III SA/Wa 204/08 – Wyrok WSA w Warszawie


Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Podatek od towarów i usług
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2008-01-30
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję
Sędziowie:
Aneta Trochim-Tuchorska
Krystyna Chustecka /przewodniczący/
Marta Waksmundzka-Karasińska /sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (spr.) Asesor WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2008 r. sprawy ze skargi Z.A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia […] grudnia 2007 r. nr […] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia […] września 2007 r., nr […], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz Z.A. kwotę 288 zł (dwieście osiemdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie: Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia […] grudnia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1, art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. – powoływana dalej jako "ord. pod.")w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 29 ust. 1, art. 99 ust. 12, art. 103 ust. 1, art. 109 ust. 3, art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535 ze zm. – powoływana dalej jako "ustawa o VAT") po rozpatrzeniu odwołania skarżącego Z. A. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia [..] września 2007 r. w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące w 2006 r. i 2007 r.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej przedstawił stan faktyczny sprawy, z którego wynika, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług projektowych. W 2005 r. osiągnął obrót w wysokości 39 510,00 zł i przekroczył kwotę 39 200,00 zł określoną w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2005r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku VAT (Dz.U. Nr 229, poz. 1949 – powoływane dalej jako "rozporządzenie z 2005 r."). Rozporządzenie z 2005 r. weszło w życie z dniem 1 stycznia 2006 r. Określono w nim wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT odpowiadającej równowartości kwoty 10.000 euro.
Organ wyjaśnił, że w związku z utratą zwolnienia w podatku VAT, skarżący powinien :
– złożyć w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne VAT-R ( art.96 ust.5 ustawy o VAT),
– prowadzić ewidencję zawierającą kwoty określone w art. 90 ustawy o VAT, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art.l20 ust. 15, art.l25,134,138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej (art. 109 ust.3 ustawy o VAT),
– obliczać i wpłacać podatek VAT za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąc następującego po miesiącu w którym powstał obowiązek podatkowy na rachunek urzędu skarbowego z zastrzeżeniem ust.2-4 i art.33, ( art. 103 ust.l ustawy o VAT),
– składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust.2-10 i art. 133, ( art.99 ust.l ustawy o VAT).
Skarżący zgłoszenie rejestracyjne VAT-R złożył w dniu 24 lipca 2007 r. Za termin utraty prawa do korzystania ze zwolnienia w podatku VAT wskazał dzień 1 lipca 2007 r. Z tego względu organ pierwszej instancji określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od dnia, w którym podatnik utracił prawo do korzystania ze zwolnienia w podatku VAT, tj. za okres od miesiąca stycznia 2006r. – do miesiąca czerwca 2007 r.
W odwołaniu strona podniosła, iż nie kwestionuje zobowiązania podatkowego za poszczególne miesiące 2007r.. Kwestionuje natomiast wysokość zobowiązania podatkowego za poszczególne miesiące 2006r. Wyjaśniła, iż wartość sprzedaży w 2005 r. według Załącznika Nr 1 wyniosła 39 510,00 zł. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2004 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 253, poz. 2528). wartość sprzedaży w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro określa się w kwocie 43 800 zł. Rozporządzenie weszło w życie z dniem w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. Skarżący podniósł, iż wszystkie zasady dotyczące podatku VAT, jak również kwoty zwalniające od płacenia tego podatku muszą być określone do 31 grudnia poprzedniego roku – stąd zapis w art. 113 pkt. 14 ustawy o VAT.
W uzasadnieniu decyzji organ drugiej instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Zwolnienie to ma charakter zwolnienia podmiotowego tzn., że wszystkie czynności bez względu na ich status (czynności zwolnione przedmiotowo lub opodatkowane na zasadach ogólnych) wykonywane przez tych podatników nie podlegają opodatkowaniu ( z wyjątkiem art. 113 ust. 13).
Natomiast zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15.11.2005r. (Dz.U. Nr 229, poz.1949) w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku VAT, wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku VAT, uprawniającej do zwolnienia od podatku VAT odpowiadającej 10.000 euro określa się w kwocie 39.200 zł. Rozporządzenie to weszło w życie z dniem 1 stycznia 2006r. i dotyczło wartości sprzedaży za rok ubiegły, tj. 2005 r., co wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, jak i wartości sprzedaży na 2006 r. (art. 113 ust. 5 ustawy o VAT).
Wysokość kwoty uprawniającej podatników do zwolnienia z podatku od towarów i usług co roku ulegała zmianie z powodu zmiany kursu euro, który stanowi podstawę do przeliczenia waluty euro na złote.
Sposób przeliczania wartości wyrażonej w euro na złote został określony w art. 113 ust. 14 pkt 1 ustawy o VAT.
W 2005 r. obowiązywała kwota 43.800 zł, która została określona w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2004 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku VAT (Dz.U. 253, poz. 2528). Jeżeli zatem za 2004r. obrót u podatnika przekroczyłby kwotę 43.800 zł, to podatnik w 2005 r. nie mógłby korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług.
Organ wskazał, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2005 r., a nie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2004 r. Zatem podatnik, który za 2005 r. przekroczył kwotę obrotu w wysokości 39.200 zł, nie mógł w następnym roku podatkowym, tj. 2006 korzystać ze zwolnienia podmiotowego.
Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że obowiązek podatkowy u skarżącego powstał z mocy prawa z dniem 1 stycznia 2006 r.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie podatnik zarzucił organowi podatkowemu naruszenie art. 113 ustawy o VAT, poprzez nieprawidłowe ustalenie kwoty zwalniającej od opodatkowania podatkiem VAT w 2006 r. Zarzucił pominięcie art. 113 ust. 14 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym Minister Finansów w drodze rozporządzenia, w terminie do 31 grudnia poprzedzającego rok podatkowy kwotę 10 000 euro określa w polskich złotych po kursie euro ogłoszonego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego w zaokrągleniu do l00 zł. Z tego względu kwota wolna od podatku VAT w 2005 r. powinna być ustalona według rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2004 r. ponieważ rokiem poprzedzającym dla 2005 jest rok 2004. Kwotę wolną od podatku VAT w 2006 r. należy ustalić na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 15 listopada 2005 r. i wynosi ona 39 200zł.
Podatnik podniósł, iż wszystkie ulgi, skale podatkowe, progi podatkowe, kwoty wolne od podatku muszą być określone i znane podatnikowi najpóźniej do 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy.
Skarżący na poparcie swych argumentów przedstawił opinie znajdujące się na oficjalnej stronie internetowej Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej ppsa), sprawowana jest w oparciu o kryterium zgodności z prawem.
W związku z tym, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 i 2 ppsa, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracji, konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia przepisów prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, albo też do naruszenia przepisów prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania albo stwierdzenia nieważności decyzji.
Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w W., skarżący osiągając wartość z dokonanej sprzedaży w 2005 r. w kwocie 39.510 zł, przekroczył próg uprawniający go do zwolnienia w podatku od towarów i usług. W tym względzie organ odwoławczy powołał się na § 1 rozporządzenia z 15.11.2005 r., z którego wynika, że wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10.000 Euro, wynosi 39.200 zł.
Skarżący z kolei wywodzi, że w niniejszej sprawie, limit uprawniający do zwolnienia w podatku od towarów i usług, należało ustalić na podstawie rozporządzenia z 22.11.2004 r. Limit ten wynosił zatem w 2005 r. 43.800 zł.
W sporze tym rację należy przyznać skarżącemu, ponieważ organy podatkowe w rozpatrywanej sprawie zastosowały niewłaściwe przepisy prawa.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym dla stanu faktycznego sprawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 Euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Jednocześnie w art. 113 ust. 14 pkt 1 ustawy o VAT upoważniono ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 31 grudnia poprzedzającego rok podatkowy, kwoty, o której mowa w ust. 1.
Wykonując powyższą delegację ustawową Minister Finansów wydał powoływane rozporządzenia z 22.11.2004 r. oraz 15.11.2005 r.
Pierwsze z nich, które określało wartość sprzedaży opodatkowanej w kwocie 43.800 zł weszło w życie z dniem 1 stycznia 2005 r., drugie, gdzie wartość sprzedaży opodatkowanej określono na kwotę 39.200 zł zaczęło obowiązywać z dniem 1 stycznia 2006 r.
Przenosząc powyższe regulacje na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy, że w sprawie skarżącego wartość sprzedaży opodatkowanej uprawniającej do zwolnienia w 2006r. należało przyjąć w kwocie wynikającej z § 1 rozporządzenia z 22.11.2004r. Ocena ta wynika z analizy treści art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, gdzie wprost wskazano, że "zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 Euro (podkreślenie Sądu).
Organy podatkowe, dokonując oceny, czy w danej sprawie powstał obowiązek podatkowy w związku z przekroczeniem progu wartości sprzedaży opodatkowanej uprawniającej do zwolnienia, muszą ustalić wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym i odnieść ją do regulacji obowiązujących w tym właśnie roku.
W realiach niniejszej sprawy, o ile organy ustaliły wartość sprzedaży opodatkowanej skarżącego w 2005 r. na kwotę 39.510 zł, to w sposób nieprawidłowy odniosły ją do limitu w kwocie 39.200 zł, wynikającego z § 1 rozporządzenia 15.11.2005 r.
Jak już wspomniano zgodnie z § 2 powoływanego aktu wykonawczego, wszedł on w życie z dniem 1 stycznia 2006 r., nie mógł mieć zatem zastosowania do 2005 r. W tym bowiem roku obowiązywało rozporządzenie z 22.11.2004 r., a określona w nim wartość sprzedaży opodatkowanej uprawniająca do zwolnienia w podatku od towarów i usług wyrażała się kwotą 43.800 zł.
Nie jest zatem prawidłowe stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji, iż obowiązek podatkowy u Skarżącego, z mocy prawa powstał z dniem 1 stycznia 2006r., w związku z przekroczeniem w 2005r. limitu wartości sprzedaży opodatkowanej, uprawniającej do zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Uwzględniając powyższy stan faktyczny i prawny, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ppsa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. Zakres, w jakim uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu określono w oparciu o art. 152 ppsa.. O kosztach postępowania orzeczono na mocy art. 200 ppsa.

Uzasadnienie wyroku