Sygnatura:
6192 Funkcjonariusze Policji
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Komendant Policji
Data:
2009-11-18
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Treść wyniku:
Odmówiono wstrzymania wykonania aktu
Sędziowie:
Marek Szumilas /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Szumilas po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozkazu personalnego w sprawie ze skargi P.P. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia […] r. nr […] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego rozkazu personalnego.
Uzasadnienie: W dniu 18 listopada 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Gorzowie Wlkp. wpłynęła skarga P.P. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji dnia […] września 2009 r. nr […]. Na podstawie tego orzeczenia organ odwoławczy utrzymał w mocy rozkaz personalny Komendanta Miejskiego Policji z dnia […] lipca 2009 r. nr […] o zwolnieniu skarżącego ze służby z Policji i uchylił rozkaz personalny w części dotyczącej wypłaty nagrody rocznej za 2008 r., wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz w części dotyczącej daty zwolnienia ze służby. Komendant Wojewódzki Policji orzekł, że skarżącemu nie przysługuje nagroda roczna za 2008 r. oraz ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy za 2008 i 2009 r. a także ustalił termin rozwiązania stosunku służbowego na dzień […] sierpnia 2009 r.
W skardze P.P. złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia. Uzasadniając wniosek skarżący podał, że wskutek Zwolenia ze służby pozostanie wkrótce bez środków do życia. Wstrzymanie wykonanie zaskarżonego aktu pozwoli mu na otrzymywanie chociaż części uposażenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dotyczy tylko takich z nich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Wykonanie aktu administracyjnego oznacza spowodowanie, sprowadzenie w sposób dobrowolny lub w trybie egzekucji takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s.186).
Wstrzymanie wykonania określonego aktu oznacza, że dany akt czasowo przestaje wywoływać skutki prawne, jakie wynikają z zawartego w nim rozstrzygnięcia.
Zasadą jest, że wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.
Po przekazaniu sądowi skargi sąd może jednak na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o czym stanowi art. 61 § 3 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej p.p.s.a.).
Z powyższego wynika zatem, że do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności konieczne jest spełnienie przynajmniej jednej ze wskazanych przesłanek, przy czym ciężar wykazania ich istnienia spoczywa na skarżącym. Uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń bądź okoliczności świadczących o spełnieniu powyższych przesłanek.
W analizowanym przepisie chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot wyegzekwowanego świadczenia, albo przez przywrócenie pierwotnego stanu rzeczy (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 grudnia 2004 r., GZ 138/04, LexPolonica nr 375764).
W tym kontekście należy wskazać, że zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r., Nr 43, poz. 277 ze zm.) uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby w Policji z powodu jej wadliwości stanowi podstawę przywrócenia do służby na stanowisko równorzędne.
Policjantowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za okres 6 miesięcy i nie mniej niż za 1 miesiąc (art. 42 ust. 5).
Zważyć również trzeba, że skarżący nie podał żadnych informacji co do swojej sytuacji majątkowej i rodzinnej. Argumentacja wniosku o wstrzymanie zaskarżonego aktu w istocie jest bardzo ogólnikowa i lakoniczna. Twierdzenia strony o jej sytuacji finansowej czy o ewentualnych skutkach wykonania zaskarżonego rozkazu personalnego nie zostały bowiem poparte żadnymi szerszymi wywodami, a także skarżący nie poparł ich żadnymi dokumentami źródłowymi. W szczególności nie uprawdopodobnił, że wskutek zwolnienia ze służby w Policji grozi mu znaczna szkoda, lub spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków.
W orzecznictwie wskazano, że sąd w przypadku braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie może działać w tym zakresie za stronę. To na stronie ciąży obowiązek wykazania, iż zaskarżona decyzja w razie wykonania mogłoby narazić ją na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zgromadzona dokumentacja sprawy może posłużyć natomiast jedynie weryfikacji twierdzeń strony pod kątem spełnienia przesłanek zawartych w art. 61 § 3 p.p.s.a. (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lipca 2008 r., II OZ 766/08, Lex nr 493672).
Wskazanie jedynie przez skarżącego, że zwolnienie ze służby pozbawi go środków utrzymania, w ocenie Sądu nie stanowi wystarczającej przesłanki do tego, aby pozytywnie rozpoznać wniosek i wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu.
Wymaga również podkreślenia, że sama dotkliwość wykonania decyzji nie oznacza, że decyzja ta spowoduje znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki w rozumieniu przepisu art. 61 § 3 p.p.s.a. Przesłanki te wiązać należy z sytuacją, jaka powstałaby, gdyby akt został wykonany a następnie, w wyniku uwzględnienia skargi, zaistniałaby konieczność przywrócenia stanu poprzedniego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lipca 2008 r., II OZ 715/08, Lex nr 493644).
Dodatkowo należy wskazać, że wyżej omówiona instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego orzeczenia ma na celu jedynie zapewnienie tymczasowej ochrony, gdyż po myśli przepisu art. 61 § 6 p.p.s.a. wstrzymanie wykonania aktu upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji.
W niniejszej sprawie na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału
z dnia 9 grudnia 2009 r. wyznaczony już został termin rozprawy na dzień 30 grudnia 2009 r. Zgodnie z art. 152 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi Sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt nie może być wykonany.
W konsekwencji, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
Uzasadnienie wyroku