Sygnatura:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Hasła tematyczne:
Podatkowe postępowanie
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2007-12-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Mieczysław Markowski /przewodniczący/
Urszula Barbara Rymarska /sprawozdawca/
Wojciech Stachurski

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Grzegorz Dudar, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 lutego 2008 r. sprawy ze skargi K. – Spółki z o.o. w B. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia […] października 2007 r. nr […] w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet zaległego podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. Oddala skargę.
Uzasadnienie: Postanowieniem z […] lipca 2007 r., Nr […], Naczelnik P. Urzędu Skarbowego w B. dokonał "K." Sp. z o.o. w B. P. (w dalszej części uzasadnienia przywołanej jako "Spółka") zaliczenia wpłaty z […] października 2006 r. w kwocie […] zł na zaległy podatek dochodowy od osób prawnych za 2000 r., określony w decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z […] października 2005 r., tj. na należność główną oraz na odsetki za zwłokę. Przy czym odsetki za zwłokę naliczone zostały od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności do dnia wpłaty, tj. od […] kwietnia 2001 r. do […] października 2006 r., uwzględniając przy tym okres wyłączenia w naliczaniu odsetek za zwłokę od […] stycznia 2006 r. do […] października 2006 r.
Dyrektor Izby Skarbowej w B., postanowieniem z […] października 2007 r. Nr […], utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Organ odwoławczy stwierdził, że w omawianej sprawie należało ustalić, czy zachodzą okoliczności wymienione w art. 54 § 2 w związku z 54 § 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), w dalszej części uzasadnienia przywoływanej w skrócie "O.p.". Organ podniósł, że odsetek za zwłokę nie nalicza się w sytuacji, gdy do opóźnienia w wydaniu decyzji przyczyniła się strona lub jej przedstawiciel lub opóźnienie powstało z przyczyn niezależnych od organu (art. 54 § 2 O.p.). Dyrektor Izby Skarbowej w B. wskazał, że oczywistym jest, że przyczynieniem się strony, w rozumieniu niniejszego przepisu, nie mogą być działania w ramach wykonywania przyznanych jej w postępowaniu praw. Natomiast ustalając czy opóźnienie powstało z przyczyn niezależnych od organu, należy przyjąć, że chodzi o przyczyny niezależne nie tylko od organu prowadzącego postępowanie, ale od organów podatkowych w ogóle. Dodatkowo Dyrektor Izby Skarbowej w B. podniósł, że z uwagi na nie zachowanie dwumiesięcznego terminu do załatwienia sprawy przez organ odwoławczy oraz brak przesłanek określonych w art. 54 § 2 O.p., odstąpiono od naliczania odsetek za zwłokę za okres od następnego dnia od upływu terminu do załatwienia odwołania, tj. od […] stycznia 2006 r. do dnia doręczenia decyzji pełnomocnikowi Strony, tj. do […] października 2006 r. W dalszej części uzasadnienia Dyrektor Izby Skarbowej analizując sprawę pod kątem wystąpienia przesłanki z art. 54 § 1 pkt 7 w związku z art. 54 § 2 O.p., wskazał, że postępowanie podatkowe w stosunku do Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. zostało wszczęte […] sierpnia 2003 r., zaś decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z […] grudnia 2004 r. Nr […] została skutecznie doręczona pełnomocnikowi […] grudnia 2004 r., a więc z uchybieniem 3 miesięcznego terminu do załatwienia sprawy. Niemniej jednak w ocenie organu opóźnienie w wydaniu decyzji nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu. Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w B. stwierdził, iż do opóźnienia w wydaniu decyzji przyczyniła się Spółka, za czym przemawia okoliczność złożenia wniosku o przeprowadzenie dowodu o lakonicznej treści, wymagającego doprecyzowania i wielokrotnie przez Spółkę uzupełnianego, tym bardziej, iż w jej imieniu działali profesjonalni pełnomocnicy, tj. adwokat i radca prawny. Również w postępowaniu przeprowadzonym przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej, na skutek uchylenia przez Dyrektora Izby Skarbowej decyzji organu pierwszej instancji z […] grudnia 2004 r., organ odwoławczy rozpoznający sprawę w niniejszym postępowaniu, nie dostrzegł przyczyn opóźnienia uzależnionych od organu podatkowego. Wskazał przy tym na okoliczności związane z ponowieniem przez Spółkę wniosku o przesłuchanie świadków i związane z tym następstwa dla toczącego się postępowania. Zdaniem organu odwoławczego w sprawie nie było podstaw do odstąpienia od naliczenia odsetek za zwłokę od zaległości w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r.
Organ odwoławczy podkreślił, iż organ podatkowy umożliwił Spółce czynny udział w prowadzonym postępowaniu. Wnioski dowodowe przedstawiane przez Podatnika były w przeważającej części uwzględnione przez organ podatkowy, by Strona mogła dowieść swoich racji, chociaż jak wynika z akt sprawy, nie wpłynęły one na rozstrzygnięcie. Zapewnienie Spółce czynnego udziału w prowadzonym postępowaniu spowodowało, iż każdy nowy wniosek o przeprowadzenie dowodu wymagał zawiadomienia Strony o przedłużeniu terminu do załatwienia sprawy.
W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej nie ulega wątpliwości, iż opóźnienia w wydaniu decyzji powstały z przyczyn niezależnych od organu podatkowego, a w niektórych przypadkach ewidentnie zawiniła Spółka składając wnioski dowodowe, które wymagały doprecyzowania, a w rezultacie nie wpłynęły na wysokość wymiaru podatku za 2000 r. Ponadto zdaniem organu, pełnomocnik Spółki nie sprecyzował, na czym polegała "nieudolność organu pierwszej instancji", a zarzut dotyczący niechęci do obiektywnej i pełnej oceny sytuacji nie znajduje uzasadnienia w zgromadzonym materiale sprawy.
Nie godząc się z rozstrzygnięciem Dyrektora Izby Skarbowej
z […] października 2007 r., Spółka wywiodła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę, wnosząc o uchylenie w całości wskazanego postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w B. oraz poprzedzającego go postanowienia Naczelnika P. Urzędu Skarbowego w B. Skarżonemu postanowieniu zarzucono:
1. naruszenie przepisów art. 54 § 1 pkt 7 oraz art. 54 § 2 O.p., poprzez nieprawidłowe ich zastosowanie i uznanie, iż przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności wyłączające możliwość naliczania odsetek za zwłokę w związku z długotrwałym prowadzeniem postępowania w l instancji przez organ kontroli skarbowej,
2. naruszenie przepisów postępowania tj. art. 120, art. 121 § 1 oraz art. 122 O.p., poprzez nie podjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, art. 187 § 1, art. 191 O.p., poprzez nie zebranie i rozpatrzenie w wyczerpujący sposób całego materiału dowodowego oraz art. 210 § 4 w zw. z art. 219 O.p., poprzez nienależyte wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności, które to naruszenia miały istotny wpływ na wynik sprawy.
W ocenie Spółki w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła żadna z okoliczności wymienionych w art. 54 § 2 O.p., pozwalająca na wyłączenie stosowania art. 54 § 1 pkt 7 O.p. Ponadto pełnomocnik Spółki podnosił, iż Naczelnik P. Urzędu Skarbowego w B. w nieuzasadniony sposób kwestionuje prawidłowość prowadzenia postępowania dowodowego przez Spółkę i sugeruje, iż było to wyłącznie celowe działanie mające na celu wydłużenie prowadzonego postępowania podatkowego.
Z taką oceną pełnomocnik Strony się nie zgodził, przede wszystkim z uwagi na brzmienie art. 187 § 1 O.p., zgodnie z którym organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Jednakże w ocenie autora skargi w orzecznictwie i piśmiennictwie wielokrotnie podkreślano, iż ciężar związany z zebraniem wszelkich dowodów mających wpływ na prawidłowość podejmowanego w danej sprawie rozstrzygnięcia spoczywa nie tylko na organie podatkowym, ale również na podatniku. Również art. 180 § 1 O.p. stwierdza, iż jako dowód należy dopuścić wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Zdaniem Spółki, organy pierwszej jak i drugiej instancji uznały, iż w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do nie naliczania odsetek za zwłokę w związku z przewlekłością postępowania odwoławczego. Taka ocena stanu sprawy – pomimo, iż oczywiście słuszna i prawidłowa – świadczy o różnorakiej ocenie identycznych sytuacji związanych z prowadzeniem postępowania dowodowego przez organy obu instancji, w kontekście wystąpienia przyczyn niezależnych od organu, skutkujących ewentualnym nie naliczaniem odsetek za zwłokę, co godzi w postanowienia art. 121 § 1 O.p.
W ocenie pełnomocnika Spółki, prowadzenie postępowania podatkowego
i przeprowadzanie istotnych dla sprawy dowodów – w sposób zaproponowany przez podatnika, jednakże przyjęty i zaakceptowany przez organ podatkowy – nie mogą być rozpatrywane w kategorii "przyczyn niezależnych od organu załatwiającego sprawę". Działania Spółki związane ze składaniem istotnych wniosków dowodowych i ich przeprowadzaniem były w pełni uzasadnione, a w konsekwencji nie mogą być one rozpatrywane w kategorii "przyczynienia się", czy też "winy" strony w przewlekłości prowadzonego postępowania w rozumieniu art. 54 § 2 O.p. Nie są "przyczynieniem się" strony, w rozumieniu niniejszego przepisu, jej działania w ramach wykonywania przyznanych jej w postępowaniu praw.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w B. podtrzymał stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonym postanowieniu i wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Uwzględnienie skargi może nastąpić w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego, jeżeli miałoby ono wpływ na wynik sprawy, lub naruszenia przepisów prawa procesowego, jeżeli mogłoby ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a także dające podstawę do wznowienia postępowania – art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – w dalszej części powoływanej w skrócie p.p.s.a. W przedmiotowej sprawie Sąd nie stwierdził istnienia którejś z wymienionych przesłanek uchylenia postanowienia.
Przedmiotem kontroli dokonanej przez Sąd w niniejszej sprawie były postanowienia wydane w kwestii zaliczenia wpłaty Spółki z 2006 r. na poczet zaległego podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r.
Poza sporem pozostaje okoliczność istnienia zaległości podatkowej za 2000 r., w podatku dochodowym od osób prawnych, którego wysokość została określona decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z […] października 2005 r., Nr […]. Bezspornie również Spółka na poczet w/w zaległości podatkowej w dniu […] października 2006 r. dokonała wpłaty.
Spór między stronami ujawnił się natomiast na tle ewentualnego wystąpienia przesłanek wynikających z art. 54 § 2 O.p. w zw. z art. 54 § 1 pkt 7 O.p., uzasadniających odstąpienie przez organ od naliczenia odsetek od zaległości, co ma wpływ na sposób dokonania rozliczenia wpłaty dokonanej przez Spółkę na poczet zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r.
Sposób i kolejność zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowej reguluje art. 62 w zw. z art. 55 § 2 O.p. Zauważenia wymaga, że w przypadku, gdy na podatniku ciążą zobowiązania z różnych tytułów, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet podatku, począwszy od zobowiązania o najwcześniejszym terminie płatności, chyba że podatnik wskaże, na poczet którego zobowiązania dokonuje wpłaty
(art. 62 § 1 O.p.). Natomiast na mocy postanowień art. 62 § 4 O.p, do wpłat zaliczanych na poczet zaległości podatkowej stosuje się art. 55 § 2 O.p. Zatem, jeżeli dokonana wpłata nie pokrywa kwoty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, wpłatę tę zalicza się proporcjonalnie na poczet kwoty zaległości podatkowej oraz kwoty odsetek za zwłokę w stosunku, w jakim, w dniu wpłaty, pozostaje kwota zaległości podatkowej do kwoty odsetek za zwłokę.
Bezpośredni związek ze sposobem zaliczenia dokonanej wpłaty na poczet zaległości podatkowej ma treść art. 54 § 1 O.p., regulujący przypadki nie naliczania odsetek za zwłokę. W realiach niniejszej sprawy w orbicie zainteresowania organów znalazły się przesłanki wymienione w art. 54 § 1 pkt 3 i 7 O.p., które analizowane były także w kontekście normy prawnej zawartej w art. 54 § 2 O.p. Wynikiem dokonanych przez organy ustaleń, a niekwestionowanych przez Spółkę, było nie naliczenie odsetek za zwłokę za okres od […] stycznia 2006 r. do
[…] października 2006 r., z uwagi na nie zachowanie dwumiesięcznego terminu do załatwienia sprawy przez organ odwoławczy oraz brak przesłanek określonych
w art. 54 § 2 O.p. Jak już wyżej zaakcentowano spór skupił się natomiast na przesłankach z art. 54 § 1 pkt 7 w zw. z art. 54 § 2 O.p.
W myśl art. 54 § 1 pkt 7 O.p., odsetek za zwłokę nie nalicza się za okres od dnia wszczęcia postępowania podatkowego do dnia doręczenia decyzji organu pierwszej instancji, jeżeli decyzja nie została doręczona w terminie 3 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Przepisu tego nie stosuje się jednakże, jeżeli do opóźnienia w wydaniu decyzji przyczyniła się strona lub jej przedstawiciel lub opóźnienie powstało z przyczyn niezależnych od organu (vide: art. 54 § 2 O.p.)
Niewątpliwie przepis ów ma dyscyplinować organy i przeciwdziałać
w przedłużaniu prowadzonych przez nie postępowań. Uregulowanie art. 54 § 2 O.p. wyłącza jednakże stosowanie art. 54 § 1 pkt 7 O.p. w określonych wyżej przypadkach. Wystarczające jest przy tym, aby spełniona została jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie art. 54 § 1 pkt 7 O.p. Spójnik "lub" łączący zwrot "przyczyniła się strona lub jej przedstawiciel" ze sformułowaniem "opóźnienie powstało z przyczyn niezależnych od organu", pełni funkcję alternatywy rozłącznej. Zatem obydwa warunki zawarte w omawianym przepisie stanowią samodzielne przesłanki, wyłączające zastosowanie art. 54 § 1 pkt 7 O.p.
Postępowanie podatkowe w stosunku do Spółki "K." w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. zostało wszczęte […] sierpnia 2003 r., zaś decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z […] grudnia 2004 r. Nr […] została skutecznie doręczona pełnomocnikowi Spółki w dniu […] grudnia 2004 r. Po rozpoznaniu odwołania Spółki i uchyleniu przez organ odwoławczy w dniu […] marca 2005 r. powyższej decyzji, organ pierwszej instancji, który otrzymał akta sprawy do ponownego rozpoznania w dniu […] maja 2005 r., ponownie w dniu […] października 2005 r. wydał decyzję Nr […]. Rozstrzygnięcie to doręczono skutecznie pełnomocnikowi Spółki […] listopada 2005 r. Powyższe okoliczności są niesporne.
Dalsze rozważania determinuje charakter i sposób postępowania prowadzonego przez organy we wspomnianej sprawie. Otóż postępowanie dotyczyło zakwestionowanych przez organy kosztów uzyskania przychodów Spółki
w postaci wydatków z tytułu usług marketingowych nabytych od firm zagranicznych. Przy tego rodzaju usługach, to podatnik ma obowiązek wykazać, że takie usługi w rzeczywistości zostały wykonane przez podmiot, na rzecz którego został poniesiony wydatek oraz że wydatek ten był obiektywnie związany z osiągniętym lub nawet zamierzonym przychodem (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego
z 18 sierpnia 2004 r., sygn. akt FSK 356/04, opubl. w LEX nr 133956 oraz
z 7 grudnia 2007 r., sygn. akt II FSK 870/07, niepubl.). Spółka w toku postępowania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r., realizując swoje uprawnienia, składała wnioski dowodowe o przesłuchanie świadków. Jako, że wnioskowani świadkowie byli obcokrajowcami organ pierwszej instancji zwrócił się do Ministerstwa Finansów z prośbą o ustalenie informacji dotyczących wskazanych przez Spółkę kontrahentów. W toku wspomnianego postępowania, organy zwracały się również do Ministerstwa Finansów z prośbą o ustalenie, czy firmy wskazane przez Spółkę jako kontrahenci z siedzibą w USA prowadziły w stosownym okresie działalność gospodarczą i dokonywały sprzedaży usług marketingowych na rzecz Spółki. Zauważyć również należy, że działania podejmowane przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. w postępowaniu prowadzonym, po uchyleniu przez organ odwoławczy decyzji i przekazaniu mu sprawy do ponownego rozpatrzenia, zdeterminowane były również wskazaniami zawartymi w prawomocnej decyzji kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. z […] marca 2005 r., w której organ odwoławczy wskazał okoliczności faktyczne, które należało zbadać przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.
Podkreślić należy, że to głównie z powodu oczekiwania na odpowiedź w w/w kwestiach, nastąpiło wydłużenie prowadzonego postępowania. Powyższe pozwala stwierdzić, że opóźnienie w wydaniu decyzji przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. powstało z przyczyn niezależnych od organu, który nie miał wpływu na powstałe opóźnienie. Oczekiwanie na informacje było ze wszech miar pożądane z uwagi na fakt, że przedstawiały one istotne okoliczności dla rozstrzygnięcia sprawy. Organ w każdym przypadku informował stronę, że w przewidywanym terminie postępowanie nie może być zakończone i wskazywał nowy przewidywany termin jego zakończenia. Nie można, zatem uznać, że długi czas prowadzenia postępowania i opóźnienie w wydaniu decyzji nastąpiło z przyczyn zależnych od organu. Należy zgodzić się z autorem skargi, że Spółka działała w ramach wykonywania przyznanych jej w postępowaniu uprawnień. Z drugiej jednak strony aktywność dowodowa Spółki nie przyniosła pożądanego efektu. Na uwagę zasługuje przy tym, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 23 stycznia 2007 r. w sprawie sygn. akt I SA/Bk 430/06, potwierdził zgodność z prawem rozstrzygnięcia organów w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. Skarga kasacyjna od tego wyroku została natomiast oddalona przez NSA w wyroku z 7 grudnia 2007 r., sygn. akt II FSK 871/07.
Powyższe okoliczności dają w ocenie Sądu podstawę do przyjęcia, że wydanie przez organ pierwszej instancji decyzji w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. oraz jej doręczenie podatnikowi po upływie 3 miesięcy od wszczęcia postępowania, nie daje podstaw do nie naliczania odsetek za zwłokę za okres od dnia wszczęcia postępowania podatkowego do dnia doręczenia decyzji organu pierwszej instancji, albowiem wystąpiła jedna z przesłanek wyłączających stosowanie art. 54 §1 pkt 7 zawartych w art. 54 § 2 O.p., tj. wspomniane opóźnienie powstało z przyczyn niezależnych od organu. Ponadto, zdaniem Sądu organy wykazały, że opóźnienie w wydaniu, przez organ pierwszej instancji decyzji dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r., powstało z przyczyn niezależnych od organu.
W myśl postanowień art. 120 O.p. organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa, co oznacza między innymi, że organ rozpoznając sprawę może podejmować takie rozstrzygnięcia, na jakie zezwalają mu obowiązujące przepisy prawa materialnego i procesowego. W ocenie Sądu organ prawidłowo zastosował w niniejszej sprawie przepisy art. 54 § 1 pkt 3 i 7 w zw. z art. 54 § 2 O.p. Organ przeanalizował ewentualne zaistnienie przesłanek zawartych w tych uregulowaniach, powodujących obowiązek nie naliczania odsetek za zwłokę. Materiał dowodowy został zgromadzony zgodnie z regułami wyrażonym w art. 122 i art. 187 § 1 O.p. Jego ocena nie przejawia znamion dowolności. Wnioski wyciągnięte przez organ są logiczne, a wywody prowadzące do podjętego rozstrzygnięcia spójne. Organ odwoławczy w uzasadnieniu postanowienia ustosunkował się do wszystkich zarzutów odwołania, wyjaśniając podstawy prawne rozstrzygnięcia i przesłanki, którymi kierował się przy wydawaniu rozstrzygnięcia. Nie naruszono, zatem postanowień art. 120, art. 122, art. 187 § 1, art. 191 i 210 § 4 O.p.
Pozbawiony podstaw jest również zarzut naruszenia art. 121 § 1 O.p. Wbrew twierdzeniom autora skargi, organ nie dokonał odmiennej oceny identycznych sytuacji związanych z prowadzeniem postępowania przez organ pierwszej i drugiej instancji, w kontekście wystąpienia warunków skutkujących ewentualnym nie naliczeniem odsetek za zwłokę. W ocenie Sądu przedstawione sytuacje nie były tożsame. Jedna z nich, co wyżej już zaakcentowano, dotyczyła postępowania odwoławczego. W tym przypadku organ uznał, że spełnione zostały warunki do nie naliczania odsetek za zwłokę, z uwagi na nie zachowanie dwumiesięcznego terminu do załatwienia sprawy przez organ odwoławczy z przyczyn leżących po stronie organu. Druga sytuacja dotyczyła natomiast postępowania przed organem pierwszej instancji. Organ rozstrzygający w niniejszej sprawie badał, czy opóźnienie w wydaniu decyzji przez organ pierwszej instancji w postępowaniu dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. nastąpiło z przyczyn nienależnych od organu lub z przyczyn leżących po stronie podatnika.
W tym stanie rzeczy na mocy art. 151 p.p.s.a orzeczono o oddaleniu skargi jako bezzasadnej.

Uzasadnienie wyroku