VIII SAB/Wa 28/09 – Postanowienie WSA w Warszawie


Sygnatura:
6179 Inne o symbolu podstawowym 617
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Komendant Policji
Data:
2009-06-15
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w całości
Sędziowie:
Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Henryka Lewandowska – Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi S. K. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w sprawie niewydania decyzji administracyjnej postanawia: 1. przyznać prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, 2. zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w R. o wyznaczenie adwokata dla S. K. zam. Ul. S. […], m. […],[…] R.
Uzasadnienie: Wyrokiem z dnia 16 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. K. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w sprawie niewydania decyzji administracyjnej.
W dniu […] listopada 2009 r. S. K. wystąpił z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku, zaś w dniu […] grudnia 2009 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w związku z zamiarem wniesienia skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu wniosku podał, że prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe i utrzymuje się z renty w wysokości […] zł brutto. Jako jedyny majątek wymienił spółdzielcze własnościowe mieszkanie o powierzchni […] m. kw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest – zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") ponoszenie przez Strony kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Prawo pomocy stanowi wyjątek od tej zasady i może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.). Instytucja prawa pomocy powinna być zatem stosowana w przypadku osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia, bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspokajają tylko ich podstawowe potrzeby życiowe.
Biorąc pod uwagę znajdujące się w aktach sprawy oświadczenie o stanie majątkowym i porównując je z obciążeniem wynikającym z zastępstwa profesjonalnego pełnomocnika należało uznać, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do udzielenia skarżącemu prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Dokonując takiej oceny kierowano się tym, iż skarżący prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, posiada stały, jednakże niewielki dochód – rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Ponadto skarżący, poza mieszkaniem nie posiada żadnego majątku nieruchomego ani przedmiotów wartościowych. W związku z tym nie jest on w stanie ponieść, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie, kosztów ewentualnej pomocy prawnej profesjonalnego pełnomocnika.
Jednocześnie należy zauważyć, że postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2009 r. tutejszego Sądu w niniejszej sprawie zostało przyznane S. K. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W związku z powyższym na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. postanowiono, jak w sentencji

Uzasadnienie wyroku