Sygnatura:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2008-08-11
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Krzysztof Winiarski /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski (spr.),, Asesor WSA Anna Tyszkiewicz- Ziętek, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia […] nr […] w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych postanawia: odrzucić skargę
Uzasadnienie: Postanowieniem z dnia […] r. nr […] Dyrektor Izby Skarbowej uchylił w całości postanowienie Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w C. Oddział w C. z dnia […]r. nr […] o obciążeniu dłużnika kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie […] zł i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania organowi egzekucyjnemu I instancji.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższe postanowienie złożył Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.. Zarzucono w niej naruszenie art. 138 § 2 K.p.a. Skarżący zwrócił uwagę, że powyższy przepis stanowi podstawę uchylenia zaskarżonej decyzji jedynie wtedy, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości albo w znacznej części. W uzasadnieniu skargi ZUS relacjonuje nadto przebieg postępowania związanego z dochodzeniem od A S. A. kosztów egzekucyjnych.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w K. wniósł o jej odrzucenie, tłumacząc że Dyrektor ZUS Oddział w C., którego rozstrzygnięcie zostało uchylone, jest organem pierwszej instancji, powołanym na mocy art. 19 § 4 z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) – zwanej dalej w skrócie: ustawą egzekucyjną, do wydania postanowienia, a więc nie posiada uprawnień do przekształcenia się w określonej fazie postępowania z organu wydającego rozstrzygnięcie w podmiot je kwestionujący. Powołano się przy tym na postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 23 lipca 2007 r., sygn. akt I SA/Gl 479/07. Podkreślono przy tym, że nadawcą skargi nie jest organ egzekucyjny, którym ustanowiono Dyrektora Oddziału ZUS w C., a ZUS Oddział w C., czyli wierzyciel należności.
Organ odwoławczy podzielił także swoje stanowisko zaprezentowane w zaskarżonym postanowieniu. Organ nadzoru skonstatował, że skoro ani zobowiązana do uregulowania kosztów egzekucyjnych A S.A., poprzez niezgłoszenie kosztów egzekucyjnych do postępowania restrukturyzacyjnego, ani też wierzyciel tych należności, którego obowiązkiem było zweryfikowanie należności wykazanych przez płatnika, nie zadbali we właściwym czasie o swoje interesy, to powinni między sobą skonsultować tę istotna kwestię, z uwagi na niemożność zastosowania instytucji umorzenia należnych kosztów egzekucyjnych, przewidzianej w art. 64e ustawy egzekucyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W punkcie wyjścia należało odnotować, że w myśl art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej w skrócie: P.p.s.a., uprawnienie do wniesienia skargi przysługuje każdemu, kto ma w tym interes prawny, a ponadto prokuratorowi, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz organizacji społecznej w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym (§ 1). Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi (§ 2 ).
Zgodnie z art. 19 § 4 ustawy egzekucyjnej, organem egzekucyjnym w administracji jest Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jest on uprawniony do stosowania egzekucji należności pieniężnych z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i należności pochodnych od składek oraz nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.
Uznać zatem należy, iż skarga inicjująca postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie, jako wniesiona przez (Dyrektora) Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. pochodzi od organu egzekucyjnego I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym, stroną w postępowaniu sądowoadministracyjnym nie może być organ, który w rozpatrywanej przez Sąd sprawie był powołany do wydania aktu administracyjnego. W odmiennym przypadku dopuszczenie organu do udziału w sprawie nadawałoby temu organowi dwojakie uprawnienia. Z jednej strony uprawnienia władcze w zakresie rozstrzygnięcia, z drugiej – uprawnienia strony, która kwestionuje poprzez skargę takie rozstrzygnięcie.
Powyższe spostrzeżenia odnoszą się także do Dyrektora Oddziału ZUS.
Konkludując, żaden przepis prawa nie przyznaje uprawnienia organowi pierwszej instancji do przekształcenia się w określonej fazie postępowania z organu podejmującego władcze rozstrzygnięcia w podmiot kwestionujący takie rozstrzygnięcia w drodze skargi (por. postanowienie NSA z dnia 2 marca 2006 r., sygn. akt II GSK 387/05, LEX nr 197511, zasadna jest nadto lektura orzeczeń odnoszących się do organów gminy wydających akty administracyjne jako organ I instancji w postępowaniu administracyjnym – patrz: postanowienie NSA z dnia 19 października 2000 r. sygn. II SA/Gd 2159/00, LEX nr 46440, zob. także uchwałę SN z dnia 27 lipca 1993 r., sygn. akt III AZP 8/93, publ. OSNPC 1994/1/3).
Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę jako niedopuszczalną, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. oraz art. 160 tej ustawy.
Uzasadnienie wyroku