I SA/Ol 248/08 – Postanowienie WSA w Olsztynie


Sygnatura:
6114 Podatek od spadków i darowizn
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Sygn. powiązane: II FZ 68/09
II FZ 444/09
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2008-06-13
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w całości
Sędziowie:
Małgorzata Klimek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Małgorzata Klimek po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.U. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[…]" Nr "[…]" w przedmiocie: zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn postanawia: przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata
Uzasadnienie: Wnioskiem z dnia 27 czerwca 2008 r. skarżący A. U. zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata. Ze złożonego przez skarżącego formularza wniosku o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż wnioskodawca od marca 2001 jest bezrobotny. Nie otrzymuje emerytury, renty ani zasiłku dla bezrobotnych. Jedynym jego dochodem jest zasiłek z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, którego wysokość wynosi aktualnie, tj. w I półroczu 2008r – 421,83 zł miesięcznie. A. U. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Jest właścicielem mieszkania, odziedziczonego po matce o powierzchni 75,8 m2. Argumentując ciężką sytuację finansową wnioskodawca wskazał na pozostawanie bez pracy i utrzymywanie się z zasiłku okresowego z MOPS w kwocie miesięcznej jak wyżej. Dodał również, iż odziedziczone mieszkanie znajduje się w przedwojennym dwurodzinnym budynku, nie było nigdy remontowane w związku z czym jest znacznie wyeksploatowane.
W odpowiedzi na wezwanie, wystosowane do wnioskodawcy w trybie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153 , poz. 1270 ze zm., dalej cyt. jako p.p.s.a.), skarżący wyjaśnił dodatkowo, iż jest osobą samotną, korzystającą jedynie z pomocy MOPS. Oświadczył, iż wydatki na żywność w latach 2007-2008 wynosiły i wynoszą 120-200 zł miesięcznie. W tym samym okresie nie poniósł i nie ponosi żadnych wydatków związanych z opłatami za energię elektryczną, telefon, ubrania, raty, pożyczki. Jedynie na zakup butów wydatkował kwotę 29 zł w roku 2007 jak i w roku 2008. Wnioskodawca wskazał również, iż podatek od nieruchomości za 2007r. wyniósł 80 zł, a w 2008r. 81 zł. Natomiast opłata za użytkowanie wieczyste wzrosła z 45,60 zł w 2007r. do 380 zł za rok 2008 – decyzję w tym przedmiocie wnioskodawca zaskarżył. Ponadto na podstawie dokumentów, do których złożenia wnioskodawca został zobligowany, a dotyczących jego miesięcznych wydatków, ustalono, iż wydatkuje on kwotę w granicach 10 – 15 zł miesięcznie za pobór wody, natomiast na podstawie przedłożonych rachunków za gaz, z okresu 17 miesięcy ustalono, iż średnio, w zależności od miesiąca, na ten cel skarżący wydatkuje kwotę 150,42 zł miesięcznie. Ponadto na podstawie przedłożonych decyzji Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej ustalono, iż w I półroczu 2008r. przyznano skarżącemu zasiłek okresowy z tytułu bezrobocia w wysokości po 238,50 zł miesięcznie oraz zasiłek celowy na zakup posiłku lub żywności w wysokości po 100 zł miesięcznie oraz dodatkowo otrzymał on zasiłek celowy na potrzeby bieżące po 250 zł w miesiącu styczniu i lutym 2008r. Skarżący przedstawił również zachowane rachunki za zakup żywności i podstawowych środków czystości. Zgodnie z wezwaniem wnioskodawca przedłożył również zaświadczenie z Miejskiego Urzędu Pracy w "[…]" potwierdzające fakt pozostawania skarżącego bez pracy od 2001r, bez prawa do zasiłku oraz przyczyn pozostawania bez pracy: z powodu nie otrzymywania przez wnioskodawcę odpowiednich ofert pracy, zatrudnienia w ramach robót publicznych, prac interwencyjnych oraz przekwalifikowania lub przyuczenia do zawodu.
Zgodnie z treścią przepisu art. 246 §1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd przyznaje prawo pomocy w zakresie całkowitym, w przypadku gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast stosownie do pkt 2 §1 art. 246 ustawy, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Mając na uwadze przedstawioną wyżej sytuację materialną skarżącego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie spełniona została przesłanka uzasadniająca przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym przez skarżącego zakresie. Wskazać należy, iż skarżący, na którym to spoczywa ciężar dowodu udowodnienia, iż znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy, w wystarczający sposób uwiarygodnił swoją rzeczywistą sytuację materialną, bytową i rodzinną, wykazując, iż jest ona na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie. Skarżący przedłożył bowiem dokumenty potwierdzające aktualną wysokość wszystkich otrzymywanych przez niego środków pieniężnych. Przedstawił zaświadczenie o byciu bezrobotnym oraz przyczynach tej sytuacji. Ponadto w wyczerpujący sposób przedstawił koszty swojego utrzymania poprzez odpowiednie oświadczenia jak i przedstawione rachunki. Na podstawie złożonych dokumentów źródłowych stwierdzić można, iż wnioskodawca utrzymuje się z bardzo ograniczonych środków finansowych, jednakże jego wydatki, przy racjonalnym gospodarowaniu tymi środkami, nie przekraczają uzyskiwanego dochodu i mogą wystarczać na skromne utrzymanie. Trudno zatem uznać, aby z otrzymywanych przez wnioskodawcę środków finansowych w wysokości 421,83 zł ( za I półrocze 2008r) był on w stanie zgromadzić środki pieniężne na pokrycie przedmiotowych kosztów postępowania sądowego. Skarżący nie posiada natomiast środków majątkowych, które umożliwiłyby mu poniesienie kosztów postępowania sądowego. Mieszkanie, które stanowi jego jedyny majątek, służy bowiem zaspokojeniu jego własnych potrzeb mieszkaniowych.
W tej sytuacji, za uzasadnione uznać należy przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, gdyż z okoliczności niniejszej sprawy wynika, że nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W związku z tym na podstawie art. 246 §1 pkt 1 p.p.s.a. i art. 258§2 pkt 7 p.p.s.a. orzec należało jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku