Sygnatura:
6049 Inne o symbolu podstawowym 604
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2008-11-28
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania prawa pomocy w części
Sędziowie:
Sebastian Michalski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Sebastian Michalski – referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Poznaniu po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi A. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia […] Nr […] w przedmiocie wyjaśnienia treści zaświadczenia dotyczącego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej; postanawia: 1. ustanowić dla Skarżącego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w P., 2. odmówić zwolnienia od kosztów sądowych, 3. odmówić ustanowienia radcy prawnego. /-/ S. Michalski
Uzasadnienie: A.K. w prawem przewidzianej formie wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata i radcy prawnego.
Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 239 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), w zakresie orzeczonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu prawa pomocy, strona, której przyznane zostało zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu przed sądem administracyjnym, nie ma obowiązku uiszczania tych kosztów.
Zasadności wniosku o prawo pomocy osoby fizycznej warunkuje zarówno to, że strona ma lub będzie miała obowiązek uiszczenia opłat w postępowaniu sądowoadministracyjnym (art. 239 i 243 p.p.s.a.), jak i to, że nie może ona ich uiścić bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a.).
Skarżący na mocy prawomocnego orzeczenia referendarza sądowego z dnia 23 grudnia 2008 roku korzysta w niniejszej sprawie z prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości. Przedmiotowe zwolnienie Skarżący zachowuje również na etapie postępowanie w sprawie ze skargi kasacyjnej.
Stwierdzając brak interesu prawnego, który uzasadniałby ponowne przyznanie zwolnienia od kosztów sądowych, na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosek o prawo pomocy w zakresie zwolnienie od kosztów sądowych należało oddalić.
Na podstawie kolejnego oświadczenia majątkowego ustalono, że sytuacja majątkowa i rodzinna Skarżącego nie uległa zmianie.
Skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wraz z matką, ojcem i bratem. Zamieszkuje wraz z rodzicami i pozostaje na ich utrzymaniu. Miesięczne dochody rodziny składają się z wynagrodzenia za pracę i renty matki wnioskodawcy (1.500zł) oraz wynagrodzenia za pracę jego brata (1.000zł).
Wnioskodawca nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych, ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000,00 euro. Zaznaczył, że ze względu na błędne decyzje organów administracji nie może prowadzić działalności gospodarczej; stratę z tego tytułu określił na kwotę 5.000zł. Przepis art. 246 §1 pkt. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Z przedłożonego oświadczenia o stanie majątkowym, finansowym i rodzinnym wynika, że Skarżący nie ma realnych możliwości wygospodarować środków na wynagrodzenie pełnomocnika z wyboru. Wnioskodawca pozostaje na utrzymaniu rodziny, a wspólne miesięczne dochody czteroosobowej rodziny to około 2.500zł. Średni dochód w przeliczeniu na jednego członka rodziny w wysokości 625zł miesięcznie oraz brak własnych dochodów Wnioskodawcy pozwala na zaliczenie Skarżącego do grona osób, które nie są w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów sądowych.
Podkreślić jednak należy, że żądanie strony ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy, w zakresie wykraczającym poza ramy niezbędnych kosztów postępowania, jest nieuzasadnione. Stosowanie do art. 205 §2 p.p.s.a. do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Dlatego ustanawiając dla skarżącego pełnomocnika w osobie adwokata oddalono jednocześnie wniosek o ustanowienie radcy prawnego.
Z powyższych względów, na podstawie art. 246 §1 pkt 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
/-/ S. Michalski

Uzasadnienie wyroku