Sygnatura:
6209 Inne o symbolu podstawowym 620
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Ochrona zdrowia
Skarżony organ:

Data:
2009-08-18
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Treść wyniku:
Oddalono wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych
Sędziowie:
Jolanta Ewa Wojtyna /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Ewa Wojtyna po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. i K. C. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z ich skargi na niewykonanie przez Powiatowego Lekarza Weterynarii wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 20 maja 2007r., sygn. akt II SAB/Rz 23/06 w przedmiocie wpisania zakładu na listę – postanawia – odmówić zwolnienia M. i K. C. od kosztów sądowych.
Uzasadnienie: M. i K. C. w sprawie ze swojej skargi na niewykonanie przez Powiatowego Lekarza Weterynarii wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 20 maja 2007r., sygn. akt II SAB/Rz 23/06 w przedmiocie wpisania zakładu na listę złożyli wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wskazali w nim, iż jedynym ich źródłem utrzymania jest dochód z gospodarstwa rolnego w łącznej wysokości 520 zł brutto, z którego pokrywają wszystkie swoje wydatki. Wprawdzie prowadzą działalność gospodarczą w postaci zakładu mleczarskiego, jednak nie przynosi ona żadnego dochodu.
Na posiadany przez nich majątek składa się dom o powierzchni 80 m. kw. (którego połowę zajmuje córka wraz z rodziną, prowadząca odrębne gospodarstwo domowe), mieszkanie o powierzchni 40 m.kw. oraz nieruchomość rolna (7,36 ha.).
Celem uzupełnienia danych przedstawionych w powyższym wniosku, skarżący wezwani zostali do nadesłania aktualnych wyciągów ze wszystkich rachunków bankowych będących w ich posiadaniu, nadesłania kopii zeznań podatkowych za ostatni rok kalendarzowy, wskazania źródeł pokrycia strat wynikłych z prowadzonego przedsiębiorstwa (zakładu mleczarskiego), wskazania źródeł pokrycia ponoszonych wydatków wobec bardzo niskiego dochodu wraz ich zestawieniem oraz dowodami ponoszenia w postaci rachunków za wodę, gaz, energię elektryczną, usługi telekomunikacyjne, wskazania kwoty wydatków na żywność i lekarstwa, wyjaśnienia czy uzyskują pomoc finansową (rzeczową) od rodziny, czy korzystają z pomocy społecznej, podania wysokości dopłat do produkcji rolnej, nadesłania dowodów potwierdzających prowadzenie odrębnego gospodarstwa domowego przez córkę i wyszczególnienia składników majątkowych przedsiębiorstwa – zakładu mleczarskiego.
W odpowiedzi skarżący dołączyli kopię zeznania podatkowego za rok 2008, kopię historii zapisów księgowych rachunku prowadzonego przez nich zakładu oraz dwa zaświadczenia o niezdolności K. C. do pracy i dwie karty informacyjne dotyczące leczenia szpitalnego wyżej wymienionego, jak również decyzję w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2009. Podkreślili powtórnie, iż jedynym ich dochodem jest kwota 520 zł uzyskiwana z prowadzonego gospodarstwa rolnego. Odnośnie ponoszonych wydatków podnieśli, iż są one następujące: 36 zł (podatek od nieruchomości i podatek rolny), 50 zł (środki higieny, odzież), 40 zł (gaz), 20 zł (opał), 24 zł (lekarstwa), 350 zł (wyżywienie). Zwrócili uwagę, iż wydatki za wodę, energię elektryczną i usługi telekomunikacyjne oraz podatek z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej rozliczane są w ramach działalności zakładu mleczarskiego. Ponieśli, iż kwota dopłat do produkcji rolnej za rok 2008 wyniosła 4779,57 zł, jednak w całości została przeznaczona na pokrycie środków niezbędnych do tej produkcji. Córka wraz ze swoją rodziną prowadzi odrębne gospodarstwo domowe.
Wartość składników majątkowych zakładu mleczarskiego wycenili na kwotę 3000 euro.
Postanowieniem z dnia 5 listopada 2009r. Referendarz sądowy w tut. Sądzie odmówił przyznania M. i K. C. prawa pomocy.
W sprzeciwie od powyższego orzeczenia skarżący wnieśli o zwolnienie ich od kosztów sądowych w zakresie częściowym tj. ponad kwotę 20 zł, zarzucając błędne ustalenie stanu faktycznego. Podkreślili, że uzyskiwana przez nich kwota dochodu jest wbrew twierdzeniom Referendarza sądowego adekwatna do kosztów utrzymania dwóch dorosłych osób. Odnosząc się do wysokości opłat za opał podnieśli, że wskazana we wniosku kwota 20 zł stanowi w istocie koszt pozyskania opału, który pochodzi z należących do niech nieruchomości (zadrzewienie śródpolne).
Wynikające z zeznania podatkowego kwoty 8864 zł (w odniesieniu do K. C.) i 6215 zł (w odniesieniu do M. C.) to kwoty uzyskanego przez nich zasiłku chorobowego. Podnieśli, że produkcja w branży mleczarskiej jest produkcją niskodochodową, wymagającą wysokich kosztów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W związku ze złożeniem sprzeciwu od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 5 listopada 2009r., orzeczenie to stosownie do art. 260 ustawy
z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., utraciło moc. Oznacza to jednocześnie konieczność rozpoznania przez Sąd na nowo wniosku M.
i K. C. w przedmiocie prawa pomocy.
Wniosek ten obejmuje żądanie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych, wchodząc tym samym w zakres tzw. częściowego prawa pomocy, o którym mowa
w art. 245 § 3 P.p.s.a. Jego uwzględnienie uwarunkowane jest zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. wykazaniem braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Jak więc wynika z brzmienia powołanego przepisu, obowiązek wskazania okoliczności przemawiających za przyznaniem prawa pomocy w konkretnym wypadku spoczywa na wnioskodawcy. To właśnie składający wniosek winien w sposób wyczerpujący przedstawić swoją sytuację rodzinno-majątkową, która – w jego ocenie- uzasadnia przyznanie pomocy ze strony Państwa. Wynika to również z art. 199 P.p.s.a., wedle którego strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem
w sprawie, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Przechodząc do okoliczności niniejszej sprawy należy podnieść, że M.
i K. C. nie wykazali w ocenie Sądu, iż spełniają przesłankę choćby częściowego zwolnienia ich od kosztów sądowych. Jak bowiem wynika ze sprzeciwu i zeznania podatkowego za rok 2008 jedynym źródłem dochodu wnioskodawców
w 2008r. nie była kwota 520 zł uzyskiwana w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Wyżej wymienieni otrzymali także zasiłki chorobowe w kwocie 8864,72 zł (K. C.) oraz 6215,86 zł (M. C.). Wbrew twierdzeniom skarżących jest bowiem nierealne, aby dwie dorosłe osoby, w tym jedna pozostająca w leczeniu utrzymywały się
z kwoty 520 zł miesięcznie brutto, nawet jeśli część żywności oraz opał pozyskują
z własnego gospodarstwa rolnego i z własnych nieruchomości.
Odnosząc się natomiast do podniesionej przez wnioskodawców kwestii nieprzynoszenia przez prowadzony przez nich zakład mleczarski zysków, należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdyby działalność tego rodzaju była dla skarżących niezyskowna w dłuższym okresie czasu, brak byłoby sensu dalszego jej prowadzenia.
Nadto należy wskazać, iż wnioskodawcy nie wykonali wezwania Referendarza sądowego w całości. Nie wskazali mianowicie m. in. źródeł pokrycia strat związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie nadesłali rachunków za media i usługi telekomunikacyjne, jak też dokumentów potwierdzających rzeczywiste prowadzenie przez córkę odrębnego gospodarstwa domowego. Powyższe uniemożliwia dokładną ocenę sytuacji skarżących.
Należy mieć także na uwadze, iż wysokość wpisu w niniejszej sprawie jest stosunkowo niewielka, wynosi bowiem 200 zł, zaś składający wniosek nie wykazali jakie ich potrzeby doznałyby uszczerbku w razie uiszczenia tej opłaty.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 260, art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.

Uzasadnienie wyroku