Sygnatura:
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Sygn. powiązane: II SA/Sz 705/09
Skarżony organ:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-11-30
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono zażalenie
Sędziowie:
Wiesław Kisiel /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Dnia 16 grudnia 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wiesław Kisiel po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 października 2009 r., II SA/Sz 705/09 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi B. F. na decyzję Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia […] maja 2009 r. nr […] w przedmiocie odmowy wydania decyzji nakazującej usunięcie słupów energetycznych postanawia: oddalić zażalenie
Uzasadnienie: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 28 października 2009 r., II SA/Sz 705/09 odmówił B. F. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie z jej skargi na decyzję Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia […] maja 2009 r. nr […] w przedmiocie odmowy wydania decyzji nakazującej usunięcie słupów energetycznych.
Sąd podniósł, że B. F. nie wywiązała się z nałożonych na nią obowiązków, w szczególności nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie o określenie źródeł dochodu, w taki sposób aby umożliwić dokonanie oceny jej sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych w celu ustalenia, czy rzeczywiście obiektywnie odpowiada ona przesłankom uzasadniającym przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Pomimo tego, że skarżąca udzieliła odpowiedzi na skierowane do niej wezwania, to ich treść nie usunęła zaistniałych w sprawie wątpliwości. Zasadność wniosku skarżąca opiera na wskazywaniu okoliczności, które w przeważającej części nie zostały w należyty sposób udokumentowane, a skarżąca mimo kierowanego wezwania nie przedstawiła dokumentów źródłowych na poparcie swoich twierdzeń. Barbara Fischer nie przedstawiła żadnego dokumentu potwierdzającego, że nie ma jakichkolwiek źródeł dochodu i jest zarejestrowana, jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Z akt sprawy wynika, że skarżąca jest właścicielką więcej niż tylko jednej nieruchomości, których utrzymanie wiąże się z ponoszeniem kosztów i spowodowało zadłużenie, ale przedstawiła tylko stan zadłużenia wynikający z zaległości wobec Kołobrzeskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, w pozostałym zakresie nie przedstawiła dowodów. Również twierdzenia skarżącej, że jest wpisana w rejestr dłużników i prowadzone są wobec niej egzekucje z zajęciem nieruchomości, nie zostały uwiarygodnione stosowną dokumentacją. Nadto z akt sprawy nie wynika, że skarżąca znajduje się w trudnej sytuacji materialnej i finansowej i nie jest w stanie ponieść niezbędnych wydatków na zaspokajanie podstawowych potrzeb związanych z egzystencją rodziny (wyżywienie, środki czystości opłaty za wodę, prąd, opał). W tym zakresie skarżąca nie przedstawiła żadnych twierdzeń i dowodów.
W ocenie Sądu I. instancji nie zostały udowodnione przez stronę wszystkie okoliczności pozwalające na przyjęcie, że w sprawie występują przesłanki uzasadniające przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym (art.246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "P.p.s.a.").
W zażaleniu na powyższe zarządzenie B. F. wniosła o jego uchylenie i przyznanie prawa pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przesłanki jakie musi spełnić osoba fizyczna, aby nastąpiło przyznanie jej prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym wskazuje art.246 P.p.s.a. Podane w tym przepisie warunki, tj. brak możliwości poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania (art.246 § 1 pkt 1 P.p.s.a) czy też brak możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art.246 § 1 pkt 2 P.p.s.a) stanowią warunkują przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym. Z konstrukcji tego przepisu wynika, że w razie spełnienia warunków, o których mowa w § 1 pkt 1 lub 2 osobie fizycznej należy przyznać prawo pomocy w zakresie – odpowiednio – całkowitym (art.245 § 2 P.p.s.a. ) lub częściowym (art.245 § 3 i 4 P.p.s.a. ). Ciężar wiarygodnego uprawdopodobnienia niezdolności do poniesienia kosztów procesowych w całości obciąża stronę (art.243 w związku z art.246 § 1 P.p.s.a.).
Jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art.252, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego (art.255 P.p.s.a. ).
Art.255 P.p.s.a. pozostawia swobodnej ocenie Sądu ustalenie czy informacje podane we wniosku są wystarczające i czy konieczne jest wezwanie do uzupełnienia wniosku. Takie wezwanie, skierowane przez Sąd do strony nie wymaga ani uzasadnienia, ani nie podlega kontroli instancyjnej. Sąd I instancji podjął czynności, o których mowa w art.255 P.p.s.a., zobowiązał skarżącą do wykonania wezwania w terminie 7 dni pod rygorem rozpoznania wniosku na podstawie akt sprawy, lecz skarżąca nie wykonała prawidłowo zarządzenia Sądu z dnia 23 września 2009 r. Również dokumenty przesłane w odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego z dnia 9 lipca 2009 r. nie rozwiały wątpliwości występujących w sprawie.
W konsekwencji strona nie może skutecznie kwestionować prawidłowości postanowienia o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli strona nie zastosowała się do wezwania Sądu do uzupełnienia danych podanych we wniosku.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art.184 w związku z art.197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Uzasadnienie wyroku