Sygnatura:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Hasła tematyczne:
Wstrzymanie wykonania aktu
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Celnej
Data:
2009-10-14
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Treść wyniku:
odmówiono wstrzymania wykonania decyzji
Sędziowie:
Bożenna Blitek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Bożenna Blitek po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. G. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. G. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 25 sierpnia 2009r. Nr […] w przedmiocie powiadomienia o zaksięgowaniu kwoty długu celnego p o s t a n a w i a : odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie wyroku

W skardze z dnia 14 września 2009r. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 25 sierpnia 2009r. Nr […] pełnomocnik skarżącego – J. G. K. – zawarł wniosek o wstrzymanie jej wykonania. W uzasadnieniu wskazano, iż istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody albowiem skarżący jest człowiekiem w podeszłym wieku, schorowanym co dowiódł stosownymi zaświadczeniami, zbagatelizowanymi przez urząd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a.:
"Art. 61. § 1. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
§ 3. Po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy."
Orzeczenie dotyczące wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji ma fakultatywny charakter, a więc sąd może, lecz nie musi wstrzymać wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nawet w wypadku, gdy występują w sprawie przesłanki przewidziane w powołanym wyżej przepisie, od zaistnienia których ustawodawca uzależnia wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.
Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Ustawa wymienia w tym przepisie dwie przesłanki: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji zgodnie z art. 61 § 3 w/w ustawy jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę – majątkową lub niemajątkową – która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy, więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń i okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione.
W rozpoznawanej sprawie skarżący nie uzasadnił swojego wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji w sposób przekonujący. Skarżący podał jedynie, iż jest schorowanym człowiekiem w podeszłym wieku. Okoliczności dotyczące stanu zdrowia, nie świadczą o zasadności udzielenia ochrony tymczasowej. Sąd nie kwestionuje faktu choroby skarżącego, ani nie "bagatelizuje" znajdujących się w aktach sprawy zaświadczeń, jednakże skarżący – reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika – nie uprawdopodobnił w żaden sposób, iż natychmiastowe wykonanie decyzji, może spowodować dla niego trudne do odwrócenia skutki, w postaci materialnej bądź niematerialnej.
Mając powyższe na względzie – na podstawie powołanych przepisów oraz art. 61 § 5 p.p.s.a. – Sąd orzekł jak w sentencji.