Sygnatura:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-11-23
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Leszek Kleczkowski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. Ch. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia […]. Nr […] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od spadków i darowizn postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić stronie skarżącej wpis sądowy w kwocie 106 (sto sześć) złotych.
Uzasadnienie: UZADANIENIE
Pismem z dnia 23 października 2009r. radca prawny K. K., działając w imieniu E. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia […]. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od spadków i darowizn, załączając jednocześnie dowód uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 106 (sto sześć) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 230 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zwana dalej ustawą p.p.s.a.) od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. O charakterze wpisu od pism wszczynających postępowanie sądowe rozstrzyga art. 231 p.p.s.a. wskazując, iż wpis stosunkowy pobiera się tylko w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych zaś sprawach pobiera się wpis stały. Artykuł ten przesądza, że wpis stały pobiera się w innych sprawach niż te, których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. Z powyższego wynika, iż w sprawach w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, pobiera się wpis stosunkowy, którego wysokość zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem. Z kolei Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), jak sama nazwa wskazuje, określa wysokość i zasady pobierania wpisu, ale nie przesądza o jego charakterze. W związku z powyższym najpierw należy określić na podstawie art. 231 p.p.s.a., czy w danej sprawie należy pobrać wpis stosunkowy, czy stały.
Przedmiotem skargi jest decyzja utrzymująca w mocy decyzję odmawiającą umorzenia zaległości w podatku od spadków i darowizn. W związku z tym , mając na uwadze powyższe rozważania stwierdzić należy, iż w niniejszej sprawie spór dotyczy istnienia przesłanek umorzenia należności pieniężnej a nie konkretnej kwoty. Decyzja organu I instancji i w konsekwencji zaskarżona decyzja nie nakłada na stronę skarżącą określonych zobowiązań mających wartość pieniężną ani ich nie ustala, a jedynie odnosi się do przesłanek umorzenia należności podatkowej określonych w art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.). W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie skarga podlega wpisowi stałemu.
Podkreślić wypada, iż problematyka wpisu, jaki należy uiścić od skargi na decyzję organu podatkowego odmawiającą umorzenia zaległości podatkowej wywoływała w orzecznictwie sądów administracyjnych rozbieżności. W konsekwencji skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego podjął w dniu
26 października 2009r. uchwałę sygn. II FPS 2/09 o treści: "od skargi na decyzję organu podatkowego odmawiającą umorzenia zaległości podatkowej pobiera się wpis stały, o którym mowa w zdaniu drugim art. 231 p.p.s.a.".
Mając na uwadze powyższe rozważania analizując przedmiot skargi w kontekście rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy stwierdzić, iż skoro przedmiotem zaskarżonej decyzji nie jest zobowiązanie pieniężne, w sprawie nie znajduje zastosowania § 1 przedmiotowego rozporządzenia stanowiący o wpisie stosunkowym. W ocenie Sądu sprawa ta mieści się w zakresie zobowiązań podatkowych w rozumieniu § 2 ust. 3 pkt 12 ww. rozporządzenia. Wymienione w powołanym przepisie rozporządzenia pojęcie "zakresu zobowiązań podatkowych", wobec treści powołanego art. 231 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie może być rozumiane wąsko, jako zakres spraw dotyczących aktu określającego bezpośrednio konkretne zobowiązanie podatkowe, ale musi być rozumiane szerzej, jako wszelkie sprawy pozostające w związku z zobowiązaniem podatkowym (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lipca 2008 r., sygn. akt II FZ 312/08 oraz z dnia 09 sierpnia 2008 r., sygn. akt II FZ 392/08). W takiej sytuacji, na podstawie § 2 ust. 3 pkt 12 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r., w sprawie skargi nieobjętej wpisem stosunkowym, z zakresu zobowiązań podatkowych – wpis wynosi 500 zł.
Art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zwana dalej ustawą p.p.s.a.) stanowi, że sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Przewodniczący wzywa wnoszącego pisma do uiszczenia opłaty pod rygorem pozostawienia pisma be rozpoznania. Od ogólnej zasady wezwania do uiszczenia opłaty wyjątek przewidziany jest w art. 221 ww. ustawy, zgodnie z którym pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.
Art. 221 p.p.s.a. w jednoznaczny sposób wskazuje na ciążący na adwokatach i radcach prawnych obowiązek należytego opłacania wnoszonych pism, które podlegają opłacie stałej, bez konieczności uprzedniego wezwania do uiszczenia opłaty. Za przyjęciem takiej zasady, jak podkreśla się w doktrynie, przemawia założenie, że profesjonalistom, a mianowicie adwokatom i radcom prawnym zakres
i wysokość opłat stałych – wpisów w wysokości stałej – powinny być znane. Regulacja ta ma na celu usprawnienie i przyśpieszenie postępowania.
Mając na uwadze, że niniejsza skarga została nienależycie opłacona przez skarżącego, reprezentowanego przez radcę prawnego Sąd na podstawie art. 221 p.p.s.a. administracyjnymi, orzekł jak w sentencji. Jednocześnie na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy Sąd zarządził zwrot kwoty 106 (sto sześć) zł uiszczonej tytułem wpisu.

Uzasadnienie wyroku