I SA/Go 254/09 – Postanowienie WSA w Gorzowie Wlkp.


Sygnatura:
6111 Podatek akcyzowy
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2009-05-05
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Treść wyniku:
Odmówiono przyznania prawa pomocy
Sędziowie:
Zbigniew Kruszewski /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielko-polskim – Zbigniew Kruszewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 lipca 2009 r. wniosku Przedsiębiorstwa "W" E.Z., T.B., W.B. – spółka jawna o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia […] r. nr […] w przedmiocie podatku akcyzowego za poszczególne miesiące od maja do grudnia 2004 roku postanowił: odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie wyroku

Skarżąca spółka wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych podnosząc, iż uiszczenie wpisu od skargi może spowodować "naruszenie płynności firmy" oraz pogorszyć współpracę z dostawcami.
Z oświadczenia o majątku i dochodach spółki wynika, iż według bilansu za ostatni rok wartość środków trwałych skarżącej wynosiła 64.450 zł, natomiast zysk za ostatni rok wyniósł 608.880 zł. Na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku spółka posiadała na rachunku bankowym 16.372 zł.
Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm. – dalej: "p.p.s.a.") prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie prawnej lub innej jednostce organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, jeżeli wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Wykładnia zacytowanego przepisu jest oczywista i prowadzi do wniosku, że przy ocenie istnienia przesłanek prawa pomocy badaniu podlega obiektywny stan posiadania wnioskodawcy. Zwolnienie od kosztów sądowych dopuszczalne jest wówczas, gdy z porównania sytuacji majątkowej strony z wysokością obciążających ją kosztów wynikałoby, że pokrycie kosztów sądowych z majątku strony jest niemożliwe. W przypadku nadwyżki środków finansowych nad kwotą podlegających uiszczeniu należności sądowych, zwolnienie z obowiązku ich uiszczenia jest niedopuszczalne.
Ze oświadczenia skarżącej spółki wynika, iż na rachunku bankowym posiada ona kwotę wielokrotnie przekraczająca wartość potencjalnych kosztów sądowych. Zresztą jedyną opłatą podlegającą uiszczeniu na obecnym etapie postępowania jest wpis od skargi. Przy deklarowanej wartości przedmiotu zaskarżenia (192.304 zł), wpis ten winien wynieść 1.924 zł (§ 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 221 poz. 2193 ze zm.). Z oświadczenia spółki wynika, iż posiada ona środki na pokrycie tej należności. Stoi to na przeszkodzie uwzględnieniu wniosku.
Oceny tej nie zmienia argument o zagrożeniu utratą płynności finansowej, ponieważ jest on niekonkretny i nie znajduje odzwierciedlenia w oświadczeniu o majątku spółki. Ponieważ oświadczenie to nie budziło wątpliwości co do stanu posiadania spółki, nie zachodziła potrzeba wzywania o dodatkowe dokumenty, a orzeczenie należało oprzeć o informacje wynikające z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy (art. 255 p.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy postanowiono jak na wstępie.