Sygnatura:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Hasła tematyczne:
Odrzucenie zażalenia
Sygn. powiązane: III SA/Wa 117/09
Skarżony organ:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej
Data:
2009-09-22
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono zażalenie
Sędziowie:
Stefan Babiarz /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA : Stefan Babiarz po rozpoznaniu w dniu 29 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia Przedsiębiorstwa Melioracyjno-Budowlanego "M." D. Sp. Jawna na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 lipca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 117/09 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Melioracyjno-Budowlanego "M." D. Sp. Jawna na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 listopada 2008 r. Nr […] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2002 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie: Postanowieniem z dnia 30 lipca 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 117/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 czerwca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 117/09 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Melioracyjno-Budowlanego "M." D. Sp. Jawna (dalej: spółka) na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 listopada 2008 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2002 r.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 listopada 2008 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2002 r. W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł zwróciła się o zwolnienie od opłat sądowych. Pismem z 11 lutego 2009 r. Referendarz sądowy wezwał spółkę o nadesłanie – w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania – wypełnionego formularza PPPr oraz o nadesłanie – w tym samym terminie – innych informacji o jej sytuacji majątkowej. Pismo to, zostało doręczone stronie w dniu 16 lutego 2009 r.
Referendarz sądowy zarządzeniem z dnia 31 marca 2009 r. pozostawił bez rozpoznania wniosek o przyznanie prawa pomocy z uwagi na nienadesłanie, pomimo stosownego wezwania, formularza PPPr oraz informacji o jej sytuacji majątkowej. Od tego postanowienia skarżąca wniosła sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 4 czerwca 2009 r. odrzucił sprzeciw z uwagi na przekroczenie terminu do jego wniesienia. Doręczając powyższe postanowienie w dniu w dniu 15 czerwca 2009 r., pouczył stronę, że przysługuje jej zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego postanowienia za pośrednictwem tutejszego Sądu. Skarżąca w dniu 6 lipca 2009 r. (data stempla pocztowego) wniosła zażalenie na powyższe postanowienie, które zostało przekazane WSA w dniu 9 lipca 2009 r.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że ze znajdującego się w aktach sprawy zwrotnego potwierdzenia odbioru (karta nr 45) wynika, że przesyłka zawierająca postanowienie odrzucające sprzeciw wraz z pouczeniem o trybie i terminie wniesienia zażalenia doręczona została spółce w dniu 15 czerwca 2009 r. Tym samym siedmiodniowy termin do wniesienia zażalenia upłynął w dniu 22 czerwca 2009 r. Natomiast zażalenie od tego postanowienia skarżąca nadała listem poleconym dopiero w dniu 6 lipca 2009 r. (karta nr 48), a zatem z uchybieniem terminu. Wskazując na powyższe uchybienie WSA odrzucił zażalenie spółki.
W zażaleniu na powyższe postanowienie spółka stwierdziła, że uchybienie terminowi wynikało jedynie z faktu przebywania na zwolnieniu chorobowym wspólnika spółki, który jako jedyny ma prawo jej reprezentowania. Od ponad pół roku walczy on z ciężką chorobą nowotworową i stąd jego częste nieobecności w pracy, bądź niedyspozycje uniemożliwiające dokonywanie jakichkolwiek czynności. Wskazała, że Sąd nie poinformował strony o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia, który obecnie składa. Stwierdziła, że na żądanie Sądu prześle zwolnienia lekarskie, choć w tym zakresie zdaje się, że wystarczy na tym etapie pismo z ZUS, potwierdzające w/w stan rzeczy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Artykuł art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) stanowi, że zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia. Z art. 178 p.p.s.a. wynika zaś, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie, a art. 197 § 2 p.p.s.a. stwierdza, że do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.
W niniejszej sprawie spółka w dniu 15 czerwca 2009 r. otrzymała postanowienie z dnia 4 czerwca 2009 r. i od tego dnia liczył się 7-dniowy termin do wniesienia zażalenia, który upłynął w dniu 22 czerwca 2009 r. (poniedziałek). Oznacza to, że zażalenie z dnia 6 lipca 2009 r. należy uznać za złożone z uchybieniem terminu do jego wniesienia. Z powyższego wynika, że Sąd pierwszej instancji prawidłowo odrzucił zażalenie strony.
Rzeczą Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie będzie rozpoznanie wniosku, zawartego w rozpoznawanym zażaleniu, o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 4 czerwca 2009 r.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.
Uzasadnienie wyroku