Sygnatura:
6115 Podatki od nieruchomości
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane: I SA/Wr 832/08
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-03-23
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Uchylono zaskarżone postanowienie
Sędziowie:
Włodzimierz Kubiak /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. Z. S. M. Z. R. w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 832/08 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi D. Z. S. M. Z. R. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 13 marca 2008 r., nr […] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2002 r. postanawia uchylić zaskarżone postanowienie w całości.
Uzasadnienie: Postanowieniem z dnia 3 listopada 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 832/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę D. Z. S. M. Z. R. w W. (zwanego dalej: "zrzeszeniem") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 13 marca 2008 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2002 r.
Z akt sprawy wynikało, że pismem z dnia 18 czerwca 2008 r. zrzeszenie reprezentowane przez radcę prawnego wniosło skargę na opisaną wyżej decyzję. Do skargi dołączono pełnomocnictwo podpisane przez prezesa zarządu J. W. oraz pełnomocnika zarządu zrzeszenia K. K.
Zarządzeniem z dnia 23 lipca 2008 r. Przewodniczący Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wezwał skarżącego do usunięcia w terminie siedmiu dni od doręczenia wezwania braków formalnych skargi przez złożenie dokumentu wykazującego umocowanie do wniesienia skargi i określającego sposób reprezentacji strony. W odpowiedzi zrzeszenie przesłało odpis z Krajowego Rejestru Sądowego oraz uchwałę Rady Nadzorczej D. Z. S. M. Z. R. w W. z dnia 9 czerwca 2000 r. nr 2/2000, z której wynikała zgoda tejże Rady na powołanie przez zarząd zrzeszenia pełnomocnika w osobie K. K.
Następnie pismem z dnia 11 września 2008 r. wezwano stronę do przedłożenia statutu D. Z. S. M. Z. R. w W., a także "dodatkowych dokumentów, z których wynikałyby zasady, w oparciu o które następuje wybór osób umocowanych do składania oświadczeń woli w imieniu D. Z. S. M. Z. R. w W. w charakterze jego pełnomocników". Ponadto wyjaśniono, że "w szczególności chodzi o wykazanie umocowania K. K. do działania w imieniu w/w Zrzeszenia jako pełnomocnika jego Zarządu. Takiego umocowania nie można bowiem przyjąć na podstawie samego tylko zapisu w KRS, traktującego ogólnie o zasadach reprezentacji strony skarżącej". W treści wezwania zakreślono termin do przedstawienia żądanych dokumentów (siedem dni) oraz rygor niezastosowania się do wezwania (odrzucenie skargi).
Odpowiadając na wezwanie strona skarżąca ponownie przesłała do Sądu odpis KRS oraz uchwałę Rady Nadzorczej nr 2/2000 załączając dodatkowo statut zrzeszenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w motywach rozstrzygnięcia wyjaśnił, że z przepisów ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (tekst jedn. Dz. U. 2003 Nr 188, poz. 1848 ze zm.) – art. 55 § 1 i 2 oraz postanowień statutu D. Z. S. M. Z. R. w W. – § 22 ust. 5 wynika, że zgoda rady nadzorczej nie jest wystarczająca do ustanowienia pełnomocnika zrzeszenia. Niezbędne jest bowiem również udzielenie pełnomocnictwa przez zarząd zrzeszenia, a więc złożenie przez ten organ stosownego oświadczenia woli.
Mając powyższe na względzie Sąd stwierdził, że strona mimo wezwania nie złożyła dokumentu, z którego wynikałoby umocowanie dla K. K. do podpisania pełnomocnictwa procesowego w imieniu zrzeszenia. Z tego względu Sąd – działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – skargę odrzucił.
W skardze kasacyjnej D. Z. S. M. Z. R. w W. wniosło o uchylenie powyższego postanowienia i przekazanie skargi do rozpoznania przez Sąd. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 58 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjny poprzez przyjęcie, że strona nie uzupełniła braków formalnych skargi w terminie. Naruszenie to mogło mieć – zdaniem strony – wpływ na wynik sprawy, gdyż wydanie postanowienia o odrzuceniu skargi pozbawiło skarżącego możliwości udziału w postępowaniu mającym na celu zmianę decyzji.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że nadesłane przez skarżącego dokumenty zgodnie z wezwaniem sądowym określały zasady, w oparciu o które następuje wybór pełnomocników zrzeszenia. Strona wypełniła zatem żądanie zawarte w piśmie z dnia 11 września 2008 r. W ocenie autora skargi kasacyjnej, Sąd uznając, że przekazane materiały są niekompletne powinien wezwać skarżącego do uzupełnienia braków formalnych poprzez złożenie dokumentu pełnomocnictwa dla pana K. K.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie.
Spór zaistniały na gruncie rozpoznawanej sprawy sprowadza się w istocie do oceny treści wezwania z dnia 11 września 2008 r. Nie było bowiem przez stronę kwestionowane, że skarga zawierała braki formalne, które uniemożliwiały stwierdzenie, czy osoby podpisane pod pełnomocnictwem dla radcy prawnego wnoszącego środek zaskarżenia były uprawnione do działania w imieniu D. Z. S. M. Z. R. w W. Argumentacja skargi kasacyjnej zmierzała natomiast do wykazania, że z pisma sądowego powtórnie wzywającego do uzupełnienia braków skargi nie wynikał obowiązek przedłożenia pełnomocnictwa dla K. K.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowisko skarżącego należało uznać za usprawiedliwione.
W orzecznictwie i doktrynie wskazuje się, że wezwanie do uzupełnienia braków formalnych pisma procesowego, kierowane do strony w trybie art. 49 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, powinno być zredagowane w sposób jednoznaczny i precyzyjny (por. T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2005, str. 210, postanowienie NSA z dnia 3 czerwca 2009 r., sygn. akt II GSK 421/09, treść postanowienia dostępna w internetowej bazie orzeczeń sądów administracyjnych). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wezwanie z dnia 11 września 2008 r. wymogu tego nie spełniało. Treść analizowanego pisma mogła bowiem sugerować, że Sąd pierwszej instancji domagał się nadesłania dokumentów określających jedynie zasady wyboru pełnomocników zrzeszenia. Wątpliwości zaistniałych w tym zakresie nie usuwało przy tym zawarte w wezwaniu sformułowanie, że w szczególności chodzi o wykazanie umocowania K. K. do działania w imieniu zrzeszenia. Użycie słów "w szczególności" mogło bowiem prowadzić do wniosku, że dla wykazania umocowania K. K. wystarczające będzie przedstawienie ogólnych reguł powoływania pełnomocników, w tym m. in. K. K.
Mając na względzie dosłowne brzmienie wezwania z dnia 11 września 2008 r., które – jak wskazano wyżej – mogło być źródłem pewnych niejasności, podkreślić jednocześnie należy, że przedmiotowe pismo nie zawierało wyraźnego wezwania do przedłożenia pełnomocnictwa dla K. K. Nic nie stało tymczasem na przeszkodzie, aby Przewodniczący, mając świadomość braku takiego dokumentu w aktach sprawy, jednoznacznie zażądał nadesłania pełnomocnictwa, o jakim mowa w art. 55 § 1 Prawa spółdzielczego oraz uchwale Rady Nadzorczej nr 2/2000, przesłanej do Sądu w odpowiedzi na pierwsze wezwanie.
Wobec nieprecyzyjnego sformułowania wezwania do usunięcia braków formalnych skargi, za przedwczesne należało uznać odrzucenie środka zaskarżenia na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co czyniło podniesiony w skardze kasacyjnej zarzut zasadnym.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 i art. 182 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.
Uzasadnienie wyroku