Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Podatkowe postępowanie
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2007-11-30
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Treść wyniku:
Oddalono skargę
Sędziowie:
Grzegorz Gocki
Joanna Kuczyńska /przewodniczący sprawozdawca/
Marzena Łozowska

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Gocki Asesor sądowy Marzena Łozowska Protokolant sekr. sądowy Anna Frydryk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 marca 2008r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z […] nr […] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów oddala skargę.
Uzasadnienie: Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia […] nr […] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika […] Urzędu Skarbowego w […] z […] […] którą odmówiono stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów w kwocie 232.069,90 zł wraz z oprocentowaniem liczonym od dnia 23 września 2005r. oraz określono nadpłatę w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów w kwocie 232.069,90 zł wraz z oprocentowaniem liczonym od dnia 3 stycznia 2006r.
Decyzje wydano w oparciu o niekwestionowany przez Strony stan faktyczny sprawy. A S.A. z siedzibą w K. dokonała w dniu 20.09.2005r. w Urzędzie Celnym w K. Oddział Celny w D. zgłoszenia celnego importu benzenu pochodzącego z Ukrainy na dokumencie celnym SAD nr […] określając wartość celną towaru na kwotę 1.237.937 zł oraz kwotę podatku VAT należnego w wysokości 272.346,10 zł. Kwota ta została wpłacona na konto Urzędu Celnego w K. w dniu 19.09.2005r.
Pismem z dnia 23.09.2005r. Agencja Celna […] z siedzibą w D. poinformowała Spółkę o dokonaniu przez Urząd Celny w K. Oddział Celny w D. weryfikacji zgłoszenia SAD nr […] i stwierdzenia w nim nieprawidłowości. Organ celny stwierdził, iż w przedmiotowym zgłoszeniu celnym podatek akcyzowy nie został doliczony do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w związku z czym ustalona kwota podatku VAT została zaniżona, dlatego też obwarował zwolnienie towaru do obrotu wpłatą brakującej różnicy w podatku od towarów i usług w kwocie 232.069,90 zł. na konto sum depozytowych Urzędu Celnego.
Spółka dokonała w dniu 23.09.2005r., tj. przed rozstrzygnięciem sprawy przez organ celny, wpłaty wymaganej kwoty 232.069,90 zł na konto sum depozytowych Urzędu Celnego w K. tytułem "dopłata różnicy do SAD […]", czego potwierdzeniem jest wyciąg z rachunku bankowego w Banku PKO BP nr […].
Decyzją nr […] z dnia […] Naczelnik Urzędu Celnego w K. określił Spółce kwotę podatku od towarów i usług od importu benzenu w wysokości 504.416 zł, informując, iż należności przywozowe w postaci podatku od towarów i usług w kwocie 272.346,10 zł dla towaru ujętego w dokumencie SAD nr […] z dnia […] zostały uiszczone przez Spółkę w dniu 10.10.2005r. Jednocześnie organ celny zawiadomił Spółkę, iż różnicę pomiędzy podatkiem pobranym, a określonym tą decyzją, w kwocie 232.069,90 zł należy wpłacić na konto Urzędu Celnego w K.nie później niż w terminie 10 dni od dnia doręczenia decyzji. Decyzja zawierała również dodatkowo przypomnienie, iż Spółka złożyła w dniu 27.09.2005r. zabezpieczenie nr […] w brakującej kwocie tj. 232.069,90 zł, stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą podatku od towarów i usług obliczoną na dokumencie SAD nr […] z dnia […]., a kwotą podatku od towarów i usług określoną decyzją. Decyzja została doręczona Spółce w dniu 3 stycznia 2006r.
Od powyższego rozstrzygnięcia organu celnego Spółka wniosła odwołanie do Dyrektora Izby Celnej w K., który decyzją z dnia […]. nr […] uchylił decyzję organu celnego I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy w dniu […]. Naczelnik Urzędu Celnego w K. wydał decyzję nr […] którą umorzył postępowanie w sprawie określenia Spółce prawidłowej podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku od towarów i usług dla towaru ujętego w dokumencie SAD nr […] z dnia […]z uwagi na jego bezprzedmiotowość.
Wnioskiem z dnia 06.03.2007r. pełnomocnik Spółki zwrócił się do Naczelnika […] Urzędu Skarbowego w O. o zwrot nadpłaty podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów w kwocie 232.069,90 wraz z oprocentowaniem liczonym od dnia 23 września 2005r. do dnia zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy Spółki.
W wyniku przeprowadzenia przez Naczelnika […] Urzędu Skarbowego w O. kontroli, a następnie postępowania podatkowego za miesiące od września 2005r. do lutego 2006r. w zakresie zasadności zwrotu kwoty 232.069,90 zł stanowiącej podatek naliczony w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2005r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), ustalono, iż w okresie tym Spółka uregulowała zobowiązanie z tytułu podatku VAT należnego od importu benzenu w łącznej wysokości 504.416 zł, jednocześnie dokonując odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, jedynie w wysokości 272.346,10 zł. Spółka nie skorzystała z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w wysokości 232.069,90 zł. W związku z powyższym różnica w kwocie 232.069,90 zł (504,416 zł – 272.346,10 zł), stanowiąca kwotę nienależnie zapłaconego podatku VAT z tytułu importu towarów, została uznana za nadpłatę w tym podatku, o której mowa w art. 72 § 1 pkt. 1 oraz art. 73 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm.).
Naczelnik […] Urzędu Skarbowego w O. ustalając przysługujące od tej nadpłaty oprocentowanie oparł swoją decyzję na art. 78 § 1 oraz art. 78 § 3 pkt. 1 cyt. ustawy. Organ podatkowy I instancji uznał bowiem, iż Strona powzięła potwierdzoną urzędowo informację o nowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku należnym od importu benzenu, a tym samym o kwocie należnej dopłaty do wcześniej uiszczonego podatku, tj. o kwocie 232.069,90 zł, dopiero w dniu doręczenia jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. nr […] z dnia […] tj. 03.01.2006r.
W wyniku dokonanych ustaleń Naczelnik […] Urzędu Skarbowego w O. wydał w dniu […] decyzję nr […] którą odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów w kwocie 232.069,90 zł wraz z oprocentowaniem liczonym od dnia 23 września 2005r. oraz określił nadpłatę w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów w kwocie 232.069,90 zł wraz z oprocentowaniem liczonym od dnia 3 stycznia 2006r. Nadpłata ta została wypłacona w dniu 08.06.2007r., w kwocie 232.069,90 zł wraz z oprocentowaniem naliczonym od dnia 03.01.2006r. do dnia jej wypłaty, tj. 08.06.2007r., wynoszącym 36.845 zł.
Decyzja stała się przedmiotem odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w O. w którym Spółka wniosła o jej uchylenie, zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 73 § 1 pkt 1, art. 77 § 1 pkt 1, art. 77b § 1 pkt 1, art. 78 § 1, § 3 pkt 1 i § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa, a także przepisów o postępowaniu, tj. art. 120, 121, 124, 125, 191,210 § 1 pkt 4 i 6 oraz § 4 ustawy Ordynacja podatkowa.
Zdaniem Spółki nie jest sporne, że kwota 232.069,90 zł (504.416 zł – 272.346,10 zł) jest kwotą nienależnie zapłaconego podatku VAT z tytułu importu towarów, stanowiącą nadpłatę w tym podatku. Spór dotyczy ustalenia daty, od której Spółce przysługuje oprocentowanie nadpłaty. Niemniej jednak Spółka wysunęła również zarzuty naruszenia przepisów odnoszących się do określenia samej nadpłaty. Przede wszystkim Spółka zarzuca organowi podatkowemu I instancji niewłaściwe zdefiniowanie samej nadpłaty, gdyż powstała różnica w kwocie 232.069,90 zł nie jest kwotą "nienależnie zapłaconego podatku" VAT z tytułu importu towarów, ale kwotą "nadpłaconego podatku".
Zdaniem Spółki nadpłaciła ona podatek o kwotę 232.069,90 zł, gdyż realizując przelew wspomnianej kwoty w dniu 23.09.2005r. w następstwie pisma Agencji Celnej […] z dnia 23.09.2005r, którym poinformowano ją, że kwota podatku VAT będzie wynosiła: 504.416,00 zł, a nie jak na zgłoszeniu celnym: 272.346,10 zł oraz poprzedzającego go pisma Urzędu Celnego z dnia […] – była przekonana, iż reguluje zobowiązanie podatkowe, a nie składa zabezpieczenie. Stąd też oznaczyła przelew brakującej różnicy pomiędzy kwotą podatku VAT zadeklarowaną w SAD, a kwotą tego podatku wskazaną przez Agencję Celną tytułem "dopłata różnicy do SAD […]". Dlatego też Spółka uważa, że organ podatkowy I instancji nieprawidłowo uznał, iż jej zamiarem w tej sprawie było zabezpieczenie należności celnych. Jak twierdzi Spółka, uiszczenie przedmiotowej kwoty na rachunek organu podatkowego, tj. na rachunek sum depozytowych Urzędu Celnego działającego na gruncie podatku VAT jako organ podatkowy potwierdza, że działała w przekonaniu, iż realizuje ciążący na niej obowiązek podatkowy.
Spółka nie zgadza się ze stanowiskiem zawartym w zaskarżonej decyzji, iż dopiero w dniu 03.01.2006r., tj. w dniu doręczenia jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia […]. nr […] powzięła potwierdzoną urzędowo informację o nowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku należnym od importu benzenu. Zdaniem Spółki zobowiązanie w podatku VAT z tytułu importu powstało z mocy prawa, a nie w związku z doręczeniem decyzji organu. Spółka uważa, iż dokonała zapłaty podatku w kwocie wyższej od należnej, w związku z tym cała kwota w wysokości 232.069,90 zł podlega oprocentowaniu od dnia jej uiszczenia na rachunek bankowy organu podatkowego tj. 23.09.2005r.
Ponadto dla Spółki nie jest jasne, w jakim celu organ podatkowy I instancji powołał przepis art. 38 ustawy o podatku od towarów i usług a także przepis art. 858 Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, w którym mowa, że od zabezpieczeń należności celnych złożonych w formie gotówkowej organy celne nie wypłacają oprocentowania. Spółka uważa, że wspomniane przepisy mają zastosowanie wyłącznie do kwot zabezpieczeń należności celnych, a nie do kwot wpłaconych przez podatnika tytułem zapłaty podatku w wysokości wyższej od należnej .
Dyrektor Izby Skarbowej w O. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Podkreślił, że przedmiotem odwołania nie jest powstała w podatku od towarów i usług z tyt. przedmiotowego importu towarów nadpłata w kwocie 232.069,90 zł, lecz data, od której Spółce przysługuje wyliczenie oprocentowania tej nadpłaty.
W kwestii zarzutów dotyczących naruszenia przepisów o postępowaniu organ odwoławczy nie dopatrzył się w działaniu organu podatkowego I instancji ich naruszenia.
Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej stała się przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. W skardze pełnomocnik Spółki wnosi o stwierdzenie nieważności lub uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji w części dotyczącej nie przyznania oprocentowania od stwierdzonej nadpłaty w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów za okres od 23 września 2005 r. do dnia 2 stycznia 2006 r. Podkreśla pełnomocnik, że w sprawie istotne jest ustalenie momentu powstania nadpłaty określonej zaskarżoną decyzją .
Skarżąca była przeświadczona o tym, że dopłaca brakującą kwotę podatku VAT a nie, że składa zabezpieczenie o czym świadczy zapis na dowodzie wpłaty a mianowicie "dopłata do SAD" oraz że wpłaty tej dokonano w związku pismem Agencji Celnej z dnia […] w którym wskazano jaka będzie kwota podatku VAT. Nie jest przypadkiem również to, że kwota wpłaty odpowiada różnicy między kwotą podatku VAT zadeklarowaną w zgłoszeniu SAD a kwotą wskazaną w decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia […]
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w O. podtrzymuje swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wnosi o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył co następuje :
Skarga jest nieuzasadniona.
Przedmiotem skargi jest zasadniczo kwestia zaistnienia przesłanek do oprocentowania nadpłaty w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów. Nie sporne w sprawie jest, że nadpłata podatku zaistniała lecz istotne jest ustalenie momentu jej powstania.
Zgodnie z przepisem art. 78 § 3 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, oprocentowanie przysługuje w przypadkach przewidzianych w art. 77 § 1 pkt 1 lit. a-d, z zastrzeżeniem pkt 2, oraz w przypadku, o którym mowa w art. 77 § 1 pkt 3 – od dnia powstania nadpłaty. Natomiast w myśl art. 73 § 1 pkt 1 cyt. ustawy nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej. Tak więc, kluczowym będzie w rozpatrywanej sprawie ustalenie, czy wpłata kwoty 232.069,90 zł dokonana w dniu 23.09.2005r. stanowi z tym dniem zapłatę podatku, czy też stanowi zabezpieczenie należności celnych na podstawie przepisów celnych.
Zdaniem Sądu analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wskazuje, że mamy do czynienia ze złożonym przez skarżąca Spółkę zabezpieczeniem należności celnych.
Zgodnie z art. 33 ust. 2 oraz ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2005r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości oraz, iż organ celny zabezpiecza kwotę podatku, jeżeli podatek ten nie został uiszczony, w przypadkach i trybie stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów celnych.
Urząd Celny w K. stwierdził w trakcie weryfikacji zgłoszenia celnego SAD nr […] że mogło dojść do niedoboru w zakresie pobranego podatku od towarów i usług, dlatego też przed wydaniem stosownej decyzji określającej wysokość należnego podatku zażądał od Spółki złożenia zabezpieczenia. Zgodnie z art. 248 Rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993 r. wprowadzającego przepisy wykonawcze do Rozporządzenia Rady Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny /Dz. U. UE L Nr 253 z 11.10.1993 r./ jeżeli organy celne uważają, że kontrole, które przeprowadziły mogą doprowadzić do ustalenia kwoty należności celnych przywozowych wyższej od kwoty ustalonej na podstawie danych zawartych w zgłoszeniu, mogą zażądać złożenia zabezpieczenia wystarczającego na pokrycie różnicy między kwotą wynikającą z danych zawartych w zgłoszeniu, a ostateczną kwotą należną za towary.
Nie sporne jest, że Spółka dokonując w dniu […]. zgłoszenia celnego na dokumencie SAD nr […] zadeklarowała kwotę podatku VAT należnego w wysokości 272.346,10 zł i taką też kwotę pierwotnie wpłaciła. Natomiast kwota 232.069,90 zł została wpłacona dopiero po otrzymaniu przez Spółkę pisma Agencji Celnej […] z dnia […] informującego, że kwota podatku VAT będzie wynosiła 504.416 zł, a nie jak na zgłoszeniu celnym 272.346,10 zł. W piśmie znalazła się również informacja, że towar zwolniony będzie dopiero po wpłaceniu różnicy tj. kwoty: 232.069,90 zł na konto sum depozytowych Urzędu Celnego. Sformułowanie to wskazuje, zwłaszcza w świetle omówionego powyżej art. 248 Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, że mamy do czynienia ze złożeniem zabezpieczenia należności celnych. W celu ustalenia prawidłowej kwoty zobowiązania organ celny prowadził dopiero postępowanie, o czym świadczy choćby pismo Urzędu Celnego z dnia […] wzywające Spółkę w trybie art. 200 Ordynacji podatkowej do zapoznania się z materiałem dowodowym i wypowiedzenia się w sprawie. Postępowanie to zakończyło się dopiero wydaniem decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia […] nr […] doręczonej Spółce w dniu 03.01.2006r., w której mowa jest o złożeniu przez Stronę w dniu […]. zabezpieczenia nr […] w kwocie 232.069,90 zł.
Przyjmując, że dokonano zabezpieczenia należności celnych trzeba stwierdzić, że nie jest to równoznaczne z zapłatą podatku. Moment powstania obowiązku podatkowego w imporcie towarów, który powstaje w myśl art. 19 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług z chwilą powstania długu celnego. Zgodnie jednak z art. 4 pkt 9 Wspólnotowego Kodeksu Celnego ustanowionego Rozporządzeniem Rady (EWG) Nr 2913/92 z 12.10.1992r. (Dz.U. UE L Nr 302 z 19.10.1992r. ze zm.) długiem celnym w przywozie jest nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności przywozowych.
Prawidłowo organy skarbowe wskazały na orzeczenie w sprawie C-294/82, gdzie Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał, że państwa członkowskie mają prawo do uzależnienia powstania obowiązku podatkowego i daty wymagalności podatku VAT z tytułu importu od skutków tego importu na gruncie prawa celnego. W przedmiotowej sprawie organ celny stwierdził, iż w dokumencie SAD […] zadeklarowano zaniżoną kwotę podatku VAT należnego. Dopiero decyzja Naczelnika Urzędu Celnego w K. nr […] z dnia […]., doręczona Spółce w dniu 03.01.2006r., określała zobowiązanie podatkowe w wysokości wyższej niż wykazana w dokumencie SAD oraz wskazywała na istnienie różnicy pomiędzy podatkiem dotychczas zadeklarowanym i zapłaconym – 272.346,10 zł, a dodatkowo określonym decyzją w wysokości 232.069,90 zł. do zapłaty w terminie 10 dni od jej doręczenia. W decyzji tej nadmieniono jednocześnie, iż zostało złożone zabezpieczenie w kwocie 232.069,90 zł.
Nie ma zatem wątpliwości, że zobowiązanie podatkowe w nowej wysokości rzeczywiście zostało formalnie określone w dniu doręczenia decyzji Spółce, ti. 03.01.2006r. i najwcześniej z tym dniem kwota zabezpieczona na poczet należności celnych mogła zostać przelana na poczet podatku.
W związku z powyższym nie ma podstaw do uznania, że Skarżąca przelewając na konto kwot depozytowych w dniu 23.09.2005r. kwotę 232.069,90 zł dokonała zapłaty podatku, gdyż była to wpłata zabezpieczenia należności celnych, które w świetle art. 193 Wspólnotowego Kodeksu Celnego może być zrealizowane również w innej formie niż gotówkowa. Stąd też nie można uznać, iż w rozpatrywanej sprawie nadpłata, o której mowa wart. 73 § 1 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, powstała w dniu wpłacenia zabezpieczenia należności celnych tj. w dniu 23.09.2005r., a tym samym nie można uznać, iż Spółce należy się oprocentowanie, o którym mowa wart. 78 § 3 pkt. 1 Ordynacji podatkowej, liczone od dnia wpłaty tego zabezpieczenia, tj od dnia 23.09.2005r.
Spółka podkreślała w odwołaniu, iż "przyczyną powstania nadpłaty musi być zawsze przekonanie podatnika, że to, co płaci jest realizacją ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Kwota uiszczona nienależnie lub wyższa od należnej może być traktowana jako nadpłata podatkowa jedynie wówczas, gdy powodem jej zapłacenia było przekonanie podatnika, że wpłacając ją realizuje ciążące na nim zobowiązanie do zapłacenia podatku." a przecież Spółka, wpłacając zabezpieczenie nie wiedziała jeszcze, czy, i w jakiej wysokości zobowiązanie podatkowe będzie ostatecznie na niej ciążyło. Zabezpieczenie zgodnie z art. 192 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego może być ustalone w dokładnej kwocie długu celnego, gdy kwota ta może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia, albo oszacowane w maksymalnej kwocie powstałego lub mogącego powstać długu celnego. Wynika z tego, że na dzień wpłacenia zabezpieczenia Spółka nie miała pewności, czy, i w jakiej faktycznej kwocie ciąży na niej zobowiązanie podatkowe, które zostało dopiero określone doręczoną jej w dniu 03.01.2006r. decyzją organu celnego, dlatego też skarżąca błędnie twierdziła, że wpłacając zabezpieczenie realizowała ciążący na niej obowiązek podatkowy. Dopiero po wydaniu decyzji określającej należny podatek VAT od importu towarów, zabezpieczenie mogło zostać przeznaczone na zapłatę różnicy pomiędzy kwotą należną, a kwotą zadeklarowaną, co też Spółka uczyniła.
W materiale dowodowym znajduje się pismo Skarżącej z dnia […]. skierowane do Naczelnika Urzędu Celnego w K. będące wnioskiem o zaliczenie zabezpieczenia nr […] w kwocie 232.069,90 zł na poczet należności wynikającej z decyzji z dnia […] […]. Pismo to jak i wcześniejsze pisma, w tym Agencji Celnej […] z dnia […] informujące o konieczności wpłaty różnicy podatku na konto sum depozytowych celem zwolnienia towarów, świadczą, iż Spółka miała świadomość, iż wpłacana kwota stanowi zabezpieczenie należności celnych.
Prawidłowo organy podatkowe powołały w zaskarżonej decyzji art. 38 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiący, że w zakresie nieuregulowanym w wymienionych przez niego przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 19 ust. 7-9 oraz art. 33-37, stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące poboru i wymiaru cła, a także przytoczenie w ślad za art. 38 – art. 858 cyt. wcześniej Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, w którym mowa, że od zabezpieczeń należności celnych złożonych w formie gotówkowej organy celne nie wypłacają oprocentowania. Jak zauważa sama Spółka przepisy te mają zastosowanie do kwot zabezpieczeń należności celnych złożonych w formie gotówkowej, co miało miejsce w rozpatrywanej sprawie. Organ trafnie zauważył, iż na gruncie przepisów celnych, które znajdują również zastosowanie w zakresie podatku VAT z tytułu importu towarów, zabezpieczenie złożone w gotówce nie podlega oprocentowaniu.
Zobowiązanie VAT z tytułu importu towarów powstaje z mocy prawa, a decyzja organu celnego ma charakter określający. Jednakże w przypadku tego rodzaju podatku obowiązują szczególne zasady wymiaru i poboru podatku. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług je regulujące nie mają charakteru samodzielnego, lecz w ogromnej mierze odwołują się do przepisów celnych. Zarówno organ podatkowy I instancji, jak i organ odwoławczy, rozstrzygając kwestię nadpłaty i należnego od niej oprocentowania kierowały się również tymi przepisami, przyjmując za dzień powstania nadpłaty – dzień doręczenia decyzji z dnia […] tj. 03.01.2006r., której późniejsze uchylenie skutkowało powstaniem nadpłaty.
Nie znajdują uzasadnienia, zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego, ponieważ oprocentowanie od przedmiotowej nadpłaty zostało wyliczone zgodnie z art. 78 § 1 i § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa, a następnie zwrócone w dniu 08.06.2007r. zgodnie z art. 77b § 1 pkt 1 cyt. ustawy na rachunek bankowy Skarżącej.
Natomiast, jeśli chodzi o naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 73 § 1 pkt 1, art. 77 § 1 pkt 1, art. 77b § 1 pkt 1, art. 78 § 1, § 3 pkt 1 i § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa, w związku z niewłaściwym zdefiniowaniem nadpłaty, należy zgodzić się ze stanowiskiem Skarżącej, że różnica w kwocie 232.069,90 zł jest kwotą "podatku nadpłaconego", a nie kwotą "podatku nienależnie zapłaconego". Istniejąca rozbieżność nie będzie miała jednak żadnego znaczenia dla prawidłowości stwierdzenia nadpłaty oraz wyliczenia przysługującego od niej oprocentowania, gdyż art. 72 § 1 pkt. 1 ustawy – Ordynacja podatkowa wymienia oba przypadki jako nadpłatę.
Nie dopatrzył się Sąd również naruszenia przepisów postępowania, bowiem zarówno w trakcie prowadzonej kontroli, jak i prowadzonego postępowania podatkowego a także przed wydaniem decyzji umożliwiono Stronie zapoznanie się ze zgromadzonym materiałem dowodowym. Organy podatkowe obu instancji rozpatrzyły sprawę w terminie, prawidłowo oceniły materiał dowodowy uwzględniając wszelkie dokumenty zgromadzone w sprawie. Zaskarżona decyzja zawiera zarówno uzasadnienie prawne tj. przytacza przepisy, które są podstawą do określenia kwoty nadpłaty jak i uzasadnienie faktyczne wskazując dowody, które miały wpływ na rozstrzygnięcie tj. na określenie daty, od której zostało naliczone oprocentowanie. W decyzji tej wskazano również dowody, które zdaniem organu podatkowego uzasadniają datę, od której zostało naliczone oprocentowanie z tytułu powstałej nadpłaty oraz wskazano podstawę prawną naliczenia tego oprocentowania.
Mając na względzie powyższe należało orzec jak w sentencji wyroku tj. o oddaleniu skargi na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm./.

Uzasadnienie wyroku