I SAB/Wa 249/09 – Postanowienie WSA w Warszawie


Sygnatura:
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
Hasła tematyczne:
Inne
Skarżony organ:
Prezydent Miasta
Data:
2009-10-16
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Monika Nowicka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. R. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia odrzucić skargę.
Uzasadnienie: H. R. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W.
W uzasadnieniu skargi strona wskazała, że do dnia jej wniesienia do Sądu organ nie rozpoznał jej wniosku o wydanie decyzji o przyznanie odszkodowania za działkę nr […] z obrębu […] położoną przy ul. […] w W.
W odpowiedzi na skargę Prezydent W. wskazał, że przed wniesieniem skargi do Sądu strony nie złożyły skargi na toczące się postępowanie do Wojewody […]. Ponadto organ zaznaczył, że skarga jest bezzasadna.
Nadmienić również należy, że zarządzeniem z dnia 5 listopada 2009 r. sędzia sprawozdawca wezwał H. R. do udzielenia informacji, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, czy przed wniesieniem skargi na bezczynność do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, strona złożyła w trybie art. 37 k.p.a. zażalenie do organu wyższego stopnia nad organem właściwym do rozpoznania sprawy, zobowiązując adresatkę do nadesłania kopii tego zażalenia oraz poświadczenia jego złożenia w organie.
W odpowiedzi na wezwanie H. R. w piśmie z dnia 28 listopada 2009 r. wyjaśniła, że przed wniesieniem skargi na bezczynność Prezydenta W. nie złożyła zażalenia do organu wyższego stopnia nad organem właściwym do rozpoznania sprawy w trybie art. 37 k.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Na wstępie zaznaczyć należy, że skuteczne wniesienie do sądu skargi na bezczynność jest uwarunkowane uprzednim wyczerpaniem przez skarżącego określonych środków zaskarżenia. Stosownie bowiem do treści art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2004 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę (w tym skargę na bezczynność) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one stronie w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Kodeks postępowania administracyjnego w art. 37 § 1 stanowi, że w przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
Oznacza to, że w niniejszej sprawie wniesienie do sądu skargi na bezczynność organu jest możliwe wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 kpa, ponieważ zażalenie, o którym mowa w tym przepisie, jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 § 1 powołanej ustawy.
W niniejszej sprawie, jak zaznaczono już wcześniej, H. R. wyraźnie oświadczyła, że przed złożeniem skargi na bezczynność do sądu administracyjnego nie złożyła zażalenia do organu wyższego stopnia nad Prezydentem W. Również z dokumentacji zgromadzonej w nadesłanych do Sądu aktach administracyjnych brak jest dokumentów potwierdzających, że skarżąca dopełniła powyższego warunku.
Skoro więc H. R. przysługiwało prawo wniesienia zażalenia w trybie art. 37 kpa z którego to prawa nie skorzystała, to skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Uzasadnienie wyroku