Sygnatura:
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Sygn. powiązane: I SA/Gd 649/09
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-11-04
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono zażalenie
Sędziowie:
Jan Zając /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Zając po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 września 2009 r., o sygn. akt I SA/Gd 649/09 w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi R.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 8 lipca 2009 r., Nr […] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia do grudnia 2004 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie: Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 września 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 649/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu wniosku R. G. odmówił wstrzymania wykonania decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w G. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od kwietnia do grudnia 2004 r.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że przedmiotowy wniosek został zawarty w skardze na powyższą decyzję. Na jego poparcie wnioskodawca wskazał, że jego działalność oparta jest na zleceniach pozyskiwanych od Stoczni G. S.A. i w związku z tym, że liczba zleceń drastycznie zmalała, wnioskodawcy grozi niewypłacalność, a przeprowadzenie egzekucji zobowiązania podatkowego doprowadzi do jego upadłości.
Sąd I instancji uznał, że w świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., wniosek nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem skarżący nie wskazał na żadne konkretne okoliczności, które uprawdopodabniałyby niebezpieczeństwo wystąpienia znacznej szkody i trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu powołanego przepisu. Sąd zwrócił uwagę, że poza ogólnikowymi stwierdzeniem o istniejącej obawie ogłoszenia upadłości skarżący nie podał choćby przybliżonej wysokości swoich dochodów, nie określił w żaden sposób swojego stanu majątkowego, a w aktach sprawy brak jest danych odnoszących się do sytuacji majątkowej skarżącego, co tym samym uniemożliwiało ustalenie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia wniosku z urzędu.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący wskazał, że z samej kwoty zobowiązania podatkowego (130.000 zł wraz z odsetkami) można wywodzić, iż jej wyegzekwowanie może doprowadzić do wystąpienia znacznej szkody. Zwrócono również uwagę, że w aktach postępowania podatkowego znajdują się dokumenty świadczące o obrotach skarżącego, które to dokumenty wskazują jaki jest stosunek zaległości do obrotów. Wnioskodawca podniósł ponownie okoliczność, iż sytuacja jego głównego kontrahenta – stoczni, jest powszechnie znana i w tej sytuacji wyegzekwowanie kwoty ponad 130.000 zł wraz z odsetkami musi doprowadzić do upadłości skarżącego, którego sytuacji również bez tej egzekucji, na skutek ograniczenia zleceń ze strony stoczni stała się niezwykle trudna.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak trafnie wywiódł Sąd I instancji wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu musi zostać w sposób dostateczny uzasadniony, tj. należy wskazać na konkretne okoliczności, z których wynikałoby, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W sytuacji gdy chodzi o decyzję rodzącą obowiązek zapłaty konkretnej sumy pieniężnej, a zatem rozporządzenia majątkiem podatnika, koniecznym jest wykazanie konkretnych przesłanek wskazujących na trudną sytuację materialną oraz wykazanie, że uszczuplenie tego majątku o kolejne sumy grozi wyrządzeniem znacznej szkody lub spowodowaniem skutków trudnych do odwrócenia. Tymczasem skarżący poza twierdzeniem, że wskazane w art. 61 § 3 p.p.s.a. przesłanki zachodzą, w najmniejszym nawet stopniu swych twierdzeń nie uprawdopodobnił. Do wniosku nie zostały bowiem załączone żadne dokumenty obrazujące rzeczywistą kondycję finansową skarżącego, ani też nie podane zostały żadne bliższe informacje w tym zakresie. Podkreślić w tym miejscu należy, że Sąd nie jest zobowiązany z urzędu ustalać, czy wynikająca z decyzji kwota jest wartością, której utrata stanowi dla skarżącego znaczną szkodę. Aby możliwym było podjęcie rozstrzygnięcia, którego domaga się wnioskodawca, to on musi uprawdopodobnić okoliczności mieszczące się w granicach wspomnianych wyżej przesłanek.
Ponieważ Sąd I instancji prawidło odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Naczelny Sąd Administracyjny stosownie do art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji postanowienia.
Uzasadnienie wyroku