IV SA/Wa 1517/09 – Postanowienie WSA w Warszawie


Sygnatura:
6050 Obowiązek meldunkowy
Hasła tematyczne:
Ewidencja ludności
Skarżony organ:
Wojewoda
Data:
2009-09-16
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Umorzono postępowanie
Sędziowie:
Agnieszka Góra-Błaszczykowska /sprawozdawca/
Agnieszka Łąpieś-Rosińska /przewodniczący/
Alina Balicka

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka, Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Protokolant Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi Z. N. na decyzję Wojewody […] z dnia […] listopada 2008 r. Nr […] w przedmiocie : wymeldowania p o s t a n a w i a 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zwrócić skarżącemu Z. N. kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu połowy uiszczonego w sprawie wpisu.
Uzasadnienie: Z. N., będący skarżącym w przedmiotowej sprawie, w piśmie procesowym z 10 listopada 2009r. oświadczył, iż cofa skargę na decyzję Wojewody […] z […] listopada 2008r. i wnosi o zwrot kwoty 100 zł, uiszczonej tytułem opłaty sądowej od skargi oraz o odwołanie rozprawy wyznaczonej na dzień 16 listopada 2009r.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie – uwzględniającego skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 marca 2009r. odrzucającego skargę – wynika, że koszty, które poniósł on w sprawie, zostaną mu zwrócone tylko wówczas, gdy skarga zostanie uznana za zasadną. W związku z powyższym skarżący, nie chcąc powiększać własnych strat finansowych związanych z postępowaniem zdecydował się cofnąć skargę, co pozwoli mu na odzyskanie przynajmniej części sumy, wpłaconej tytułem kosztów sądowych od powyższej skargi.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (D.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. – dalej w skrócie: P.p.s.a.) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Sąd uznał, iż w sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek uznania cofnięcia skargi za niedopuszczalne. W tej sytuacji cofnięcie skargi należało uznać za skuteczne i na mocy art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., umorzyć postępowanie w sprawie, o czym postanowiono w pkt 1 sentencji.
W myśl art. 232 § 1 P.p.s.a., sąd z urzędu zwraca stronie:
1) cały uiszczony wpis od:
a) pisma odrzuconego lub cofniętego, jeżeli odrzucenie lub cofnięcie nastąpiło przed wysłaniem odpisu skargi – organowi, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, a także odpisu środka odwoławczego albo skargi o wznowienie postępowania innym stronom,
b) zażalenia na postanowienie w przedmiocie ukarania grzywną, jeżeli zażalenie zostało uwzględnione;
2) połowę wpisu od pisma cofniętego przed rozpoczęciem posiedzenia, na które sprawa została skierowana, z tym że posiedzenie mediacyjne nie wyłącza zwrotu.
Ponieważ w sprawie niniejszej cofnięcie pisma nastąpiło przed rozpoczęciem posiedzenia, na które sprawa została skierowana, zwrotowi podlega tylko połowa z uiszczonej przez skarżącego kwoty, tj. 50 zł, o czym postanowiono w punkcie 2 postanowienia.

Uzasadnienie wyroku