Sygnatura:
6037 Transport drogowy i przewozy
Hasła tematyczne:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Sygn. powiązane: VI SA/Wa 662/08
Skarżony organ:
Inspektor Transportu Drogowego
Data:
2008-07-31
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Odrzucono zażalenie
Sędziowie:
Rafał Batorowicz /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 19 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S. – T. Spółki z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 662/08 w zakresie odmowy zawieszenia postępowania przez wojewódzkim sądem administracyjnym w sprawie ze skargi S. – T. Spółki z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia […] czerwca 2007 r., Nr […] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: odrzucić zażalenie
Uzasadnienie: Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 662/08 odmówił "S.-T." Spółce z o.o. w W. zawieszenia postępowania w sprawie z jej skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia […] czerwca 2007 r., nr […] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Sąd I instancji podniósł, że wniosek o zawieszenie postępowania Spółka uzasadniała wystąpieniem Gminy L. do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją RP art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.).
Odmawiając zawieszenia postępowania, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. stwierdził, że z treści art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., wynika fakultatywność zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego.
Ponadto, wskazując na unormowania zmierzające do przeciwdziałania przewlekłości postępowania sądowego – art. 7 p.p.s.a., art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 Konwencji z dnia 4 listopada 1950 r. o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.) – Sąd podał, iż dla rozpoznania niniejszej sprawy nie było celowe oczekiwanie na ewentualny wyrok Trybunału Konstytucyjnego, gdyż analogicznemu wnioskowi O. O. P. T. D. odmówiono nadania dalszego biegu (postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt Tw 32/07).
Ponadto, ze względu na możliwość wznowienia postępowania, rozpoznanie niniejszej sprawy nie będzie w ocenie Sądu zamykać stronie drogi do ewentualnego wzruszenia wydanego orzeczenia, zaś celowość zawieszenia postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem, jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego.
W zażaleniu na powyższe postanowienie "S.-T." Spółka z o.o. w W. wskazała, że art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., stanowi o fakultatywności zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego, celowość zawieszenia postępowania podlega badaniu przez sąd, ale uznanie sądu w tym zakresie nie może być dowolne.
Spółka wskazała, że Gmina L. […] marca 2008 r. złożyła do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie niezgodności przepisów ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, w tym także kluczowego w sprawie art. 18 ust. 5 ustawy o transporcie drogowym. Oznacza to – według spółki – że przedmiotem postępowania przed TK jest przepis ustawy, który stanowił materialnoprawną podstawę wydania zaskarżonej decyzji, zatem rozstrzygnięcie sprawy przez WSA zależy od wyniku postępowania toczącego się przed TK.
Przyznano, że wnioskowi O. O. P. T. D. odmówiono nadania biegu – z powodu braku legitymacji jednakże takie wątpliwości nie istnieją w stosunku do jednostki samorządu terytorialnego (Gminy L.).
Ponadto skarżąca podniosła, że skoro nie zmienił się stan faktyczny i prawny, który był podstawą uprzednich postanowień WSA o zawieszeniu postępowań sądowoadministracyjnych, do czasu wydania wyroku przez Trybunał Konstytucyjny, rozstrzygnięcie Sądu w sprawie ze skargi powinno być konsekwentnie zawieszane.
Główny Inspektor Transportu Drogowego wniósł o oddalenie zażalenia. W uzasadnieniu podniósł, że wniosek skarżącej o zawieszenie postępowania zmierza do przedłużenia postępowania sądowoadministracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią przepisu art. 194 § 1 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia wymienione enumeratywnie w punktach od 1 do 10 tego przepisu.
Przepis art. 194 § 1 pkt 3 p.p.s.a. daje stronie postępowania prawo do wniesienia zażalenia tylko na postanowienie, którego przedmiotem jest zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania. Wobec faktu, iż możliwość wniesienia zażalenia na postanowienie odmawiające zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego nie została przewidziana również w innych przepisach ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uznać należy, że nie jest dopuszczalne wnoszenie zażalenia na wskazane postanowienie.
Warto zwrócić uwagę, że kwestia możliwości zaskarżenia postanowień dotyczących zawieszenia postępowania wydawanych w toku postępowania administracyjnego została odmiennie uregulowana na gruncie Kodeksu postępowania administracyjnego. W uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 22 maja 2000 r., sygn. akt OPS 4/00 (opubl. w: ONSA 2000/4/137) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku zwrotu "w sprawie zawieszenia postępowania", którym ustawodawca posłużył się w art. 101 § 3 k.p.a. chodzi o następujące rozstrzygnięcia: o zawieszeniu postępowania administracyjnego, o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego, o podjęciu zawieszonego postępowania administracyjnego oraz o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego.
Tego rodzaju zwrotu "w sprawie zawieszenia postępowania" nie zastosowano jednak w art. 194 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Ustawodawca wskazał wprost w treści przepisu art. 194 § 1 pkt 3 p.p.s.a. na możliwość zaskarżenia zażaleniem tylko postanowienia, którego przedmiotem jest zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania. Pozostałe przepisy tej ustawy – jak już zaznaczono – nie przewidują również możliwości zaskarżenia innych rozstrzygnięć w obrębie zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego. Nie może budzić zatem wątpliwości, iż wnoszenie zażalenia na postanowienie odmawiające zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego nie jest dopuszczalne.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że zażalenie na postanowienie z dnia 4 czerwca 2008 r. jest niedopuszczalne i z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 180 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.
Uzasadnienie wyroku