Sygnatura:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Burmistrz Miasta
Data:
2009-10-27
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Anna Sobolewska-Nazarczyk /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Sobolewska – Nazarczyk (spr.), po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. na bezczynność Burmistrza S. w przedmiocie wydania zaświadczenia w sprawie ustalenia warunków zabudowy p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
Uzasadnienie: Skarżący J. B. pismem z dnia 19 października 2009 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na bezczynność Burmistrza S. zarzucając mu, że nie załatwił w terminie 7 dni podania o wydanie zaświadczenia o treści zgodnej z żądaniem z dnia 16 listopada 2007 r.
W uzasadnieniu skargi skarżący wyjaśnił, że postanowieniem z dnia […] września 2009 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. uchyliło postanowienie Burmistrza S. z dnia […] lipca 2009 r. odmawiające wydania zaświadczenia o treści zgodnej z żądaniem z dnia 16 listopada 2007 r. Powyższe postanowienie wraz z aktami sprawy zostało doręczone Burmistrzowi S. w dniu 24 września 2009 r. Zdaniem skarżącego, skoro 7-dniowy termin na załatwienie podania minął 1 października 2009 r., to od dnia 2 października 2009 r. Burmistrz S. pozostaje bezczynny. Końcowo skarżący oświadczył, że przed wniesieniem skargi wyczerpał tryb zażaleniowy wynikający z art. 37 Kpa przez żądanie zakreślenia terminu do załatwienia sprawy w zażaleniu na postanowienie Burmistrza S. z dnia […] lipca 2009 r.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz S. wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zwanej dalej p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Wyczerpanie trybu zaskarżenia w stadium administracyjnym jest warunkiem dopuszczalności skargi (tak: postanowienie NSA z dnia 14 marca 1999 r., III SA 7254/98, Lex nr 43843). Wniesienie skargi na bezczynność organu jest dopuszczalne i możliwe wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, bowiem zażalenie, o którym mowa w podanym przepisie, jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 §1 p.p.s.a. i spełnia kryterium "wyczerpania środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 2 cyt. ustawy. Przepis art. 37 Kpa stanowi wprost, iż na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 służy stronie zażalenie do organu wyższego stopnia. W myśl zaś art. 52 § 2 p.p.s.a. przez "wyczerpanie środków zaskarżenia" należy rozumieć sytuacje, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki, jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Przepis ten wyraża zasadę, że postępowanie sądowoadministracyjne nie powinno zastępować postępowania administracyjnego, a zatem nie może zostać wszczęte dopóki toczy się postępowanie administracyjne. Strony powinny dochodzić swoich praw w pierwszej kolejności w toku postępowania administracyjnego. Wymóg "wyczerpania środków zaskarżenia" ma merytoryczny, a nie formalny charakter, co oznacza, że w każdym wypadku stwierdzenia braku spełnienia takiej przesłanki sąd administracyjny jest zobowiązany skargę odrzucić z powodu jej niedopuszczalności.
W niniejszej sprawie skarżący nie wyczerpał trybu zażaleniowego, określonego w art. 37 Kpa, a tym samym nie dopełnił warunku dopuszczalności skargi wskazanego w art. 52 § 1 p.p.s.a.
Skarżący, co prawda twierdzi, że wyczerpał drogę prawną wynikającą z art. 37 Kpa przez żądanie zakreślenia terminu do załatwienia sprawy w zażaleniu na ostatnie postanowienie Burmistrza S. odmawiające wydania zaświadczenia, jednakże, w ocenie Sądu, powyższe zażalenie było w istocie zażaleniem od decyzji Burmistrza S. z dnia […] lipca 2009 r. wniesionym w trybie art. 141 § 1 Kpa. Zostało ono, bowiem wniesione jako środek zaskarżenia i spowodowało przekazanie sprawy do merytorycznego załatwienia przez organ wyższego stopnia – Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. Z tego względu zażalenie z dnia 22 lipca 2009 r. nie może być – wbrew stanowisku skarżącego – utożsamiane z zażaleniem, o którym mowa w art. 37 § 1 Kpa.
W konsekwencji skoro skarżący przed wniesieniem skargi na bezczynność Burmistrza S. nie wyczerpał przysługujących mu środków zaskarżenia, to skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Uzasadnienie wyroku