II GZ 224/08 – Postanowienie NSA


Sygnatura:
6037 Transport drogowy i przewozy
Hasła tematyczne:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Sygn. powiązane: VI SA/Wa 688/08
Skarżony organ:
Komendant Policji
Data:
2008-09-01
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Odrzucono zażalenie
Sędziowie:
Kazimierz Brzeziński /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Kazimierz Brzeziński po rozpoznaniu w dniu 17 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia H. i U. "M." Sp. z o.o. w Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 czerwca 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 688/08 w zakresie odmowy zawieszenia postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w W. w sprawie ze skargi H. i U. "M." Sp. z o.o. w Z. na decyzję Komendanta S. Policji z dnia […] stycznia 2008 r., Nr […] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego postanawia: odrzucić zażalenie
Uzasadnienie: Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. po rozpoznaniu wniosku H. i U. "M." Sp. z o.o. w Z. o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi H. i U. "M." Sp. z o.o. w Z. na decyzję Komendanta S. Policji z dnia […] stycznia 2008 r., Nr […] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego – odmówił zawieszenia postępowania.
Sąd podał, że skarżący jako uzasadnienie wniosku o zawieszenie postępowania sądowego wskazał fakt złożenia do Trybunału Konstytucyjnego przez Ogólnopolską Organizację Pracodawców Transportu Drogowego wniosku w sprawie stwierdzenia niezgodności art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.) z Konstytucją RP. Wniosek powyższy został w Trybunale Konstytucyjnym wpisany pod sygn. akt Tw 32/07.
Odmawiając zawieszenia postępowania Sąd I instancji podał, że powziął z urzędu wiadomość, że Trybunał Konstytucyjny prawomocnym postanowieniem z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt Tw 32/07 odmówił nadania dalszego biegu wnioskowi Ogólnopolskiej Organizacji Pracodawców Transportu Drogowego.
W związku z tym, że postępowanie przez Trybunałem Konstytucyjnym zostało prawomocnie zakończone, Sąd uznał na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., że brak jest podstaw do zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Spółka Handel i Usługi "MG" Sp. z o. o. w Zambrowie wniosła o:
1) uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie wniosku o zawieszenie postępowania do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie;
2) zasądzenie na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, że przepis art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. stanowi wprawdzie o fakultatywności zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego, jednakże celowość zawieszenia postępowania podlega badaniu przez sąd a uznanie sądu w tym zakresie nie może być dowolne.
Skarżący zauważył, iż w dniu 28 lutego 2008 r. Gmina L. złożyła do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją przepisów ustawy o transporcie drogowym, w tym także kluczowego w niniejszej sprawie przepisu art. 18 ust. 5, na podstawie którego nałożono na skarżącego karę pieniężną. Wnioskowi temu Trybunał Konstytucyjny nadał sygn. akt Tw 10/08.
Wskazując na powyższe skarżący podniósł, że rozstrzygnięcie sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny zależy od wyniku postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym, co uzasadnia wniosek o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego.
Skarżący podkreślił, że fakt zawiśnięcia przed Trybunałem Konstytucyjnym wniosku o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją przepisów ustawy o transporcie drogowym skierowanego przez Gminę Leoncin znany był Sądowi ex officio, ponieważ Wojewódzki Sąd Administracyjny wydawał na tej podstawie postanowienia m.in. w sprawach o sygn. akt VI SA/Wa 362/08, VI SA/Wa 619/08, VI SA/Wa 621/08, VI SA/Wa 1997/07.
Zdaniem skarżącego odmowy zawieszenia postępowania nie może uzasadniać okoliczność, że oczekiwanie na wyrok Trybunału Konstytucyjnego faktycznie oznaczać będzie wydłużenie okresu do wydania rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, gdyż działanie takie oznaczać będzie podejmowanie przez Sąd kroków do wydania w sprawie prawidłowego rozstrzygnięcia.
Skarżący wskazał, że w literaturze podnosi się, że celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem (art. 145 § 1 pkt 7, art. 145 a k.p.a., art. 240 § 1 pkt 7 i 8 Ordynacji podatkowej), jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego (art. 272 p.p.s.a.) na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym już toczącym się postępowaniu. Względy ekonomii procesowej przemawiają za tym, aby w takich wypadkach, gdy zaskarżona decyzja (inny akt) została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, zawiesić dokonywanie kontroli jej zgodności z prawem, jeśli toczy się już postępowanie dotyczące tej innej decyzji albo orzeczenia sądu.
Skarżący stwierdził także, że Wojewódzki Sąd Administracyjny zawieszał wszystkie postępowania toczące się ze skarg na decyzje wydane w oparciu o przepisy ustawy o transporcie drogowym, z uwagi na fakt ich zaskarżenia do Trybunału Konstytucyjnego przez Ogólnopolską Organizację Pracodawców Transportu Drogowego (sygn. akt Tw 32/07) uznając, że zarzuty wobec przepisów tej ustawy są na tyle ważne i ważkie, że uzasadniają zawieszenie postępowania sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 194 § 1 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia wymienione w punktach od 1 do 10 tego przepisu.
Przepis art. 194 § 1 p.p.s.a. zawiera katalog przypadków, w których jest dopuszczalne zaskarżenie postanowienia sądu pierwszej instancji. Zgodnie z art. 194 § 1 pkt 3 p.p.s.a. stronie przysługuje zażalenie na postanowienie, którego przedmiotem jest zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania. Skoro zatem ani powyższy przepis ani inny przepis p.p.s.a. nie przewiduje prawa strony do wniesienia zażalenia na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania sądowego, to oznacza, że zażalenie na to postanowienie nie jest dopuszczalne.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 180 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku