Sygnatura:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-11-30
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Treść wyniku:
Zwolniono od kosztów sądowych
Sędziowie:
Barbara Romanczuk /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku Wydziału I: Barbara Romanczuk, po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi U. O. na decyzję Dyrektora Izby S. z dnia […] września 2009 r. Nr […] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości za zobowiązania podatkowe spadkodawcy w podatku VAT za miesiąc grudzień 2001 r. p o s t a n a w i a przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie: U. O. wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych podając, iż pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z córką, synem oraz wnukiem. Dochód rodziny stanowi emerytura otrzymywania przez skarżącą w wysokości 1.018 zł i wynagrodzenie z pracy dorywczej wykonywanej przez córkę oraz otrzymywanych alimentów na łączną kwotę 900 zł. Syn jest osobą bezrobotną. Wnioskodawczyni jest osobą schorowaną i starszą. Nie posiada żadnych nieruchomości, oszczędności czy też innych przedmiotów wartościowych. Do miesięczne wydatków jej rodziny należy zaliczyć: wynajem mieszkania – 900 zł, energia elektryczna – 40 zł, leki – 70 zł, spłata zaległości na rzecz Urzędu Skarbowego zajęta przez Komornika – 300,89 zł, wyżywienie – kwota, która zostaje po odliczeniu bieżących opłat (k. 14-16).
Na tej podstawie skarżąca wywiodła, iż nie jest w stanie pokryć kosztów sądowych w sprawie. Do akt sprawy U. O. dołączyła kopie dokumentu potwierdzającego wysokość uzyskiwanego dochodu i dokonywanych potrąceń przez komornika oraz fakturę za leki (k. 6-7).
Zgodnie z art. 245 § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153,
poz. 1270 ze zm.) – prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Warunkiem przyznania przedmiotowego uprawnienia stronie, jest wykazanie przez nią, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Na wnioskodawcy spoczywa zatem ciężar dowodu, w szczególności obowiązek wykazania braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania.
Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić kosztów postępowania bez wywołania uszczerbku koniecznego utrzymania siebie i rodziny.
Biorąc pod uwagę powyższe, sytuacja materialna U. O. uzasadnia tezę, iż nie jest ona w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania sądowo – administracyjnego.
Należy bowiem stwierdzić, iż w złożonym oświadczeniu wnioskodawczyni wykazała, iż pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z dwójką dzieci oraz wnukiem. Praktycznie jedynym stałem źródłem utrzymania rodziny skarżącej jest emerytura uzyskiwana przez nią w wysokości 1.018 zł, z której potrącona jest na rzecz Urzędu Skarbowego kwota 300,89 zł. Ponadto córka otrzymuje alimenty oraz dochód z pracy dorywczej w łącznej wysokości około 900 zł. Wnioskodawczyni nie posiada żadnego majątku, zgromadzonych oszczędności oraz przedmiotów wartościowych. Ponadto jest osobą schorowaną, a w związku z tym ponosi dodatkowo koszty leczenia.
Powyższe okoliczności, a w szczególności wysokość miesięcznego dochodu czteroosobowej rodziny skarżącej, który kształtuje się na poziomie 1.918 zł, a także zestawienie stałych wydatków skarżącej, które wynoszą około 1.310,89 zł miesięcznie plus zakup żywności i środków czystości na cztery osoby oraz brak zgromadzonych oszczędności pozwalają na stwierdzenie, iż U. O. nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania sądowoadministracyjnego, które mogą powstać na obecnym etapie postępowania.
Dlatego też, mając na uwadze powyższe na podstawie art. 245 § 3 w zw.
z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku