I SA/Ol 756/09 – Wyrok WSA w Olsztynie


Sygnatura:
6559
Hasła tematyczne:
Środki unijne
Skarżony organ:
Minister Rozwoju Regionalnego
Data:
2009-11-18
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Treść wyniku:
Uwzględniono skargę
Sędziowie:
Ryszard Maliszewski /sprawozdawca/
Tadeusz Piskozub /przewodniczący/
Włodzimierz Kędzierski

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Sędziowie Sędzia WSA Ryszard Maliszewski (spr.), Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski, Protokolant Lidia Wachowska, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 16 grudnia 2009 r., sprawy ze skargi M. Ł. na informację Warmińsko – Mazurskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S. A. z dnia "[…]" Nr "[…]" w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury 2007 – 2013 I) Stwierdza, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i przekazuje sprawę Warmińsko – Mazurskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S. A. do ponownego rozpatrzenia, II) Zasądza od Warmińsko – Mazurskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S. A. na rzecz skarżącej 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Uzasadnienie: ISA/OI 756/09
Uzasadnienie
M. Ł. wniosła skargę na ocenę "[…]- Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. w przedmiocie wniosku o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury 2007-2013.
Skarżąca złożyła w dniu 22 maja wniosek o dofinansowanie projektu pt. "zwiększenie konkurencyjności handlowej firmy A w L. poprzez dywersyfikację prowadzonej działalności – budowa obiektów handlowych i salonu oświetlenia", nr referencyjny "[…]-. W tabeli D-4 wniosku, w części "Wydatki kwalifikowane" Wnioskodawczyni wymieniła trzy kategorie kosztu: roboty budowlano-montażowe, zarządzanie projektem, promocja projektu.
Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. powiadomiła wnioskodawczynię, że wniosek nie przeszedł pozytywnej oceny formalnej. W piśmie skierowanym do skarżącej wskazano, że zgodnie z wytycznymi w sprawie kwalifikowalności wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego wydatki związane z zarządem, wynagrodzeniem i zarządzaniem projektem są, co do zasady, wydatkami niekwalifikowanymi. Wydatki na zarządzanie projektem mogą być uznane za kwalifikowane jedynie w zakresie dotyczącym audytu zewnętrznego w przypadku kiedy Wnioskodawca jest zobowiązany do jego przeprowadzenia, a więc w przypadku osi priorytetowej "Przedsiębiorczość", gdy całkowita wartość projektu lub realizowanych łącznie projektów przekracza 8.000.000 zł., do wysokości 8% całkowitych wydatków kwalifikowanych w ramach projektu. Sytuacja taka nie ma miejsca w przypadku niniejszego projektu. Odnośnie wydatku "promocja projektu" zaznaczyła, iż promocja projektu jest obowiązkowym elementem każdego projektu, zgodnie z dokumentem: "Obowiązki Beneficjentów" w zakresie prowadzenia działań informacyjnych i promocyjnych projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej do konkursu 01/09/1.1.9" i nie należy jej traktować jako odrębnego wydatku inwestycyjnego w ramach projektu. Wyspecyfikowanie tej kategorii wydatku wynika wyłącznie z limitu kosztowemu jakiemu podlega. W związku z tym jedyną kategorię kosztu w wydatkach kwalifikowanych projektu stanowią "Roboty budowlano-montażowe" – te zaś, stosownie do zapisu pkt. 14.1 mogą zostać uznane za kwalifikowalne pod warunkiem, że " że są niezbędne do prawidłowej realizacji i osiągnięcia celów projektu i nie są jedynym kosztem kwalifikowanym projektu". W konkluzji stwierdzono, że projekt nie spełnia warunku określonego w pkt. 14.1 Wytycznych w sprawie kwalifikowalności wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury na lata 2007-2013 do konkursu 01/09/1.1.9. i tym samym nie może być zakwalifikowany do dofinansowania.
Zgodnie z Regulaminem naboru i oceny wniosków o dofinansowanie projektów ze środków RPO WiM na lata 2007-2013, § 8 punkt 1, podpunkt 7, "ocena formalna dokonywana jest w oparciu o kryteria dopuszczające, których niespełnienie powoduje odrzucenie wniosku z dalszej procedury wyboru projektu do dofinansowania". W związku z powyższym wniosek o dofinansowanie nie został zakwalifikowany do dalszej oceny merytorycznej i strategicznej.
W proteście skarżąca na wstępie przedstawiła dotychczasowy przebieg postępowania. Wskazała, że w swoim wniosku w tabeli D-4 podała trzy kategorie kosztów kwalifikowanych: roboty budowlano-montażowe w kwocie 178.909,37 zł, zarządzanie projektem w kwocie 12.000 zł, promocja projektu w kwocie 2.500 zł. Na etapie oceny formalnej wniosku Instytucja Pośrednicząca II stopnia zakwestionowała kwalifikowalność kosztów na zarządzanie projektem oraz stwierdziła, że promocja projektu nie jest odrębnym wydatkiem inwestycyjnym. Podniosła, że argumentacja Instytucji Pośredniczącej II stopnia odnośnie niezakwalifikowania wydatków na zarządzanie projektem w przypadku jej projektu jest słuszna, poparta zapisami wytycznych w sprawie kwalifikowalności wydatków (..). Wyspecyfikowanie tej kategorii wydatku jako kwalifikowalnego wynikało ze złej interpretacji zapisów litery C wytycznych. Z kolei stanowisko Instytucji Pośredniczącej II stopnia odnośnie promocji projektu jest sprzeczne z głównymi dokumentami przygotowanymi na potrzeby konkursu, w szczególności dokumentem wytyczne w sprawie kwaliflkowalności wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury na lata 2007-2013 do konkursu 01/09/1.1.9 z 31 marca 2009r. oraz dotyczącego Obowiązków Beneficjentów w zakresie prowadzenia działań informacyjnych i promocyjnych projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej do konkursu 01/09/1.1.9 z 31 marca 2009r. W dokumencie wytyczne w sprawie kwalifikowalności wydatków ( w części II – wydatki kwalifikowalne w pkt. 14.1 określono, że: "Koszty nabycia robót i materiałów budowlanych związanych z budową , rozbudową lub remontem obiektów budowlanych, budowli i lokali, mogą zostać uznane za kwalifikowane jeśli przewiduje je wniosek o dofinansowanie projektu będący załącznikiem do umowy o dofinansowanie projektu, pod warunkiem, że są niezbędne do prawidłowej realizacji i osiągnięcia celów projektu i nie są jedynym kosztem kwalifikowanym projektu. " w "wytycznych (..) wyspecyfikowano jako odrębną pozycję pkt 17 – wydatki na promocję projektu. Określono, że wydatki na promocję mogą zostać uznane za kwalifikowane, o ile stanowi tak wniosek i nie przekraczają 1 % całkowitej wartości projektu. Podkreśliła, że taka sytuacja zachodzi w jej projekcie; kwota 2.500 zł na promocję projektu stanowi 0,96% całkowitej wartości projektu w kwocie 260.359,43 zł. Dodała, że dokument Obowiązki Beneficjentów w zakresie prowadzenia działań informacyjnych i promocyjnych projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej do konkursu 01/09/1.1.9 z dnia 31 marca 2009r., zamieszczony na stronie internetowej www.wmarr.olsztyn.pl jako załącznik do ogłoszonego konkursu na stronie 4 zawiera następujące stwierdzenie "Istotna informacja, z punktu widzenia Beneficjenta, to fakt, że koszty działań informacyjnych i promocyjnych kwalifikują się do wsparcia z RPO WiM". Tak więc dwa dokumenty, na które powołuje się Instytucja Pośrednicząca II stopnia, dopuszczają w katalogu wydatków kwalifikowanych wydatki na promocję projektu. Jednocześnie żaden z dokumentów nie stanowi, że w tabeli D-4 wniosku w części wydatki kwalifikowane należy wyspecyfikować tylko odrębne wydatki inwestycyjne i że promocja projektu nie jest odrębnym wydatkiem inwestycyjnym, których to stwierdzeń używa Instytucja Pośrednicząca II stopnia w piśmie charakteryzując kwalifikowalność promocji projektu. Ponadto pkt 14.1 Wytycznych ( … ) stanowi, że roboty budowlane nie mogą być jedynym kosztem kwalifikowanym, a nie wydatkiem inwestycyjnym. Uznając, że promocja projektu jest wydatkiem kwalifikowanym, wniosek spełnia wymóg formalny odnośnie kwalifikowalności kategorii kosztów, gdyż roboty budowlano-montażowe zgodnie z pkt 14.1 "wytycznych (..) nie są jedynym kosztem kwalifikowanym projektu". Wskazała, że jej projekt dotyczy zwiększenia konkurencyjności firmy A, głównie zajmującej się handlem artykułami elektrycznymi i oświetleniowymi. Głównym wydatkiem kwalifikowanym są roboty budowlane związane z budową nowych obiektów handlowych. Jednakże zwiększenie konkurencyjności firmy, pozyskanie nowych klientów i budowa dobrej marki firmy są możliwe tylko w sytuacji prowadzenia wzmożonej działalności promocyjnej i informacyjnej.
Agencja powiadomiła skarżącą o negatywnym rozpatrzeniu protestu. W uzasadnieniu podtrzymana została argumentacja, która została przytoczona w uzasadnieniu dotyczącym odrzucenia wniosku.
Skarżąca pismo o odrzuceniu protestu otrzymała 6 X 2009r. Skarga została nadana w UP 17 XI 2009r. i wpłynęła do Sądu 18 XI 2009r., czyli z zachowaniem 14 dniowego terminu do jej wniesienia.
W skardze wniesionej do Sądu skarżąca wniosła o stwierdzenie, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo. W uzasadnieniu skargi przedstawiła dotychczasowy przebieg postępowania i przytoczyła argumenty przedstawione w uzasadnieniu protestu. W konkluzji skargi podała, że przy ocenie formalnej wniosku został naruszony przepis art. 5 pkt. 6 lit. b ustawy z dnia 6 grudnia 2006r. o zasadach polityki rozwoju ( Dz. U. z 2006r. , nr 227, poz. 1658 z poź. zm.) stanowiący, że przez kwalifikowalność wydatków należy rozumieć spełnienie w ramach programów operacyjnych kryteriów określonych szczegółowo przez instytucje zarządzającą zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy.
Na rozprawie pełnomocnik Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.,) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie za art. 30 c ustawy dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U.06.227.1658, ze. zm.) po wyczerpaniu środków odwoławczych przewidzianych w systemie realizacji programu operacyjnego i po otrzymaniu informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej przewidzianej w systemie realizacji programu operacyjnego, o której mowa w art. 30b ust. 4, wnioskodawca może w tym zakresie wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, zgodnie z art. 3 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skarga, o której mowa w ust. 1, jest wnoszona przez wnioskodawcę w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w art. 30b ust. 4, bezpośrednio do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego wraz z kompletną dokumentacją w sprawie, obejmującą wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz informacji, o której mowa w art. 30b ust. 4. Skarga podlega opłacie sądowej. W wyniku rozpatrzenia skargi, o której mowa w ust. 1, sąd może:1)uwzględnić skargę, stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, przekazując jednocześnie sprawę do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję zarządzającą lub pośredniczącą; 2) oddalić skargę w przypadku jej nieuwzględnienia;3)umorzyć postępowanie w sprawie, jeżeli z jakichkolwiek względów jest ono bezprzedmiotowe. Sąd rozstrzyga sprawę w zakresie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia wniesienia skargi. Wniesienie skargi: 1)po terminie, o którym mowa w ust. 2, 2)niekompletnej,3)bez uiszczenia opłaty sądowej w terminie, o którym mowa w ust. 2- powoduje pozostawienie jej bez rozpatrzenia.
Zgodnie z art. 30b ust.1 powołanej ustawy w przypadku negatywnej oceny projektu wnioskodawca, po otrzymaniu informacji, o której mowa w art. 30a ust. 3, może wnieść środki odwoławcze przewidziane w systemie realizacji programu operacyjnego, w terminie, trybie i na warunkach tam określonych. W takim przypadku w pisemnej informacji, o której mowa w art. 30a ust. 3, właściwa instytucja zamieszcza uzasadnienie wyników oceny projektu oraz pouczenie o możliwości wniesienia środka odwoławczego, wraz ze wskazaniem terminu przysługującego na jego wniesienie, sposobie wniesienia oraz właściwej instytucji, do której środek ten należy wnieść. Zgodnie z § 10 regulaminu wnioskodawca może złożyć protest w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisemnej informacji o negatywnej ocenie projektu. Z godnie z art. 5 pkt 6) ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju kwalifikowalność wydatków oznacza – spełnienie przez wydatki poniesione w ramach programów operacyjnych kryteriów: a) spójności z postanowieniami przyjętego programu operacyjnego, b) określonych szczegółowo przez instytucję zarządzającą zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6, c) dodatkowych, przewidzianych dla danego źródła finansowania, w przypadku programów finansowanych ze źródeł zagranicznych. W art. 26 ust. 1 powołanej ustawy wskazano, że do zadań instytucji zarządzającej należy w szczególności: 6) określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego. Instytucja Pośrednicząca odnośnie wydatku "promocja projektu" zaznaczyła, iż promocja projektu jest obowiązkowym elementem każdego projektu, zgodnie z dokumentem: "Obowiązki Beneficjentów" w zakresie prowadzenia działań informacyjnych i promocyjnych projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej do konkursu 01/09/1.1.9" i nie należy jej traktować jako odrębnego wydatku inwestycyjnego w ramach projektu. Wyspecyfikowanie tej kategorii wydatku wynika wyłącznie z limitu kosztowemu jakiemu podlega. Tymczasem z wytycznych wynika, ze wydatki na promocję stanowią odrębną kategorię wydatków ( w stosunku do robot budowlanych) i mogą być uznane za kwalifikowane, o ile tak stanowi wniosek o dofinansowanie projektu. A zatem to wnioskodawca określa we wniosku, czy wydatki poniesione na promocję projektu mogą być przedmiotem dofinansowania. Ten wniosek będzie załącznikiem do umowy o dofinansowanie projektu. Instytucja Pośrednicząca nie odniosła się do tych kwestii. Również Instytucja Pośrednicząca nie odniosła się do następującego zagadnienia. Wywiodła, że skoro promocja projektu jest obowiązkowym elementem każdego projektu, zgodnie z dokumentem: "Obowiązki Beneficjentów" w zakresie prowadzenia działań informacyjnych i promocyjnych projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej do konkursu 01/09/1.1.9" to nie należy jej traktować jako odrębnego wydatku inwestycyjnego w ramach projektu. Tymczasem z dokumentu "Obowiązki Beneficjentów" wynika tylko to, że Beneficjenci są odpowiedzialni za informowanie opinii publicznej o pomocy otrzymanej z Funduszy Europejskich poprzez wykorzystanie określonych narzędzi i kanałów informacyjno – promocyjnych. Z tego dokumentu wynika, że koszty związane z wykonaniem tych obowiązków mogą być sfinansowane ze środków własnych Beneficjenta, ale również mogą być uznane za wydatki kwalifikujące się do współfinansowania, a następnie do refundacji. Te wydatki są podstawą sporządzenia kosztorysu, który będzie podstawą do przygotowania budżetu projektu, w ramach wniosku o dofinansowanie. Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy Instytucja Pośrednicząca, w celu wyłonienia projektów do dofinansowania w trybie, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 3, ogłasza konkurs na swojej stronie internetowej. Przy ocenie tego projekty, Instytucja Pośrednicząca II stopnia, dokonuje oceny z uwzględnieniem warunków tego konkursu. W świetle powyższych ustaleń i rozważań Instytucja Pośrednicząca II stopnia powinna rozpatrzyć i rozważyć , z uwzględnieniem wskazań Sądu co dalszego postępowania, czy strona skarżąca spełniła wymogi określone w pkt. 14.1 wytycznych, że: "Koszty nabycia robót i materiałów budowlanych związanych z budową, rozbudową lub remontem obiektów budowlanych, budowli i lokali, mogą zostać uznane za kwalifikowane jeśli przewiduje je wniosek o dofinansowanie projektu będący załącznikiem do umowy o dofinansowanie projektu, pod warunkiem, że są niezbędne do prawidłowej realizacji i osiągnięcia celów projektu i nie są jedynym kosztem kwalifikowanym projektu. Powyższe rozważania mają wpływ na ocenę formalną wniosku i dopuszczenia go do dalszej procedury wyboru projektu do dofinansowania. Na podstawie art. 30b ust. 4. powołanej ustawy sąd uwzględnił skargę, stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję pośredniczącą. O zwrocie kosztów postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 200, 205 i 209 p.p.s.a. w związku z art. 30e ustawy dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

Uzasadnienie wyroku