Sygnatura:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601 644 oraz od 646-652
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego
Data:
2009-10-20
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Treść wyniku:
*Odmówiono przyznania prawa pomocy co do całości wniosku
Sędziowie:
Małgorzata Masternak-Kubiak /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata w sprawie skargi o wznowienie postępowania w sprawie IV SO/Wr 6/09 zakończonej prawomocnym postanowieniem odrzucającym skargę o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z tytułu nieprzekazania Sądowi skargi na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z dnia […] r., nr […] w przedmiocie odmowy ponownego ustalenia wysokości świadczeń emerytalnych wypłaconych po dniu 1 stycznia 1999 r. wraz z odsetkami oraz stwierdzenia nieważności decyzji waloryzacyjnych wydanych po dniu 1 stycznia 1999 r. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie: W dniu 19 października 2009 r. L. Z. przesłał do WSA we Wrocławiu pismo zatytułowane "Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy".
Zarządzeniem z dnia 21 października 2009 r. zarejestrowano w repertorium SO pod sygn. akt IV SO/Wr 13/09 oryginał skargi L. Z. z dnia 14 października 2009 r., nazwanej: "Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy" jako wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z tytułu nieprzekazania Sądowi skargi na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego z dnia […] r., nr […], oraz sporządzono uwierzytelnioną kserokopię skargi L. Z. z dnia 14 października 2009 r., nazwanej: "Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy" i zarejestrowano w repertorium SO pod sygn. IV SO/Wr 14/09, jako wniosek o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z tytułu nieprzekazania Sądowi skargi. Jednocześnie w powyższej sprawie wezwano skarżącego do podania, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia wniosku, czy żądanie zawarte w pismach z dnia 14 października 2009 r. oraz 22 października 2009 r. należy traktować jako: zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 października 2009 r. wydane w sprawie o sygnaturze IV SO/Wr 6/09, czy jako wniosek (skargę) o wznowienie postępowania w wyżej wskazanej sprawie. Ponadto zobowiązano skarżącego, w przypadku potwierdzenia, że jest to skarga o wznowienie postępowania do podania podstawy wznowienia i jej uzasadnienia, oraz okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądania o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia.
Pismem z dnia 7 listopada 2009 r. skarżący złożył wniosek o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt IV SO/Wr 6/09 zakończonej postanowieniem z dnia 12 października 2009 r. odrzucającego skargę.
Jako podstawę wznowienia postępowania skarżący wskazał naruszenie art. 271 pkt 1 p.p.s.a. z powodu "orzekania w sprawie przez Sędziego NSA Henryka Ożoga".
We wniosku o wznowienie postępowania zawarty został wniosek o przyznanie prawa pomocy przez ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 19 listopada 2009 r. odrzucono skargę o wznowienie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z treści 244 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wynika, że prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Stosownie zaś do art. 245 § 1 tej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym.
Jednakże, po myśli jej art. 247 prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
Postanowieniem z dnia 19 listopada 2009 r. stwierdzono bezzasadność przedmiotowej skargi i odrzucono skargę o wznowienie postępowania.
W związku z powyższym, Sąd był zobowiązany odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie wyroku