Sygnatura:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Hasła tematyczne:
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane: II FSK 736/09
Skarżony organ:
Dyrektor Izby Skarbowej
Data:
2009-02-18
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Odrzucono skargę
Sędziowie:
Izabela Głowacka-Klimas /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka – Klimas, , po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia […] grudnia 2008 r. Nr […] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. postanawia: 1. odrzucić skargę 2. zwrócić Skarżącemu z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpis w wysokości 100 zł (sto złotych).

Uzasadnienie wyroku

Pismem z dnia 14 stycznia 2009 r. wniesionym w dniu 19 stycznia 2009 r. Skarżący – W. P., działając przez pełnomocnika – adwokata, złożył skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia […] grudnia 2008r. Nr […] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r.
W dniu 14 stycznia 2009 r. Skarżący uiścił 100 zł tytułem wpisu od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) – dalej: "p.p.s.a.", pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.
Wyrokiem z dnia […] marca 2006 r., sygnatura akt SK 11/05 (Dz. U. Nr 45, poz. 322) Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z powyższym przepisem, a także z art. 2 Konstytucji RP, przepisu § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193, dalej: rozporządzenie Rady Ministrów), zgodnie z którym wpis stały od skargi wnoszonej przez adwokata lub radcę prawnego uiszczano na wezwanie, po przekazaniu skargi sądowi. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego opublikowane zostało w Dzienniku Ustaw z dnia 17 marca 2006 r. i z tym dniem przestał obowiązywać wskazany przepis rozporządzenia Rady Ministrów.
Przedmiotem skargi, wniesionej w niniejszej sprawie jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. Wydając zaskarżoną decyzję organ nie określał wysokości należności, to uczyniono bowiem w odrębnym postępowaniu, a jedynie badał wystąpienie ustawowych przesłanek orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za te właśnie zaległości. Tym samym nie można uznać, że przedmiotem zaskarżonego aktu była należność pieniężna, stanowiąca wartość przedmiotu zaskarżenia, o której mowa w art. 216 p.p.s.a. Sąd stwierdził, że w sprawie niniejszej wartość przedmiotu zaskarżenia nie może być określona kwotowo. W rezultacie zastosowania w sprawie nie mógł mieć przepis § 1 rozporządzenia Rady Ministrów, określający wysokość wpisu stosunkowego w postępowaniu sądowoadministracyjnym i stanowiący, że wysokość ta zależy od wysokości należności objętej zaskarżonym aktem.
Skoro zatem w sprawie nie był należny wpis stosunkowy, należało przyjąć, że właściwy jest wpis stały. Kwoty wpisu stałego od skargi do sądu administracyjnego pierwszej instancji oraz od zażalenia na postanowienia tych sądów określają przepisy § 2 rozporządzenia Rady Ministrów, uzależniając ich wysokość od formy prawnej zaskarżonego aktu, a także od jego przedmiotu. Sąd stwierdził, że zaskarżona decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w W. mieści się w katalogu aktów prawnych, wymienionych w § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów, zgodnie z którym wpis stały w sprawach skarg, nieobjętych wpisem stosunkowym, z zakresu zobowiązań podatkowych wynosi 500 zł. Tymczasem, jak wynika z kontroli rejestru dochodów budżetowych sądu, przy wniesieniu skargi pełnomocnik Skarżącego – radca prawny nie wpłacił należnego wpisu stałego. Uiścił co prawda wpis sądowy ale w wysokości 100 zł. Tym samym uznać należało, że w sprawie zachodzi określona w ww. art. 221 p.p.s.a. przesłanka odrzucenia skargi, tj. nieuiszczenie wpisu stałego, któremu skarga ta podlegała.
Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 220 § 3 w zw. z art. 221 p.p.s.a., art. 232 § 1 pkt 1 lit. a) oraz art. 58 § 3 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.