III SA/Kr 1138/09 – Postanowienie WSA w Krakowie


Sygnatura:
6033 Zajęcie pasa drogowego (zezwolenia, opłaty, kary z tym związane)
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Prezydent Miasta
Data:
2009-11-16
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Bożenna Blitek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. P. – Biuro […] A w K. na czynności Prezydenta Miasta w przedmiocie uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa polegających na kierowaniu do kontrahentów skarżącego pism zawierających wezwania do usunięcia tablic reklamowych p o s t a n a w i a : odrzucić skargę
Uzasadnienie: Skarga z dnia 20 października 2009r. T. P. prowadzącego działalność pod firmą Biuro […] A w K. na czynności Prezydenta Miasta polegające na skierowaniu do jego kontrahentów, tj. do "B Sp. z o.o." oraz "C Sp. z o.o." pism (z dat odpowiednio 25 maja 2009r. i 29 czerwca 2009r.) zawierających wezwanie do usunięcia tablic reklamowych, na których znajdowały się reklamy tych spółek została poprzedzone pismem T. P. prowadzącego działalność pod firmą Biuro […] A w K. do Prezydenta Miasta z dnia […] 2009 roku zatytułowanym "wezwanie do usunięcia naruszenia prawa", przy czym w konkluzji tego wezwania skarżący konkretyzuje, iż wzywa Prezydenta Miasta do usunięcia naruszenia prawa poprzez poinformowanie powyższych spółek – B Sp. z o.o. z siedzibą w K. i C Sp. z o.o. z siedzibą w K. oraz spółki D Sp. z o.o. z siedzibą w K., "że pisma odpowiednio z dnia 25 maja 2009 r., z dnia 29 czerwca 2009 r. i 22 czerwca 2009 r. zostały do nich wysłane bezprawnie, z naruszeniem przepisów prawa tj. przepisów ustawy o drogach publicznych i Kodeksu postępowania administracyjnego nad czym Prezydent Miasta wyraża ubolewanie i przeprasza za niekompetencję podległych mu pracowników, w szczególności Zastępcy Dyrektora ds. […] – Pana A. O.".
W odpowiedzi na to pismo z dnia 31 lipca 2009 roku Zastępca Dyrektora ds. …] ZIKiT pismem z dnia 9 września 2009 roku wyjaśnił, iż w skierowanych pismach do wymienionych przez skarżącego firm, jako do reklamowanych podmiotów, chodziło jedynie o ustalenie podmiotu odpowiedzialnego za umieszczenie reklam w pasie drogowym bez zezwolenia zarządcy drogi (art. 40 ust.12 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych), przy czym w wyniku kontroli ustalono, że część reklam została umieszczona w pasie drogowym bez zezwolenia. W przypadku reklamy dotyczącej firmy "B Sp. z o.o." ustalono, że zezwolenie dotyczyło 1 szt reklamy, która firma wynajmowała od strony skarżącej, natomiast strona skarżąca wystawiała spółce "B Sp. z o.o." w okresie kontroli faktury za wynajem 2 szt. tablic reklamowych. Po ustaleniu, że firma A. Jest właścicielem tablic reklamowych umieszczonych w pasie drogowym bez zgody zarządu drogi zostało wszczętych z urzędu 24 postępowania administracyjne z przeprowadzeniem wizji w terenie z udziałem strony w miejscu umieszczenia tych tablic.
Pismem z dnia 20 października 2009r. T. P. prowadzący działalność pod firmą Biuro […] A w K. wniósł skargę na czynności Prezydenta Miasta polegające na skierowaniu do jego kontrahentów, tj. do "B Sp. z o.o." oraz "C Sp. z o.o." pism (z dat odpowiednio 25 maja 2009r. i 29 czerwca 2009r.) zawierających wezwanie do usunięcia tablic reklamowych, na których znajdowały się reklamy tych spółek. Zdaniem skarżącego, przedmiotem skargi mogą być również inne niż decyzje administracyjne i postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa (art. 3 § 2 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). W przedmiotowej sprawie obowiązek, którego czynności te dotyczyły, czyli obowiązek usunięcia tablic reklamowych zamontowanych w pasie ruchu drogowego do czasu uzyskania decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego wynika z przepisów art. 40 ust. 1 i art. 36 ustawy o drogach publicznych. Przepis art. 40 ust. 1 ustawy o drogach publicznych ustanawia wymóg uzyskania decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego i stanowił podstawę prawną, na którą powołał się organ w pismach skierowanych do B Sp. z o.o. oraz C Sp. z o.o. Natomiast przepis art. 36 ustawy o drogach publicznych stanowi podstawę do przywrócenia (w drodze decyzji administracyjnej) pasa drogowego do stanu poprzedniego w przypadku jego zajęcia bez zezwolenia zarządcy drogi lub niezgodnie z warunkami podanymi w tym zezwoleniu. Tym samym działania Prezydenta Miasta – Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu podlegają, zdaniem skarżącego, kontroli sprawowanej przez sąd administracyjny.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta – Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej, ewentualnie o jej oddalenie. Uzasadniając swój wniosek o odrzucenie skargi organ stwierdził, że wymienione przez skarżącego pisma zawierające wezwanie do usunięcia tablic reklamowych nie stanowią innej niż decyzje i postanowienia czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Zdaniem organu, pisma kierowane do reklamujących się firm na tablicach umieszczonych w pasie drogowym miały charakter wyjaśniający i zmierzały do ustalenia stron ewentualnych postępowań administracyjnych oraz wyjaśnienie podstawy prawnej umieszczenia reklamy w pasie drogowym. Nie stanowiły indywidualnych rozstrzygnięć, określonych w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a zatem zaskarżenie tego typu czynności jest niedopuszczalne. Ponadto w pismach tych brak jest jakiegokolwiek ustalenia, stwierdzenia lub potwierdzenia (bądź ich odmowy) jakichkolwiek uprawnień lub obowiązków. Ewentualny wniosek o oddalenie skargi organ uzasadnił brakiem interesu prawnego skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z póź. zm.) – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta według art. 3 § 2 p.p.s.a.: "obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a."
Podstawową kwestią w niniejszej sprawie jest kwestia dopuszczalności wniesienia przedmiotowej skargi na czynności Prezydenta Miasta z punktu widzenia zakresu kognicji sądu administracyjnego.
Na podstawie analizy treści pism T. P. z daty 20 października 2009 r. oraz z daty 31 lipca 2009 roku Sąd stwierdza, że złożona skarga jest skargą w rozumieniu przepisów Działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. z 2000 roku, Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) – Kodeks postępowania administracyjnego (kpa), w którym to Dziale VIII zatytułowanym "Skargi i wnioski", w Rozdziale 2 pod tytułem "Skargi" umieszczony jest art. 227 kpa, zgodnie z którym:
"Art. 227. Przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.."
Zdaniem Sądu, rozpatrywana skarga dotyczy więc nienależytego wykonywania zadań organu administracyjnego (Prezydenta Miasta), a nawet wskazanego przez skarżącego z funkcji oraz z imienia i nazwiska konkretnego pracownika tego organu.
Sąd zauważa, że skargi z Działu VIII kpa nie należą do kognicji sądów administracyjnych. W tym stanie rzeczy zaskarżone w niniejszej sprawie przez T. P., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Biuro […] A w K., czynności Prezydenta Miasta polegające na kierowaniu do kontrahentów skarżącego pism zawierających wezwania do usunięcia tablic reklamowych, na umieszczenie których nie stwierdzono wydania zezwoleń nie mieści się w granicach kognicji sądu administracyjnego wyznaczonej treścią art. 3 p.p.s.a. W zakresie tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie podzielił ustalone orzecznictwo sądownictwa administracyjnego, a w szczególności stanowisko zawarte w postanowieniu z dnia 31 grudnia 2007 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie (sygn. akt III SA/Lu 586/07): "Stronie niezadowolonej z załatwienia skargi opartej na podstawie art. 227 k.p.a. nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego." (opubl. Wspólnota 2008/3/47), postanowieniu z dnia 24 listopada 2006 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 948/06): "Sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych w rozumieniu działu VIII k.p.a., a więc skarg związanych z krytyką nienależytego wykonywania zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników (art. 227 i następne k.p.a.) (…), ponieważ sprawy te nie zostały poddane jego kontroli ani na podstawie art. 3 p.p.s.a., ani na podstawie przepisów ustaw szczególnych." (opub. LEX nr 295005), postanowienie z dnia 14 września 2005 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt III SAB/Wa 80/05): "W przypadku wniesienia skargi do organu administracji na podstawie art. 227 i nast. k.p.a., stronie nie służy skarga do sądu administracyjnego ani na bezczynność organu, ani na wynik tego postępowania." (opubl. LEX nr 205439).
Na marginesie Sąd zauważa, że powinno pozostać poza sporem to, iż organ administracyjny ma prawo wszelkimi dostępnymi środkami dążyć do ustalenia stanu faktycznego mogącego być podstawą wszczęcia postępowania administracyjnego. W taki też sposób – jak przedstawiono to w pismach przez skarżącego – organ może dokonywać ustalania właściwej strony postępowania, wobec której zostanie ewentualnie wszczęte postępowanie i skierowana decyzja. Z akt wynika, że reklamujący się wskazali na skarżącego jako właściciela reklam i to wobec niego zostało wszczęte postępowanie.
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a.:
"Art. 58. § 1. Sąd odrzuca skargę:
1) jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego;
(…)
§ 3. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym."
Skoro w katalogu spraw podlegających kontroli sądów administracyjnych nie mieszczą się skargi na czynności podejmowane w trybie postępowania w sprawach skarg i wniosków z Działu VIII kpa, a w szczególności na niesatysfakcjonujące stronę załatwianie spraw przez różnego rodzaju organy albo przez ich pracowników, a do takich spraw należy niniejsza skarga, to skargi te ulegają odrzuceniu z powodu niedopuszczalności.
Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w oparciu o przytoczone wyżej przepisy orzekł – jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku