji o ustaleniu opłaty. Ponadto z umowy sprzedaży (k. […] akt adm.), na mocy której skarżąca zbyła nieruchomość i która to czynność prawna stanowiła podstawę do ustalenia opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, wynika, że skarżąca otrzymała 70.000 zł jako zapłatę ceny za nieruchomość. W świetle tej okoliczności trudno przyjąć, że konieczność zapłaty kwoty 7.412,40 zł spowodowałoby wyrządzenie skarżącej znacznej szkody lub wywołałoby trudne do odwrócenia skutki.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 61 § 3 i 5 ppsa.
Uzasadnienie wyroku