Sygnatura:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2007-11-12
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Treść wyniku:
Odmówiono wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Sędziowie:
Marian Jaździński /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Sz w składzie: Sędzia NSA – Marian Jaździński po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. i M. małżonków J. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z ich skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia […] Nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2000 p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie: Decyzją z dnia […] Dyrektor Izby Skarbowej w S. orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji Dyrektora Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia […], którą określono I. i M. małżonkom J. na kwotę […] zł wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000.
Pismem z dnia 11.10.2007 r. w/w podatnicy wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na powyższą decyzję ostateczną z powodu jej niezgodności z prawem, domagając się uchylenia zarówno tej decyzji, jak i po-przedzającej ją decyzji organu podatkowego pierwszej instancji., zaś dodatkowym pismem z dnia 11.02.2008 r. złożyli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując w nim, iż organ egzekucyjny przystąpił do wykonania ostatecznej decyzji oraz że ewentualna egzekucja z nieruchomego majątku I. J., zajętego tytułem zabezpieczenia dochodzonych zobowiązań, naraża ich właściciela, w przypadku uwzględnienia skargi, na wymierne straty finansowe i ponoszenie dodatkowych opłat egzekucyjnych, zaś ewentualna sprzedaż zajętych nieruchomości spowoduje nieodwracalne skutki, zaś kwoty uzyskane ze sprzedaży egzekucyjnej będą niewspółmierne do wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży.
Rozpatrując powyższy wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szcze-cinie uznał, co następuje:
Stosownie do postanowień art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30.08.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje wstrzymania zaskarżo-nego aktu lub czynności, jednakże po przekazaniu sądowi skargi przez organ, które-go akt lub czynność zaskarżono, sąd może na wniosek skarżącego wydać postano-wienie o wstrzymaniu ich wykonania w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebez-pieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwróce-nia skutków. Jak wynika z kolei z przepisu art. 61 § 6 w/w ustawy, wstrzymanie wyko-nania zaskarżonego aktu lub czynności skuteczne jest wyłącznie na czas trwania postępowania przed sądem pierwszej instancji, skoro upada ono w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego to postępowanie.
Jak wynika z przytoczonej powyżej regulacji prawnej, wstrzymanie wykonania ostatecznej decyzji organu celnego ma zabezpieczać stronę, która legalność tej decyzji skarży do sądu administracyjnego, przed wskazanymi w ustawie skutkami, tj. przed niebezpieczeństwem wyrządzenia poważnej szkody lub przed ich nieodwra-calnością, a to na wypadek zakwestionowania przez sąd zgodności zaskarżonej decyzji z prawem.
Wskazując we wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji ostatecznej na istnienie takiego niebezpieczeństwa skarżący podatnicy niebezpieczeństwa tego upatrują w konieczności uiszczenia zaległości podatkowych, a więc w istocie wyłącznie w wymiarze finansowym. Sugerują oni jednocześnie, że prowadzona wobec nich egzekucja z nieruchomości rodzi obawy o nieodwracalność jej skutków w przypadku zakwestionowania przez sąd administracyjny zgodności z prawem za-skarżonej decyzji.
Mając na względzie zasadę, iż ostateczna decyzja organu podatkowego podlega wykonaniu, chociażby była nieprawomocna i zaskarżona do sądu adminis-tracyjnego, za regułę przyjąć należy, iż sama konieczność poniesienia finansowego ciężaru z wykonaniem tym związanego, jak i ewentualny brak środków finansowych koniecznych do tego wykonania, nie mogą stanowić same przez się podstawy do wstrzymania tego wykonania. Warunkiem takiego wstrzymania jest bowiem nieod-wracalność skutków tego wykonania, a o tym trudno mówić w przypadku uiszczenia należności podatkowych wyrażonych w pieniądzu, względnie realna groźba wystą-pienia poważnej szkody majątkowej wynikłej na skutek wykonania nieprawomocnej decyzji. Możliwość wystąpienia takiej szkody, a więc uszczerbku na majątku skarżą-cego podatnika, mającym źródło w wykonaniu kwestionowanej decyzji, skarżąca Spółka w istocie nie wykazuje, skoro podjęcie zmierzających do wykonania decyzji czynności egzekucyjnych jest w istocie skutkiem braku dobrowolnego wykonania decyzji ostatecznej przez samego podatnika.
Na marginesie zauważyć wypada, że finansowe trudności w realizacji należ-ności budżetowych ustawodawca pozwala podmiotom gospodarczym rozwiązywać we właściwym trybie, np. określonym w art. 48 Ordynacji podatkowej.
Nie znajdując w tych okolicznościach podstaw faktycznych i prawnych do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, orzec należało jak w postanowieniu.

Uzasadnienie wyroku