Sygnatura:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-09-16
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Treść wyniku:
Ustanowiono adwokata
Sędziowie:
Agnieszka Bińczyk /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Agnieszka Bińczyk po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[…]" Nr "[…]" w przedmiocie zasiłku celowego postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmujące ustanowienie adwokata.
Uzasadnienie: Wyrokiem z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt II SA/Ol 861/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[…]", Nr "[…]", w przedmiocie zasiłku celowego.
W dniu 2 listopada 2009 r. do Sądu wpłynęły wnioski skarżącego z dnia 27 października 2009 r. o zwolnienie od jakichkolwiek kosztów sądowych i przyznanie "prawa pomocy do obrony". Do jednego z nich załączony został urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej z dnia 2 listopada 2009 r., w którym skarżący, konkretyzując zakres swojego żądania, wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. W rubryce nr 5 formularza wniosku wskazał natomiast, iż wniosek "dotyczy złożenia kasacji – apelacji". Zgodnie z zawartym w nim oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, skarżący prowadzi 1-osobowe gospodarstwo domowe. Nie posiada żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych oraz przedmiotów wartościowych. Źródłem jego utrzymania jest renta inwalidzka, której wysokość po potrąceniu wynosi "[…]". W rubryce nr 11 formularza wniosku skarżący dodał, iż jest bezdomny, gdyż wyrzucono go z mieszkania.
Zauważyć należy, iż z uzasadnienia zaskarżonej decyzji ("[…]") wynika, że skarżący utrzymuje się z renty inwalidzkiej w wysokości "[…]", pomniejszanej o "[…]" w kwocie "[…]". Powyższe pozwala przyjąć, że dochód wykazany w rubryce nr 10 formularza wniosku stanowi dochód netto. Skarżący został eksmitowany z zajmowanego dotychczas mieszkania, jest osobą bezdomną i obecnie przebywa u rodziny lub znajomych. Prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "[…]", która nie przynosi dochodu. W 2009 r. "[…]" korzystał ze świadczeń z pomocy społecznej. W skardze ("[…]") skarżący wyjaśnił, że pomoc finansowa, o której przyznanie ubiega się w niniejszej sprawie ma służyć m.in. ponownemu uruchomieniu działalności gospodarczej, która "[…]" jest zawieszona z powodu braku kapitału własnego. Do skargi skarżący złączył jednocześnie kserokopie dokumentów potwierdzających fakt zawieszenia działalności gospodarczej ("[…]").
Wskazać należy, iż w świetle art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skarżący zwolniony jest z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie z mocy ustawy. Tym samym w zakresie rozstrzygnięcia przedmiotowego wniosku pozostaje kwestia ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika.
Zgodnie z art. 262 powołanej ustawy, do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych odpowiednie zastosowanie mają przepisy o przyznaniu prawa pomocy w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy. W świetle art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 powołanej ustawy, ustanowienie adwokata, czyli przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Przedstawiona wyżej sytuacja materialna skarżącego przemawia za uznaniem, że w niniejszej sprawie spełniona została przesłanka warunkująca przyznanie stronie prawa pomocy we wskazanym wyżej zakresie. Zauważyć należy, iż skarżący nie posiada majątku, dzięki któremu mógłby pozyskać środki pieniężne na opłacenie kosztów postępowania sądowego. W chwili obecnej jedynym źródłem jego utrzymania jest renta inwalidzka w wysokości "[…]". Skarżący nie prowadzi bowiem aktywnie działalności gospodarczej. Dochód z tytułu renty, z uwagi na jego wysokość, nie może być jednak uznany za wystarczający na pokrycie kosztów związanych z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika. Tym samym, za uzasadnione uznać należy przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującego ustanowienie adwokata, gdyż jak wynika z okoliczności niniejszej sprawy nie jest on w stanie ponieść kosztów jego ustanowienia bez uszczerbku koniecznego dla siebie utrzymania.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 246 § 1 pkt 2 i art. 262 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.
Uzasadnienie wyroku