III SA/Po 399/09 – Postanowienie WSA w Poznaniu


Sygnatura:
6116 Podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa oraz inne podatki i opłaty
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-05-25
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania prawa pomocy w części
Sędziowie:
Sebastian Michalski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Sebastian Michalski – referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Poznaniu po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi S. Z. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia […] Nr […] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania decyzji podatkowej; postanawia: 1. ustanowić dla Skarżącego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w P., 2. odmówić zwolnienia od kosztów sądowych. /-/ S. Michalski
Uzasadnienie: S. Z. D., pismem z dnia 24 listopada 2009 roku, wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata celem sporządzenia skargi kasacyjnej. Składając wniosek na urzędowym formularzu wniósł o zwolnienie od kosztów sadowych oraz o ustanowienie adwokata.
Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 239 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), w zakresie orzeczonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu prawa pomocy, strona, której przyznane zostało zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu przed sądem administracyjnym, nie ma obowiązku uiszczania tych kosztów.
Zasadności wniosku o prawo pomocy osoby fizycznej warunkuje zarówno to, że strona ma lub będzie miała obowiązek uiszczenia opłat w postępowaniu sądowoadministracyjnym (art. 239 i 243 p.p.s.a.), jak i to, że nie może ona ich uiścić bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a.).
Skarżący na mocy prawomocnego orzeczenia referendarza sądowego z dnia 06 sierpnia 2009 roku korzysta z prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości. Przedmiotowe zwolnienie Skarżący zachowuje również na etapie postępowanie w sprawie ze skargi kasacyjnej.
Stwierdzając brak interesu prawnego, który uzasadniałby ponowne przyznanie zwolnienia od kosztów sądowych, na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, kolejny wniosek o prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych należało oddalić.
Na podstawie kolejnego oświadczenia majątkowego ustalono, że sytuacja majątkowa i rodzinna Skarżącego nie uległa zmianie.
Wnioskodawca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z przewlekle chorą matką (76 lat), a miesięczne wydatki na leczenie sięgają 400,00zł. Zamieszkują w budynku o powierzchni 80mkw. Miesięczny dochód rodziny wynosi około 1.300,00zł. Matka skarżącego pobiera świadczenia emerytalne (850,00zł), a Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne o pow. 14ha na gruntach klasy VI. Skarżący nie jest właścicielem gospodarstwa (użytkuje je bezumownie). Zajmuje się produkcją mleka, z której uzyskuje miesięcznie dochód w wysokości około 400,00zł. Płody produkcji roślinnej w całości przeznacza na potrzeby własnego gospodarstwa. Pobiera dopłaty z ARiMR w wysokości 12.000,00zł rocznie. Wyjaśnił przy tym, że z uwagi na klęskę powodzi należne mu środki, których jeszcze nie otrzymał, zmuszony jest w całości przeznaczyć na zakup paszy dla zwierząt.
Roczny przychód rodziny Skarżącego to około 28.000,00zł. Dochód netto (po uwzględnieniu kosztów produkcji rolnej) w przeliczeniu na jednego członka rodziny wynosi około 625,00zł miesięcznie. Wskazana kwota, wedle zasad doświadczenia życiowego, nie przewyższa kosztów utrzymania koniecznego jednej osoby. Wnioskodawca nie posiada nieruchomości ani wartościowych przedmiotów. Zatem nie ma realnych możliwości pokrycia kosztów postępowania z pożyczki lub kredytu.
W tej sytuacji odmowa przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata spowodowałaby ograniczenia w realizacji prawa do sądu.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), należało orzec jak w sentencji postanowienia.
/-/ S. Michalski

Uzasadnienie wyroku