Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-02-25
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę kasacyjną
Sędziowie:
Alojzy Skrodzki /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, , po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 388/09 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia […] grudnia 2008 r. Nr […] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku płatnika zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. przed wydaniem decyzji określającej wysokość tego zobowiązania postanawia: – odrzucić skargę kasacyjną
Uzasadnienie: Pismem z dnia 20 sierpnia 2009 r. (nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 23 sierpnia 2009 r.) profesjonalny pełnomocnik radca prawny M. K. wniósł w imieniu M. S. skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 maja 2009 r. w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia […] grudnia 2008 r. w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. przed wydaniem decyzji określającej wysokość tego zobowiązania.
Po sprawdzeniu dokumentów księgowych Sądu stwierdzono, że do dnia 24 września 2009 r. nie uiszczono należnego wpisu stałego od w/w skargi kasacyjnej w kwocie 250 złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił,
co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 173 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
W myśl art. 177 § 1 P.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Zgodnie zaś z art. 178 P.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny dokonuje wstępnej kontroli skargi kasacyjnej. Kontrola ta wolą ustawodawcy ogranicza się do zbadania zachowania terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jej dopuszczalności oraz dochowania wymogów formalnych.
Z dyspozycji art. 230 § 1 i § 2 P.p.s.a. wynika, że od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały; pismem takim jest między innymi skarga kasacyjna. Stosownie do art. 219 § 1 P.p.s.a. opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie (podkreślenie Sądu), a według art. 220 § 1 P.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona opłata. W myśl natomiast art. 220 § 3 P.p.s.a. skarga kasacyjna, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis podlega odrzuceniu przez sąd.
Zgodnie z art. 221 P.p.s.a. pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.
Wyrokiem z dnia 7 marca 2006 r., sygnatura akt SK 11/05 (Dz. U. Nr 45, poz. 322) Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z powyższym przepisem, a także z art. 2 Konstytucji RP, przepisu § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), dalej: rozporządzenie, zgodnie z którym wpis stały od skargi wnoszonej przez adwokata lub radcę prawnego uiszczano na wezwanie, po przekazaniu skargi sądowi. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego opublikowane zostało w Dzienniku Ustaw z dnia 17 marca 2006 r. i z tym dniem przestał obowiązywać wskazany przepis rozporządzenia Rady Ministrów.
Z powyższych przepisów oraz z treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego wynika więc, iż profesjonalny pełnomocnik (radca prawny lub adwokat) wnosząc do sądu pismo (skargę, skargę kasacyjną) podlegające opłacie stałej powinien uiścić wpis we właściwej wysokości bez wezwania sądu. W przeciwnym razie naraża się na skutek nie podjęcia czynności przez sąd lub odrzucenia skargi bądź skargi kasacyjnej.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy Sąd stwierdza, iż wpis od skarg na decyzję w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług przed wydaniem decyzji określającej wysokość tego zobowiązania jest wpisem o charakterze stałym i wynosi 500 zł – § 2 ust. 1 pkt 12 wskazanego wyżej rozporządzenia. Stosownie zaś do § 3 tegoż rozporządzenia wpis od skargi kasacyjnej oraz od skargi o wznowienie postępowania wynosi połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 zł. Oznacza to, że wpis od skargi kasacyjnej również jest wpisem o charakterze stałym i wynosi 250 zł. Jako wpis stały powinien być więc uiszczony przez profesjonalnego pełnomocnika bez wezwania razem z wniesieniem skargi kasacyjnej.
Sąd wskazuje, iż termin do wniesienia skargi kasacyjnej upływał w dniu 24 sierpnia 2009 r. Dzień ten był również ostatnim dniem, w którym należało uiścić wpis stały od złożonej skargi kasacyjnej. Tymczasem, jak wynika z kontroli dokumentów księgowych Sądu, do dnia 24 września 2008 r. stosowna kwota wpisu od skargi kasacyjnej nie została w sprawie uiszczona.
Uznając zatem, iż wniesiona skarga kasacyjna została złożona przez profesjonalnego pełnomocnika (radcę prawnego) oraz podlegała wpisowi stałemu, który nie został uiszczony, Sąd stwierdził, iż w sprawie zachodzi wymieniona w art. 221 P.p.s.a. przesłanka odrzucenia skargi kasacyjnej.
W tym stanie rzeczy Sąd, działając na podstawie art. 178 w zw. z art. 221 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.
Uzasadnienie wyroku