Sygnatura:
6169 Inne o symbolu podstawowym 616
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Data:
2009-04-28
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Przyznano adwokatowi wynagrodzenie
Sędziowie:
Tomasz Wykowski /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Tomasz Wykowski po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. K. o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi I. Z. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia […] lutego 2009 r. nr […] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia : zasądzić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata M. K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych oraz kwotę 26,40 (dwadzieścia sześć 40/100) złotych stanowiącą 22 % podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie wyroku
Postanowieniem z dnia 29 maja 2009 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w W. pełnomocnikiem z urzędu I. Z. wyznaczony został adwokat M. K., któremu skarżąca udzieliła stosownego pełnomocnictwa.
Wyrokiem z dnia 24 września 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 672/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę I. Z. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia […] lutego 2009 r. nr […] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oraz zasądził na rzecz adwokata M. K. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Pismem z dnia 9 listopada 2009 r. ustanowiony pełnomocnik poinformował Sąd, że nie znajduje podstaw do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 września 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 672/09 oraz wniósł o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Jednocześnie złożył oświadczenie, iż opłaty z tytułu pomocy prawnej nie zostały uiszczone przez skarżącego. Z adnotacji umieszczonej na końcu pisma wynika również, że opinia o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej została przesłana skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) – zwanej dalej P.p.s.a. – wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).
Przepis § 19 cytowanego rozporządzenia stanowi, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Stosownie zaś do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b w/w rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki określonej w pkt. 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji – 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Biorąc powyższe pod uwagę oraz wobec oświadczenia pełnomocnika ustanowionego z urzędu, że koszty pomocy nie zostały opłacone przez stronę skarżącą, na podstawie art. 250 ustawy P.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia, orzeczono jak w sentencji postanowienia.