Sygnatura:
6016 Ochrona przeciwpożarowa
Hasła tematyczne:
Straż pożarna
Skarżony organ:
Komendant Państwowej Straży Pożarnej
Data:
2008-02-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Małgorzata Wolska /przewodniczący sprawozdawca/
Maria Zarębska-Kobak
Ryszard Bryk

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska/spr./ Sędziowie NSA Ryszard Bryk NSA Maria Zarębska-Kobak Protokolant sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 24 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "A." na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia […] grudnia 2007 r. nr […] w przedmiocie nakazu wyposażenia budynków mieszkalnych w instalację wodociągową -skargę oddala-
Uzasadnienie: II SA/Rz 125/08
U z a s a d n i e n i e
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie jest decyzja P. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w R. z dnia […]grudnia 2007 r., Nr …], którą na podstawie art. 27 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006 r., Nr 96, poz. 667 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), została utrzymana w mocy decyzja Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w R. z dnia […] października 2007 r., Nr […], nakazująca Spółdzielni Mieszkaniowej "N. M." w R. wykonanie wymienionych w decyzji obowiązków.
Nałożenie obowiązków było skutkiem przeprowadzonych w dniach 26 września i 2 października 2007 r. czynności kontrolno – rozpoznawczych
możliwości i warunków prowadzenia działań ratowniczych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej, w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych, kwalifikujących się do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV, administrowanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową "N.M.".
Kontrola przeprowadzona w budynkach przy ul. Podwisłocze Nr 2, 4, 8, 12, 16, 18, 24, 26, 28, 34, 36, 38 i 40, ul. Pelczara Nr 1, 2 i 5, ul. Świadka Nr 1, 3, 5 i 7, ul. Popiełuszki Nr 6, 8 i 14, ul. Rejtana Nr 22, 24 i 26, wykazała brak wyposażenia nawodnionych instalacji wodociągowych przeciwpożarowych z zaworami hydrantowymi – 52, a także nieprawidłowości w zakresie przygotowania budynków do prowadzenia działań ratowniczo – gaśniczych, z uwagi na zwisające konary drzew oraz występujące pomiędzy drogami pożarowymi a budynkami, drzewa.
Mając powyższe na uwadze organ I instancji nakazał wykonać instalację wodociągową przeciwpożarową nawodnioną z zaworami hydrantowymi -52 w w/w budynkach, wyznaczając w tym celu termin 12 miesięcy od dnia otrzymania decyzji, oraz usunąć drzewa znajdujące się pomiędzy drogą pożarową a ścianą budynków: przy ul. Podwisłocze 8, 18, 34, 38 i 40, ul Pelczara 2, Świadka 1 i 7, Popiełuszki 6, 8 i 14 oraz Rejtana 22, 24, 26 oraz konary drzewa sięgające nad pas jezdny drogi pożarowej biegnącej wzdłuż budynku przy ul Podwisłocze 24, w terminie do 31 marca 2008 r.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r., Nr 147, poz. 1229 ze zm.) w zw. z § 14 ust. 1 pkt 3 oraz § 15 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2006 r., Nr 80, poz. 563) oraz art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o ochronie przeciwpożarowej w zw. z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. z 2003 r., Nr 121, poz. 1139).
Z powyższą decyzją nie zgodziła się Spółdzielnia Mieszkaniowa "N. M." w Rzeszowie, wnosząc odwołanie domagała się uchylenia decyzji w całości.
Nie kwestionując ustaleń kontroli, zarzuciła, że decyzja jest sprzeczna ze standardami przyjętymi dla budynków wysokich, dopuszczonych do eksploatacji, po ich wybudowaniu, jak również określonymi dyrektywą nr 89/106/EEC. Względy merytoryczne i formalne czynią powyższą decyzję niewykonalną.
Ze względów merytorycznych niemożliwe jest wykonanie instalacji wodociągowej przeciwpożarowej nawodnionej z zaworami – 52, bowiem budynki wymienione w decyzji zostały wykonane w systemie technologicznym z żelbetowych prefabrykatów /tzw. "wielkiej płyty"/. Ze względu na założenia projektowe, sposób wykonania samych płyt i przejść instalacyjnych, a także system montażu nie jest możliwe dokonywanie ingerencji w konstrukcję budynku. Nadto niebezpieczne mogą być naprężenia powstające przy powiększaniu istniejących, jak i wykonywaniu nowych otworów technologicznych. W odwołaniu wskazano również, że nie ma możliwości technicznych wykonanie hydroforni dla poszczególnych budynków /klatek schodowych/ – instalacja zbiorników o objętości 100 m3 wody w budynku jest niemożliwa ze względów konstrukcyjnych, a jej budowa w obrębie nieruchomości z uwagi na jej zagospodarowanie /istniejące drogi, chodniki, instalacje/ jest technicznie i ekonomicznie nieuzasadniona. Przedmiotowe budynki zostały wykonane w wyższym standardzie bezpieczeństwa niż wymagany, w stosunku do wszystkich jest zapewnione przeciwpożarowe zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru /utrzymana w pełnej sprawności sieć hydrantów pożarowych – 80/, wyposażone są też w instalację tzw. suchych pionów. We wszystkich budynkach /każdy zamieszkuje ok. 160 osób/ instalacje gazowe są odpowiednio zabezpieczone i kontrolowane, wstęp do budynków jest ograniczony instalacjami domofonowymi, zaś ich mieszkańcy zostali zapoznani z wymogami bezpieczeństwa pożarowego i wybuchowego oraz zasadami postępowania na wypadek pożaru.
Zdaniem strony odwołującej, decyzja budzi wątpliwości z przyczyn formalnych. Wyszczególnione w niej budynki nie zostały uznane za zagrażające życiu ludzi w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej /Dz.U. Nr 80, poz. 563/. Ponadto przepisy te nie powinny mieć zastosowania do obiektów już istniejących, uznanych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnej jako obiekty typowe, zaś plany zagospodarowania zatwierdzone przez Wojewódzką Komendę Straży Pożarnej w R.
Nie bez znaczenie pozostają również względy finansowe, wszystkie działania na nieruchomości finansowane są przez mieszkańców, z których połowa korzysta z dodatków mieszkaniowych, co świadczy o niskim poziomie ich dochodu.
Co do nakazu usunięcia drzew Spółdzielnia wskazuje, że w większości drzewa te zostały zasadzone przez mieszkańców i są przez nich pielęgnowane, a ponadto nigdy nie utrudniały przeprowadzenia akcji gaśniczych straży pożarnej. Wycięcie tych drzew nie poprawi warunków pożarowych budynków, lecz w znaczący sposób, pogorszy komfort zamieszkiwania, wywołując jednocześnie protest mieszkańców. Dotychczas wszystkie interwencje straży pożarnej prowadzone były bardzo sprawnie i skutecznie, nie napotykały na trudności "w ich przebiegu" w porze dziennej i nocnej.
Analizując niniejszą sprawę organ odwoławczy w szczególności wskazał, że obowiązek wyposażania wszystkich wysokich budynków w zawory hydrantowe – 52 wynikał również z wcześniej obowiązującego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. ( Dz. U. Nr 121, poz. 1138 ). Natomiast z brzmienia § 43 obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków z dnia 21 kwietnia 2006 r. wynika, że obowiązkowi temu podlegają wszystkie wysokie budynki niezależnie od tego czy są to budynki już istniejące czy dopiero powstające. Przepisy wymienionego rozporządzenia nie uzależniają bowiem wskazanych w nich wymagań od daty wzniesienia budynku, czy też faktu jego wybudowania zgodnie z wcześniej obowiązującymi wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. Za niesłuszny uznał również organ zarzut dotyczący obowiązku wycinki drzew. Znajduje on bowiem oparcie tak w przepisach prawa art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, jak i w przyczynach natury faktycznej. Prowadzenie akcji ratowniczej wymaga często użycia specjalistycznego sprzętu, jakim są między innymi drabiny pożarnicze, a skuteczne ich wykorzystanie wymaga zapewnienia wolnej przestrzeni na całej długości ściany, do której doprowadzona została droga pożarowa. Bez wpływu na zapadłe rozstrzygnięcie pozostaje zdaniem organu prawidłowość dotychczas przeprowadzonych akcji ratowniczych, jak też fakt zasadzenia i pielęgnacji drzew przez mieszkańców. Dane statystyczne nie mogą bowiem mieć decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia, a komfortu mieszkańców nie można przedkładać nad ich bezpieczeństwo.
Organ odwoławczy stwierdził również, że wobec naruszenia przepisów przeciwpożarowych brak było podstaw do uwzględnienia postanowień Komisji Europejskiej zawartych w dyrektywie 89/106/EEC z dnia 21 grudnia 1988 r. Przepis § 1 ust. 2 rozporządzenia z dnia 21 kwietnia 2006 r. przewiduje wprawdzie możliwość zastosowania rozwiązań zamiennych w zakresie wyposażania obiektów w zawory – 52, ale po uprzednim przedstawieniu Komendantowi Wojewódzkiemu PSP do uzgodnienia ekspertyzy technicznej opracowanej przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych, wskazującej przewidziane do zastosowania rozwiązania zamienne, zapewniające niepogorszenie warunków ochrony przeciwpożarowej. Powyższej decyzji nie mogą również zdaniem organu podważać argumenty dotyczące niemożliwości jej wykonania, mogą one natomiast być podstawą do zastosowania rozwiązań zamiennych, na gruncie odrębnego postępowania, o którym mowa w § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 121, poz. 1137 ).
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Spółdzielnia Mieszkaniowa "N. M." w R. wnosiła o uchylenie opisanej decyzji ostatecznej z dnia […] grudnia 2007 r. Nr […] i utrzymanej nią w mocy decyzji Miejskiego Komendanta PSP z dnia […] października 2007 r. Nr […] oraz zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania. Skarżąca Spółdzielnia, uzasadniając złożoną skargę, podniosła zarzut formalny "dotyczący wskazania wadliwego adresata" i zarzut, iż obowiązki wynikające z ustawy o ochronie przeciwpożarowej nie mogą być kierowane wyłącznie do Spółdzielni, gdyż aktualnie nie jest ona jedynym właścicielem budynków, do których odnosi się obowiązek "wymogów ochrony przeciwpożarowej". Na skutek bowiem postępującego procesu, wyodrębniania poszczególnych lokali Spółdzielnia stała się współwłaścicielem poszczególnych nieruchomości. Tymczasem organy obu instancji tylko Spółdzielnię traktują jako właściciela i na nią nakładają obowiązek wykonania obowiązków z ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Narusza to zasadę równości w traktowaniu innych właścicieli lokali w przedmiotowych budynkach, obarczając w sposób nieuzasadniony Spółdzielnię pełnią kosztów związanych z zapewnieniem ochrony przeciwpożarowej.
Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i również powołał się na argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. W jego ocenie wskazanie skarżącej, jako adresata zaskarżonych decyzji, było w pełni zasadne. Na potwierdzenie tej oceny organ odwoławczy przywołał przepisy ustawy o ochronie przeciwpożarowej /art. 4 ust. 1 i 1a /a także ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych /art. 1 ust. 3, art. 4 ust. 1, 2 i 4/ i Statutu Spółdzielni Mieszkaniowej "N. M." /§ 4, 157/.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, zważył co następuje:
Skarga nie ma uzasadnionych podstaw. Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. Nr 153, poz. 1269/ sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sąd orzeka w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną /art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./. Sąd, jak wynika z art. 145 § 1 powyższej ustawy, uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie: 1) uchyla decyzję lub postanowienie w całości albo części, jeżeli stwierdzi: a) naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, b) naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania, c) inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy; 2) stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach. W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia takiego naruszenia prawa, w konsekwencji więc, zgodnie z art. 151 cytowanej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga podlegała oddaleniu.
Niesporne jest, że w dniach 26 września i 2 października 2007 r. funkcjonariusze Komendy Miejskiej PSP w R. przeprowadzili czynności kontrolno-rozpoznawcze w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych /zakwalifikowanych do ZL IV kategorii zagrożenia ludzi/ administrowanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową "N. M." w R., w zakresie możliwości i warunków prowadzenia akcji ratowniczych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej. Niespornym też jest, że podczas tej kontroli stwierdzono, iż budynki przy ul. Podwisłocze Nr 2, 4, 8, 12, 16, 18, 24, 26, 28, 34, 36, 38 i 40, przy ul. Pelczara Nr 1, 2 i 5, przy ul. Świadka Nr 1, 3, 5 i 7, przy ul. Popiełuszki Nr 6, 8 i 14 oraz przy ul. Rejtana Nr 22, 24 i 26 /wszystkie 12-kondygnacyjne/ nie są wyposażone w zawory hydrantowe 52 umieszczone na nawodnionej instalacji wodociągowej przeciwpożarowej. Stwierdzono również, że pomiędzy drogą pożarową, a ścianą budynków: przy ul. Podwisłocze Nr 8, 18, 34, 38 i 40, przy ul. Pelczara Nr 2, przy ul. Świadka Nr 1 i 7, przy ul. Popiełuszki Nr 6, 8 i 14, przy ul. Rejtana Nr 22, 24 i 26 rosną drzewa i krzewy sięgające powyżej 3 m wysokości, a ponadto konary drzewa przy klatce schodowej Nr III budynku przy ul. Podwisłocze Nr 24 sięgają na pas jezdny drogi pożarowej. Nie jest też kwestionowane, że do protokołu ustaleń czynności kontrolno-rozpoznawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej – sporządzonego w dniu 8 października 2007 r. – strona skarżąca nie wniosła żadnych zastrzeżeń.
W ocenie Sądu, stwierdzenie tego niezgodnego z wymaganiami ochrony pożarowej stanu faktycznego dawało organom Państwowej Straży Pożarnej w myśl art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej /Dz.U. z 2006 r. Nr 96, poz. 667 ze zm./ podstawę wydania decyzji nakazującej usunięcie stwierdzonych uchybień.
Otóż trzeba wskazać, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej /Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 ze zm./ właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich ochronę przeciwpożarową, jest obowiązany m.innymi przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych /pkt 1/, wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice /pkt 2/, a także przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej /pkt 5/, i właśnie przestrzegania obowiązku z wymienionego ostatnio pkt 5 dotyczy wspomniany wyżej protokół z dnia 8 października 2007 r. Z kolei z zestawienia postanowień § 14 ust. 1 pkt 3, § 15 ust. 3 oraz § 20 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów /Dz.U. Nr 80, poz. 563/, wydanego z upoważnienia art. 13 ust. 1 cyt. ustawy o ochronie przeciwpożarowej wynika, że budynki wysokie /czyli budynki mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie – § 8 pkt 3 rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, Dz.U. Nr 75, poz. 690 ze zm./, zaliczone do ZL IV kategorii zagrożenia ludzi /§ 209 ust. 1 pkt 4 powyższego rozporządzenia z dnia 12.04.2002 r./ na każdej kondygnacji powinny posiadać zawór hydrantowy 52 umieszczony na pionie nawodnionym zasilanym z zewnętrznej sieci wodociągowej lub ze zbiorników o odpowiednim zapasie wody do celów przeciwpożarowych, bezpośrednio albo za pomocą pompowni przeciwpożarowej.
W świetle przedstawionych wyżej regulacji prawnych, nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości, prawidłowość nałożonego na skarżącą obowiązku określonego w pkt 1 w wydanej w pierwszej instancji decyzji z dnia […] października 2007 r., w terminie 12 miesięcy od jej otrzymania, a dotyczącego wykonania instalacji wodociągowej przeciwpożarowej nawodnionej z zaworami hydrantowymi 52 w budynkach wyszczególnionych w tymże punkcie wspomnianej decyzji. Z kolei treść uzasadnienia zaskarżonej decyzji wskazuje jednoznacznie, że skierowane pod adresem decyzji pierwszoinstancyjnej zarzuty – w odwołaniu wniesionym przez Spółdzielnię Mieszkaniową "N. M." – zostały przez organ odwoławczy wnikliwie przeanalizowane oraz rozważone i nie jest więc celowa ponowna ich ocena prawna. Uznając jej zasadność, wypada jednak podkreślić, że organ odwoławczy trafnie przyjął, iż przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów cyt. wyżej dotyczą obiektów istniejących, jak i nowoprojektowanych – jedyne wyłączenia zawiera w swej treści § 40 Rozdziału 11 "Przepisy przejściowe i końcowe" – i wskazał na możliwość /dopuszczalność/ stosowania rozwiązań zamiennych w stosunku do wymienionych m. innymi w § 15 i 20 w przypadkach szczególnie uzasadnionych lokalnymi uwarunkowaniami, w uzgodnieniu z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim PSP, wskazanych w ekspertyzie technicznej rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, jeżeli zapewnią one niepogorszenie warunków przeciwpożarowych obiektu /§ 1 pkt 2 rozporządzenia/.
Lektura akt administracyjnych i uzasadnienie zaskarżonej decyzji prowadzi również do wniosku, że zasadnym był nakaz usunięcia drzew pomiędzy drogą pożarową, a ścianą budynków mieszkalnych, znajduje on bowiem umocowanie w regulacji zawartej w § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych /Dz.U. Nr 121, poz. 1139/. Zarzuty odwołania dotyczące powyższego nakazu /pkt 2 decyzji z dnia […].10.2007 r./, chybione w ocenie organu odwoławczego, słusznie nie mogły też prowadzić do jego uchylenia.
Skarżąca koncentrowała swe zarzuty na kwestii wskazania wadliwego adresata decyzji i skierowania wyłącznie do niej obowiązków wynikających z ustawy o ochronie przeciwpożarowej, przy czym nie dokonała w istocie egzemplifikacji, które przepisy prawa materialnego miałyby zostać naruszone. Zarzutów tych Sąd nie podziela. Otóż na gruncie przepisów art. 4 ust. 1 i 1a ustawy o ochronie przeciwpożarowej /Dz.U. 2002 r. Nr 147, poz. 1229 ze zm./ zapewnienie ochrony przeciwpożarowej budynku, obiektu budowlanego lub terenu obciąża ich właściciela, z tym jednak, że może być przejęte w całości lub części przez ich zarządcę lub użytkownika, na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej ustanawiającej zarząd lub użytkowanie. Gdy zaś taka umowa nie zostanie zawarte, odpowiedzialność za realizację obowiązków z zakresu ochrony przeciwpożarowej spoczywa na faktycznie władającym budynkiem, obiektem budowlanym lub terenem /zd. drugie art. 4 ust. 1a/. Materiał zebrany w niniejszej sprawie nie daje żadnych podstaw do uznania, że skarżąca Spółdzielnia nie jest faktycznie władającym i zarządzającym budynkami mieszkalnymi wyszczególnionymi w decyzji z dnia[…] października 2007 r. Jednocześnie przepisy art. 1 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych /Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm./ w związku z § 4 ust. 1.1.1 Statutu Spółdzielni Mieszkaniowej "N. M.", dołączonego do akt sądowych, w żaden też sposób nie czynią zasadnym zarzutu skargi.
Nie jest też trafne stanowisko skarżącej, iż bezzasadnie została obciążona "pełnią" kosztów związanych z zapewnieniem ochrony przeciwpożarowej i tym samym naruszona została zasada równości w traktowaniu innych właścicieli lokali w przedmiotowych budynkach. Kwestię bowiem uczestnictwa w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na lokale członków spółdzielni, a także stanowiących mienie spółdzielni oraz w jej zobowiązaniach z innych tytułów, jak obszernie wyjaśniono w odpowiedzi na skargę reguluje przepis art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz § 157 Statutu skarżącej Spółdzielni. Nie oznacza to w rezultacie obciążenia skarżącej "pełnią" kosztów związanych z realizacją obowiązków określonych zaskarżoną decyzją.
Z tych względów oraz na podstawie art. 151 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi cyt. wyżej orzeczono jak w sentencji wyroku.

Uzasadnienie wyroku