Sygnatura:
6272 Wizy, zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, na osiedlenie się, wydalenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców
Data:
2009-07-01
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w całości
Sędziowie:
Tomasz Zawiślak /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy Tomasz Zawiślak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi L. K. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia […] kwietnia 2009 r. Nr […] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony; postanawia: – przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Uzasadnienie: Postanowieniem z 17 września 2009r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę L. K. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z […] kwietnia 2009r.
Wnioskiem z 23 października 2009r.(uzupełnionym na urzędowym formularzu PPF z 6 listopada 2009r.) Skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.
W uzasadnieniu wniosku, jak i w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazała, iż gospodarstwo domowe prowadzi wraz z dwoma synami i ich żonami oraz wnuczkiem. Wszyscy utrzymują się z dochodów uzyskiwanych przez jednego z synów w wysokości 1800 złotych oraz synowej w wysokości 1200 złotych. Stwierdziła także, że obecnie druga synowa jest po operacji oraz, że sama skarżąca ponosi znaczne wydatki na leki. Wnioskodawczyni oświadczyła, iż cała sześcioosobowa rodzina mieszka u rodziców synowej. Część powyższych dochodów przeznaczają na jedzenie i przekazują 150 złotych właścicielce mieszkania na różnego rodzaju opłaty. Skarżąca wyjaśniła, iż posiada mieszkanie w T. o powierzchni 64 m2, innych nieruchomości, ruchomości, oszczędności i zasobów pieniężnych nie posiada.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Prawo pomocy stanowi wyjątek od zasady ponoszenia przez stronę kosztów związanych z jej udziałem w postępowaniu sądowym i może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)). Określenie "gdy osoba fizyczna wykaże" oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Zatem rozstrzygnięcie w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez wnioskodawcę.
Zasadność wniosku skarżącej rozpatrzono zatem w dwóch aspektach, tj. z jednej strony uwzględniono wysokość obciążeń finansowych, jakie będzie ona zobowiązana ponieść w postępowaniu, z drugiej zaś strony jej możliwości finansowe. Biorąc pod uwagę znajdujące się w aktach sprawy oświadczenia o stanie majątkowym i porównując je z obciążeniami wynikającymi z zastępstwa profesjonalnego pełnomocnika i obowiązku uiszczenia kosztów sądowych należało uznać, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do udzielenia skarżącej prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Przede wszystkim skarżąca nie posiada źródła dochodu aby ponieść jakiekolwiek koszty postępowania, nie posiada również oszczędności pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. Cała sześcioosobowa rodzina utrzymuje się z dochodów w wysokości 3000 złotych i wysokość tych dochodów pozwala wyłącznie na zaspokojenie ich podstawowych potrzeb życiowych.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Uzasadnienie wyroku