Sygnatura:
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części, wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne:
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2007-11-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Treść wyniku:
Zwolniono od kosztów sądowych
Sędziowie:
Monika Rudzka /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. G. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody z dnia […] Nr: […] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a zwolnić A. G. od kosztów sądowych
Uzasadnienie: W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 500 zł od skargi na decyzję Wojewody z dnia […] Nr: […] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia Panu J. T. G. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego, skarżący A. G. i K. G. złożyli wniosek o zwolnienie ich od kosztów sądowych z powodu trudnej sytuacji materialnej.
Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych nie został złożony w przewidzianej prawem formie, wobec tego, w wykonaniu zarządzenia z dnia […] grudnia 2007 roku, skarżącym zostały przesłane urzędowe formularze wniosków o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem ich wypełnienia i odesłania do tut. Sądu w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W zakreślonym terminie skarżąca A. G. złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sadowych na urzędowym formularzu "PPF". Z oświadczenia zawartego we wniosku wynika, że skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz ze swoim mężem K. G. Ich miesięczny dochód wynosi 1.580 zł i stanowi go świadczenie rentowe skarżącej w wysokości 655 zł oraz świadczenie rentowe jej męża w wysokości 925 zł. W skład majątku skarżącej wchodzi stary dom jednorodzinny o powierzchni 150 m- oraz nieruchomość rolna (nieużytek) wielkości 11 arów.
Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżąca podniosła, że oboje z mężem są rencistami i osobami schorowanymi. Skarżąca liczy 55 lat i jest inwalidą II grupy, zaś jej mąż liczy 59 lat i jest inwalidą I grupy. K. G. wymaga stałej opieki osób trzecich, jest niezdolny do samodzielnej egzystencji. Cierpi na choroby kręgosłupa, zwyrodnienie stawu biodrowego, jest po operacji endoprotezy, ponadto ma przewlekły zespół bólowy oraz przepuklinę. Podlega stałej rehabilitacji. Obecnie stan jego zdrowia pogorszył się i przebywa w szpitalu oczekując na operację. Koszty leczenia i rehabilitacji pochłaniają znaczną część dochodów. Skarżąca podniosła, że po spłacie rat kredytów z uzyskiwanych dochodów pozostaje kwota 600 zł na dwie osoby. Miesięczne wydatki przedstawiają się następująco: lekarstwa 100 zł, energia elektryczna 103 zł, wyżywienie 250 zł, opał na zimę 120zł, wydatki na masażystę i rehabilitanta 30 zł, spłata kredytu około 1.000 zł. Biorąc pod uwagę wysokość miesięcznych dochodów oraz skali wydatków – skarżąca nie jest w stanie pokryć kosztów sądowych w niniejszej sprawie.
Do wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżąca załączyła wyciąg z rachunku bankowego za okres od 1 do 31 grudnia 2007 roku, wezwanie do zapłaty zaległych należności za energię elektryczną z dnia […] stycznia 2008 roku, fakturę za zakup węgla z dnia […] marca 2007 roku, wypis z treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia […] lutego 2001 roku o uznaniu K. G. za całkowicie niezdolnego do pracy i niezdolnego do samodzielnej egzystencji trwale, karty informacyjne leczenia szpitalnego K. G. oraz faktury za zakup lekarstw przez skarżącą oraz jej męża.
Oświadczenie zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy okazało się niewystarczające do oceny stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącej, dlatego na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, została ona wezwana do złożenia dodatkowych wyjaśnień.
W odpowiedzi na wezwanie skarżąca w piśmie z dnia […] marca 2008 roku oświadczyła, że nie prowadzi obecnie wspólnego gospodarstwa domowego ze swoim synem, synową i ich małoletnimi dziećmi, a także oprócz świadczeń rentowych skarżąca nie posiada innego źródła dochodów.
Mając na uwadze powyższe, zważono, co następuje:
Prawo pomocy jest szczególną instytucją w postępowaniu sądowoadministracyjnym mającą na celu zapewnienie realizacji prawa do sądu stronie, która ze względu na trudną sytuację finansową nie może ponieść kosztów związanych ze swym udziałem w sprawie. W niniejszej sprawie skarżąca domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie w całości od kosztów sądowych.
Instytucja przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, czyli w myśl art. 245 § 3 przywołanej ustawy obejmującym m. in. zwolnienie od opłat sądowych i wydatków, przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy). Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Należy przy tym podkreślić, że cytowany przepis stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnym, zgodnie z którym strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Przytoczone we wniosku okoliczności powinny zatem uzasadniać wyjątkowe traktowanie, o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie. Udzielenie stronie prawa pomocy jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa. Powinno mieć zatem miejsce jedynie w tych sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków finansowych na udział w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe.
W ocenie orzekającego skarżąca uwiarygodniła w sposób wystarczający, że nie posiada dostatecznych środków na pokrycie kosztów sądowych w sprawie. Zasadność wniosku skarżącej rozpatrywana była w dwóch aspektach, mianowicie z uwzględnieniem z jednej strony wysokości obciążeń finansowych, jakie skarżąca musi ponieść w niniejszym postępowaniu, a z drugiej strony biorąc pod uwagę możliwości finansowe strony wnioskującej o przyznanie prawa pomocy.
Na obecnym etapie postępowania koszty sądowe sprowadzają się do wpisu od złożonej skargi na decyzję Wojewody. Zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 221 poz. 2193 ) – wysokość wpisu od skargi w przedmiotowej sprawie wynosi 500 zł.
Z danych zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz z załączonych do wniosku dokumentów wynika, iż skarżąca dysponuje stałymi dochodami z tytułu renty inwalidzkiej w wysokości 655 zł. Stałe dochody osiąga także mąż skarżącej pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, a ich wysokość wynosi 925 zł. Należy jednak zauważyć, że zarówno skarżąca, jak i jej mąż są inwalidami, osobami schorowanymi, zatem ponoszą oni stałe wydatki na leki, opiekę lekarską oraz rehabilitację. Ponoszą oni także dość wysokie koszty utrzymania domu, zwłaszcza w sezonie grzewczym oraz spłacają raty kredytu zaciągniętego na remont domu. Mając na uwadze wysokość stałych obciążeń budżetu domowego należy stwierdzić, że uzyskiwane w miesiącu dochody nie są wystarczające, aby skarżąca mogła uiścić wpis sądowy oraz inne ewentualne koszty sądowe bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu własnym oraz męża.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 245 § 1 i 3, art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).
Uzasadnienie wyroku