II SA/Łd 647/09 – Postanowienie WSA w Łodzi


Sygnatura:
6550
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Data:
2009-08-20
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Treść wyniku:
Ustanowiono adwokata
Sędziowie:
Agnieszka Grosińska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Dnia 16 grudnia 2009 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi – Wydział II w osobie: Agnieszki Grosińskiej po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. S. o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora […] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia […] Nr […] w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych p o s t a n a w i a przyznać skarżącej prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata. AG
Uzasadnienie: Wyrokiem z dnia 27 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Z. S. na decyzję Dyrektora […] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia […] w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych.
W dniu 1 grudnia 2009 r. do tut. Sądu wpłynął wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Jak wynika z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżąca pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z mężem H. Skarżąca posiada dom o powierzchni 100 m kw. oraz nieruchomości rolne o powierzchni 2,44 ha i 2,07 ha w dzierżawie. Źródłem utrzymania dla rodziny jest emerytura skarżącej w wysokości 1285 złotych. Odnośnie dochodów męża skarżąca oświadczyła, iż ARiMR wstrzymała wypłatę renty strukturalnej, która to sprawa jest przedmiotem postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Na majątek rodziny składa się również samochód osobowy marki Volvo, rok produkcji 1986. Stałe koszty utrzymania domu to koszt rzędu 360 złotych (media, podatek). Skarżąca oświadczyła, iż oboje z mężem są osobami w podeszłym wieku, schorowanymi, po dokonaniu opłat i wykupieniu leków na utrzymanie pozostaje niewielka kwota.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) – dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 p.p.s.a. uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Prawo pomocy jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony postępowania. Z tego względu przesłanki zastosowania tej instytucji winny być interpretowane w sposób ścisły. Udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.
Zatem strona występująca na drogę postępowania sądowego winna mieć świadomość obowiązku ponoszenia kosztów tego postępowania, a wnosząc o zwolnienie z tego obowiązku musi uprawdopodobnić, w sposób bardzo rzetelny, okoliczności przemawiające za uwzględnieniem wniosku.
Przedmiotem oceny w niniejszym postępowaniu jest przyznanie skarżącej prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata, aczkolwiek z uwagi na fakt, iż postanowieniem z dnia 21 września 2009 r. stronie zostało już przyznane prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, wniosek skarżącej musi podlegać rozpoznaniu pod kątem spełnienia przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Mając na uwadze przedstawione przez skarżącą okoliczności związane z sytuacją rodzinną i majątkową, należy uznać, iż wniosek strony zasługuje na uwzględnienie. Na uwagę zasługuje bowiem przede wszystkim fakt, iż jedyne źródło utrzymania stanowi obecnie emerytura wnioskodawczyni, a zatem średni dochód na członka rodziny kształtuje się na poziomie 642 złotych. Ponadto skarżąca oraz jej mąż są osobami starszymi i schorowanymi, co sprawia, iż dochody deklarowane przez skarżącą mogą być niewystarczające dla pokrycia potrzeb życia codziennego, niezbędnych wydatków na zapewnienie opieki medycznej i wykup lekarstw oraz na opłacenie wynagrodzenia dla profesjonalnego pełnomocnika ustanowionego z wyboru.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG

Uzasadnienie wyroku