Sygnatura:
6269 Inne o symbolu podstawowym 626
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Rada Miasta
Data:
2009-11-30
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Przemysław Szustakiewicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. N. na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia […] sierpnia 2009 r. nr […] w przedmiocie cofnięcia skargi wniesionej do wojewódzkiego sądu administracyjnego postanawia: – odrzucić skargę –
Uzasadnienie: A. N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia […] sierpnia 2009 r. nr […] w przedmiocie cofnięcia skargi wniesionej do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Powyższa skarga dotyczyła zarządzenia zastępczego Wojewody […] z dnia […] kwietnia 2007 r. nr […] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Burmistrza Miasta i Gminy P., zarejestrowana w Sądzie pod sygn. akt […]. W uzasadnieniu skarżąca powołując się na treść art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) w zw. z art. 50 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wskazała, iż powyższa uchwała narusza w sposób oczywisty i rażący jej uprawnienia. Wyjaśniła, iż jest mieszkańcem Gminy P. i jako członek tej wspólnoty terytorialnej brała udział w powszechnych, równych i bezpośrednich wyborach obecnego Burmistrza. Zdaniem skarżącej cieszy się on wysokim poparciem społecznym i nie widzi potrzeby odwoływania go przed upływem kadencji w drodze zabiegów formalno – prawnych, innych niż referendum.
W odpowiedzi na skargę organ stwierdził, iż stanowisko skarżącej jest bezzasadne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem legalności.
Stosownie natomiast do treści art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne,
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4) inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
4a)pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej,
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej,
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego
8) oraz bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 – 4a.
Z kolei zgodnie z art. 3 § 3 tej samej ustawy sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.
Przepisem szczególnym, o którym mowa w art. 3 § 3 ppsa, jest niewątpliwie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Zgodnie z art. 101 ust. 1 każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może – po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia – zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
Treść cyt. art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wskazuje, że conditio sine qua non skuteczności złożenia skargi na uchwałę rady gminny jest, aby miała ona charakter "sprawy z zakresu administracji publicznej". Oznacza to, że nie każda uchwała organu stanowiącego gminy może być przedmiotem skargi złożonej w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Uwagę na powyższe zagadnienie zwrócił już Trybunał Konstytucyjny w uchwale z dnia 27 września 1994 r. sygn. akt W 10/93 (opublikowany Wspólnota nr 47/1994).
Pojęcie "sprawy z zakresu administracji publicznej" jest nieostre składa się ono z dwóch elementów, które jak wynika z treści ww. przepisu muszą być spełnione łącznie:
sprawy administracyjnej, a więc takiej, która dotyczy organizowania na podstawie przepisów administracyjnego prawa materialnego życia mieszkańców danej gminy, albo "korzysta z atrybutów władzy publicznej czyli działa autorytatywnie i jednostronnie (A. Kisielewicz "Samodzielność gminy w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego" Warszawa 2002, s. 133)
sprawy publicznej czyli "aktu administracyjnego skierowanego do publiczności, a więc co najmniej do mieszkańców gminy" (A. Agopszowicz, Z. Gilowska "Ustawa o samorządzie terytorialnym. Komentarz" Warszawa 1999, s. 371). Sprawą publiczną jest więc sprawa, która jest skierowana do nieograniczonej liczby osób lub ma skutki wobec nieograniczonej, niepoliczonej liczby osób. Przyjąć zatem należy, iż sprawą z zakresu administracji publicznej jest tylko taka sprawa, w której rada gminy działa w sposób jednostronny i władczy na podstawie przepisów administracyjnego prawa administracyjnego kształtując sytuację prawną dużej, niepoliczalnej liczby osób. Rada gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej podejmuj rozstrzygnięcia, tak jak organ administracji publicznej. Natomiast, kiedy rada gminy działa jako reprezentant osoby prawnej wówczas taka uchwała nie dotyczy "sprawy z zakresu administracji publicznej".
Kończąc powyższe rozważania uznać należy, że uchwała rady gminy w sprawie cofnięcia skargi na zarządzenie zastępcze wojewody nie jest sprawą z zakresu administracji publicznej, o której mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
Uchwała nr […] Rady Miejskiej w P. z dnia […] sierpnia 2009 r. w sprawie cofnięcia skargi z dnia […] maja 2007 r. na zarządzenie zastępcze Wojewody […] z dnia […] kwietnia 2007 r. nr […] nie ma cech sprawy z zakresu administracji publicznej, bowiem w jej przypadku rada działa w imieniu osoby prawnej, mającej uprawnienia procesowe w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Podstawą działania rady nie są przepisy prawa materialnego, ale przepisy prawa procesowego, czyli ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Uchwała ta jest upoważnieniem do złożenia oświadczenia woli skierowanym do osoby, która ma ją wykonać czyli przewodniczącego rady miejskiej. Tymczasem pojęcie sprawy publicznej z zakresu administracji "nie obejmuje aktów, które stanowią upoważnienie do złożenia takiego oświadczenia przez właściwy podmiot" ("Komentarz do ustawy o samorządzie gminnym" red. P. Chmielnickiego Warszawa 2004, s. 586). Zaskarżona uchwała Rady Miejskiej w P. ma zatem charakter wewnętrzny, nie kształtuje ona bowiem sytuacji prawnej mieszkańców gminy. Jest tylko upoważnieniem dla osoby w niej wymienionej do złożenia oświadczenia woli w zakresie określonym przez uchwałę.
W świetle powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 101 ust 1 ustawy o samorządzie gminnym, orzekł jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku